Wat ik mij afvraag, geeft de methode die je op school leert (en zoals ik het doe) met een elektrische slijpsteen en daarna afwetten mindere resultaten dan met de waterstenen?
Dit is ook de manier waarop ik het heb geleerd op school. Mijn vader, die ondertussen maar liefst meer dan een halve eeuw 'in de stiel' zit doet net hetzelfde.
Alles hangt inderdaad af van wat je met je beitel of schaafmes wil gaan doen.
Deze methode vind ik persoonlijk het snelst werken, met een heel behoorlijk resultaat. Indien je net als Kodama van je snede afhankelijk bent om een perfecte afwerking te krijgen vind ik het niet meer dan normaal dat je extra onderzoek doet om steeds betere resultaten te bekomen. Zelf gebruik ik zelden de schaaf om werkstukken echt af te werken, met schuren kom je ook al een heel eind. Hetgeen niet uitsluit dat ik me daar in de toekomst toch aan waag! Momenteel zit ik met een medisch probleempje, maar eens ik weer goed ter been ben zal ik een versgewet schaafmes uitproberen op een eind WRC...
Ik was één van de deelnemers van de slijpcursus die Kodama enige tijd geleden gaf, waar ik erg veel bijgeleerd heb over de theorie en de praktijk van het slijpen en wetten. Uiteindelijk kwam het er toch op neer dat je een methode moet vinden die het best bij je werk past, en waar je je persoonlijk goed bij voelt, zolang je de snede scherp genoeg krijgt voor het werk wat er mee moet gebeuren.
Zelf besteed ik meer aandacht aan het slijpen van een schaafmes, dan aan de snede van een beitel, simpelweg omdat voor een zuiver geschaafd oppervlak er meer factoren bijkomen. Zo kan het bij een beitel minder kwaad als de snede ietwat bol is (bij de meeste bewerkingen dan toch) , bij een schaafmes geeft dit onmiddellijk verschil in resultaat.
Ik heb het net als Bjorn geleerd om eerst op een bankslijpmachine een vouw te slijpen, en dan de beitel af te wetten. Het is zo dat er met een holle vouw iets minder materiaal achter de snede blijft staan, maar de snelheid waarmee mijn beitel te slijpen is maakt dit mijns inziens weer goed.
Bovendien is het op deze manier heel makkelijk om stabiel af te wetten, je hebt de rand van de snede, en de rand aan de andere kant van de holle vouw om de beitel te stabiliseren. Daar komt nog bij dat je zuiver op de rand waar je materiaal moet wegnemen wet, hetgeen de snelheid en precisie ook weer ten goede komt.
Eens de 'vlakke' randjes te dicht bij mekaar zijn gekomen, na veelvuldige afwetbeurten dus, gaat ie weer op de werkbankslijper. Daar slijp ik zover tot ik een fijne braam voel aan de achterkant, en kan weer op z'n minst 10 keer wetten voor ik de slijper weer nodig heb.
Dat je beitel veel sneller slijt vind ik een fabeltje, omdat je als je je beitel bijslijpt vooral de vlakte tussen de twee randen van de vouw weer hol slijpt. De slijtage is misschien iets sneller, maar veel kan het nooit schelen als je zorgvuldig slijpt.
Je moet natuurlijk wel heel erg opletten dat je de beitel niet verbrandt bij het slijpen op een werkbankslijper. Ik houd m'n vinger altijd heel dicht bij het 'slijpgebeuