Toch altijd mooi om te zien hoe eigen gereedschap gemaakt wordt 
Wat is eigenlijk de reden dat er gaten in die wielen zitten?
Wat is eigenlijk de reden dat er gaten in die wielen zitten?
Lintzaag 400 mm Matthias Wandel stijl
- Onderwerp starter WR1944
- Startdatum
Toch altijd mooi om te zien hoe eigen gereedschap gemaakt wordt
Wat is eigenlijk de reden dat er gaten in die wielen zitten?
Na een freestafel en een werkbank wordt dit m'n derde stuk gereedschap.
De gaten in de wielen dienen in eerste instantie om er lijmklemmen door te steken om de flenzen te klemmen bij het richten en later bij het lijmen. In tweede instantie kun je de wielen gemakkelijker met de hand ronddraaien als je een zaaglint plaatst. Daarom heb ik de gaten met de afrondfrees en de spilschuurmachine lekker glad gemaakt.
Valt nog mee dus met zelfbouw gereedschap maar in het algemeen vind ik het altijd erg mooi.
Dank voor de uitleg, weet ik dat ook weer
maar in het algemeen vind ik het altijd erg mooi.Dank voor de uitleg, weet ik dat ook weer
Weer een klein stapje verder maar er valt ook een mini-ramp te melden.
Ik heb vier ringen uitgedraaid. Dit pisbakken ijzer was beduidend zachter dan het asmateriaal en het draaide daarom een stuk beter. Ik weet nog precies hoeveel ik er nodig heb maar ik heb nog vier ringen in reserve. In principe heb ik maar twee ringen nodig maar mogelijkerwijze moet ik wat ruimte opvullen.
En toen sloeg het noodlot toe.
Met de wielen en de assen aan het frame schoof het zwaartepunt flink op, tot net buiten de voet. Het leek stabiel maar toen ik een lijmtang wilde pakken kapseisde het frame en knalde op de zijtafel van de CMS-tafel. De zijtafel belandde op de vloer naast het frame. Aan het frame kon ik geen beschadiging ontdekken. Scheepsbouwers weten wat degelijk is. Maar drie kunststof rollers van de zijtafel waren beschadigd. Als een noodverband heb ik de drie rollen omgedraaid zodat de tafel niet draagt op de afgebroken flenzen maar er zit wel teveel speling in. Het is nog wel bruikbaar maar de tafel wordt niet meer strak over de rail geleid.
Ik heb met het USA hoofdkwartier gebeld en m'n bestelling geplaatst. En geheel in de Festool traditie was het niet goedkoop. Ik moest een compleet setje kopen, niet alleen het kwetsbare plastic rollertje maar ook het lagertje en bevestigingsmateriaal. Maar het wordt begin volgende week bezorgd.
Maar ook met dit op het boodschappenlijstje blijft het toch nog goedkoper dan een vergelijkbare lintzaag uit de winkel.
Ik heb vier ringen uitgedraaid. Dit pisbakken ijzer was beduidend zachter dan het asmateriaal en het draaide daarom een stuk beter. Ik weet nog precies hoeveel ik er nodig heb maar ik heb nog vier ringen in reserve. In principe heb ik maar twee ringen nodig maar mogelijkerwijze moet ik wat ruimte opvullen.
En toen sloeg het noodlot toe.
Met de wielen en de assen aan het frame schoof het zwaartepunt flink op, tot net buiten de voet. Het leek stabiel maar toen ik een lijmtang wilde pakken kapseisde het frame en knalde op de zijtafel van de CMS-tafel. De zijtafel belandde op de vloer naast het frame. Aan het frame kon ik geen beschadiging ontdekken. Scheepsbouwers weten wat degelijk is. Maar drie kunststof rollers van de zijtafel waren beschadigd. Als een noodverband heb ik de drie rollen omgedraaid zodat de tafel niet draagt op de afgebroken flenzen maar er zit wel teveel speling in. Het is nog wel bruikbaar maar de tafel wordt niet meer strak over de rail geleid.
Ik heb met het USA hoofdkwartier gebeld en m'n bestelling geplaatst. En geheel in de Festool traditie was het niet goedkoop. Ik moest een compleet setje kopen, niet alleen het kwetsbare plastic rollertje maar ook het lagertje en bevestigingsmateriaal. Maar het wordt begin volgende week bezorgd.
Maar ook met dit op het boodschappenlijstje blijft het toch nog goedkoper dan een vergelijkbare lintzaag uit de winkel.
Misschien een kleine tip, gebruik een beetje snijolie bij het draaien van metaal, indien geen snijolie op voorraad, zelfs een beetje 'gewone olie' doet wonderen.
het oppervlak van het gedraaide metaal zal er veel mooier door worden, ook zul je minder last van trillingen hebben.
Het stinkt wel een beetje, maar nu ja.....
Succes verder! maar jammer van je CMS.
Peter
het oppervlak van het gedraaide metaal zal er veel mooier door worden, ook zul je minder last van trillingen hebben.
Het stinkt wel een beetje, maar nu ja.....
Succes verder! maar jammer van je CMS.
Peter
Zo nu en dan laat ik een druppeltje olie op het puntje van de beitel vallen. Het stinkt niet maar geeft wel een gezellig kringeltje rook af. Ik gebruik zeer spaarzaam olie omdat ik geen olie rond wil sproeien waar ik ook hout en gereedschappen voor hout gebruik. Als ik een afgescheiden ruimte had voor metaalbewerking was het een ander verhaal.
Die wieltjes zitten strak over lagertjes geperst. De wieltjes lijken me met een spuitgiet methode gemaakt en niet gedraaid. Ik vermoed dat dat vrij nauw luistert. Ook had ik dan geschikt materiaal moeten bestellen. Maar nu heb ik origineel zonder poespas.
Nu de CMS-tafel niet meer betrouwbaar haaks zaagt komt de MFT weer in het vizier. Dat is bijna zo goed als de zaagtafel.
Het wordt tijd om de flenzen aan de wielen te bevestigen. Matthias had een tweedehands partij zelfinstellende lagers die in metalen flenzen zaten. Bij z'n eerste lintzaag gebruikte hij de metalen flenzen. Bij een volgende lintzaag perste hij die lagers in houten flenzen. Ik heb normale lagers met een cilindrische buitenkant. Bij het inpersen kwamen de lagers min of meer flush met het hout. Het instellen zal dus wat minder omhaal hebben.
Om de as zo goed als mogelijk haaks op het wiel te hebben als ik de eerste flens bevestig heb ik een hulpstuk gemaakt. In pricipe zijn het twee verticale kanten die onder een hoek van 90 graden staan. Door die op het wiel te klemmen kan ik de as haaks richten en een flens vast lijmen. Omdat ik het centrale gat nodig had om de as te centreren kan ik dat groter boren omdat de flens nu dienst kan doen als middelpunt. Dan kan ik de tweede flens met klemmen aanbrengen en het wiel richten. Door de tweede flens af te stellen kan het wiel zonder slag draaien. Tot zover de theorie.
Op deze manier wordt de as gericht.
Voor de bevestiging van de motor komt er ook al wat op gang. De slede kan door twee extra plankjes en alu profielen schuiven. Nu nog een instelmechanisme aanbrengen en dan is er weer een deel afgewerkt.
Het wordt tijd om de flenzen aan de wielen te bevestigen. Matthias had een tweedehands partij zelfinstellende lagers die in metalen flenzen zaten. Bij z'n eerste lintzaag gebruikte hij de metalen flenzen. Bij een volgende lintzaag perste hij die lagers in houten flenzen. Ik heb normale lagers met een cilindrische buitenkant. Bij het inpersen kwamen de lagers min of meer flush met het hout. Het instellen zal dus wat minder omhaal hebben.
Om de as zo goed als mogelijk haaks op het wiel te hebben als ik de eerste flens bevestig heb ik een hulpstuk gemaakt. In pricipe zijn het twee verticale kanten die onder een hoek van 90 graden staan. Door die op het wiel te klemmen kan ik de as haaks richten en een flens vast lijmen. Omdat ik het centrale gat nodig had om de as te centreren kan ik dat groter boren omdat de flens nu dienst kan doen als middelpunt. Dan kan ik de tweede flens met klemmen aanbrengen en het wiel richten. Door de tweede flens af te stellen kan het wiel zonder slag draaien. Tot zover de theorie.
Op deze manier wordt de as gericht.
Voor de bevestiging van de motor komt er ook al wat op gang. De slede kan door twee extra plankjes en alu profielen schuiven. Nu nog een instelmechanisme aanbrengen en dan is er weer een deel afgewerkt.
Het ei voor de slede verstelling is ook gelegd.
Zo dicht mogelijk waar de kracht aangrijpt heb ik een gat in de slede geboord voor een 5/16"- 18 draadstang. Dit is in de buurt van M8. Omdat de boor niet lang genoeg was heb ik een groef aan de onderkant gemaakt. Later heb ik een potgat geboord voor een inslagmoer. Omdat je uit de hand niet een groter gat kunt boren waar al een kleiner gat zit heb ik een soort van boormal gemaakt zodat de boor geleiding heeft. De inslagmoer was te breed voor de dikte van de slede zodat ik er een stukje van af moest zagen/vijlen. Van een stukje draadstang en een opgeklonken moer maak ik een lange bout waarmee ik de V-snaar op spanning kan krijgen
Morgen, vrijdag, neem ik een dag vrij.
Na een fris en vooral nat voorjaar is het dan eindelijk redelijk strandweer. En als geboren Hagenees heb ik een strandverslaving.
Zo dicht mogelijk waar de kracht aangrijpt heb ik een gat in de slede geboord voor een 5/16"- 18 draadstang. Dit is in de buurt van M8. Omdat de boor niet lang genoeg was heb ik een groef aan de onderkant gemaakt. Later heb ik een potgat geboord voor een inslagmoer. Omdat je uit de hand niet een groter gat kunt boren waar al een kleiner gat zit heb ik een soort van boormal gemaakt zodat de boor geleiding heeft. De inslagmoer was te breed voor de dikte van de slede zodat ik er een stukje van af moest zagen/vijlen. Van een stukje draadstang en een opgeklonken moer maak ik een lange bout waarmee ik de V-snaar op spanning kan krijgen
Morgen, vrijdag, neem ik een dag vrij.
Na een fris en vooral nat voorjaar is het dan eindelijk redelijk strandweer. En als geboren Hagenees heb ik een strandverslaving.
Ik moest het even af maken.
Even een lange bout gemaakt.
De motor is weer op de slede geplaatst en de verstelbout doet z'n werk. Ik ga wel een gleuf of een kruis in het andere eind maken zodat ik makkelijker bij de bout kan om te verstellen.
Even een lange bout gemaakt.
De motor is weer op de slede geplaatst en de verstelbout doet z'n werk. Ik ga wel een gleuf of een kruis in het andere eind maken zodat ik makkelijker bij de bout kan om te verstellen.
Mooi systeem WR, je zou nog een carosseriering met een schroef tegen het vaste deel aan kunnen zetten waar de moer tegenaan komt.
Heel toevallig (?) is Alain V, The Woodpecker, ook net bezig met het bouwen van dit model. Deel 1 is net uit:
https://youtu.be/tzeaT0I_NUA
https://youtu.be/tzeaT0I_NUA
Niet om eigenwijs te zijn maar ik schroef er een metalen plaatje op dat voor magneetsnapjes wordt gebruikt. Dit zijn van die zaken die nog wel komen maar wanneer??
Die lange bout draai ik er met een boormachine in en uit bij het proberen. Met de hand is het een avondvullende bezigheid.
Ik ga het wel bekijken. De eerste aflevering eindigt ongeveer waar ik nu ook ben. Het makkelijke deel dus.
Het is wel de 500 mm versie (20") en in details wijkt het iets af van de 400 mm versie.Ik heb het gevoel dat de Woodpecker iets minder nauwkeurig werkt dan ik. Je zou het de Franse slag kunnen noemen. Maar als zijn machine werkt moet de mijne zeker werken.
Grrrrrr @#$%^&*
Ben je net lekker bezig en zit je op een roze wolk omdat het allemaal zo lekker gaat en dan breekt je tap. Maar terug naar het verhaal om de volgorde niet in de war te sturen.
Om de ongerustheid weg te nemen bij de aandachtige lezertjes heb ik een plaatje van een magneetsnappertje als stootplaat gemonteerd voor de stelbout van de slede. De achterkant van de bout heb ik kruislings ingezaagd maar de kruiskopschroevendraaier stonk er niet in. Met een PH2-bitje als stempel heb ik de vorm er in geramd en dat werkte perfect.
Door de video van Alain V. zag ik dat ik nog een dun plaatje ply onder de flenzen moest lijmen om het geheel wat dikte te geven. Ik had het materiaal al klaar liggen maar het was ietwat onder gesneeuwd. Met de as als centreermal heb ik het bovenwiel voorzien van de vulplaatjes. Door de verdikking van in totaal 12 mm moest ik ook het gedraaide deel van de assen iets langer maken.
Terwijl de lijm droogde begon ik met een bezwaard hart de assen in te boren. Aan de gedraaide zijde moet een opsluitplaatje komen en dan moet je een gat boren en draad tappen. Ik koos M6 want ik heb de tappen en je kunt met 5 mm voorboren. Maar omdat het materiaal zo moeilijk draaide had ik een hard hoofd in het boren.
De as paste net tussen de boorkop en de voetplaat van de boor. Met V-blokken en een lijmtang kreeg ik de as redelijk verticaal en begon ik te boren. Tegen de verwachting in kwamen er mooie krullen van af en ging het boren zoals ik me dat nog herinnerde van de LTS. 20 mm leek me wel genoeg in toen ging ik tappen. Dat ging ook redelijk dankzij wat olie. Edoch, toen de tap de bodem raakte zat ik net in een enthousiaste zwaai en brak de tap af. En natuurlijk net boven het asmateriaal zodat je het restant niet kon grijpen met een tang. 5 minuten hing er een donderwolk boven m'n hoofd maar bij de pakken neerzitten is niet mijn stijl.
Via het Internet ben ik naar tappensets gaan snuffelen, heb een setje besteld en het is onderweg.
As #2 deed ik uiteraard wat voorzichter en niet alleen omdat het de tweede tap was. Ik had geen boutje van een passende lengte zodat ik die volgens het beproefde recept zelf maakte. Als test monteerde ik een flens en het opsluitplaatje (een carrosseriering in inch-maten) en het werkte.
Ben je net lekker bezig en zit je op een roze wolk omdat het allemaal zo lekker gaat en dan breekt je tap. Maar terug naar het verhaal om de volgorde niet in de war te sturen.
Om de ongerustheid weg te nemen bij de aandachtige lezertjes heb ik een plaatje van een magneetsnappertje als stootplaat gemonteerd voor de stelbout van de slede. De achterkant van de bout heb ik kruislings ingezaagd maar de kruiskopschroevendraaier stonk er niet in. Met een PH2-bitje als stempel heb ik de vorm er in geramd en dat werkte perfect.
Door de video van Alain V. zag ik dat ik nog een dun plaatje ply onder de flenzen moest lijmen om het geheel wat dikte te geven. Ik had het materiaal al klaar liggen maar het was ietwat onder gesneeuwd. Met de as als centreermal heb ik het bovenwiel voorzien van de vulplaatjes. Door de verdikking van in totaal 12 mm moest ik ook het gedraaide deel van de assen iets langer maken.
Terwijl de lijm droogde begon ik met een bezwaard hart de assen in te boren. Aan de gedraaide zijde moet een opsluitplaatje komen en dan moet je een gat boren en draad tappen. Ik koos M6 want ik heb de tappen en je kunt met 5 mm voorboren. Maar omdat het materiaal zo moeilijk draaide had ik een hard hoofd in het boren.
De as paste net tussen de boorkop en de voetplaat van de boor. Met V-blokken en een lijmtang kreeg ik de as redelijk verticaal en begon ik te boren. Tegen de verwachting in kwamen er mooie krullen van af en ging het boren zoals ik me dat nog herinnerde van de LTS. 20 mm leek me wel genoeg in toen ging ik tappen. Dat ging ook redelijk dankzij wat olie. Edoch, toen de tap de bodem raakte zat ik net in een enthousiaste zwaai en brak de tap af. En natuurlijk net boven het asmateriaal zodat je het restant niet kon grijpen met een tang. 5 minuten hing er een donderwolk boven m'n hoofd maar bij de pakken neerzitten is niet mijn stijl.
Via het Internet ben ik naar tappensets gaan snuffelen, heb een setje besteld en het is onderweg.
As #2 deed ik uiteraard wat voorzichter en niet alleen omdat het de tweede tap was. Ik had geen boutje van een passende lengte zodat ik die volgens het beproefde recept zelf maakte. Als test monteerde ik een flens en het opsluitplaatje (een carrosseriering in inch-maten) en het werkte.
P
Pel
Guest
Die linksdraaiende tappen zijn voor afgebroken bouten die doorgaans van veel zachter materiaal zijn als een tap, die waarschijnlijk net zo hard is. Uitvonken of een nieuwe as, een andere oplossing is er niet. En ik kan het weten, want in mijn beroepscarrière is er ook wel eens een tap gesneuveld. En aangezien het vaak één van de laatste bewerkingen is kost het meestal je hele werkstuk. Een typefout maken op kantoor heeft meestal minder gevolgen, dat kun je nog herstellen.
Je laat je er niet door kennen, en het blijft natuurlijk fantastisch dat het metrisch blijft, maar dat kan ook niet anders.
Je laat je er niet door kennen, en het blijft natuurlijk fantastisch dat het metrisch blijft, maar dat kan ook niet anders.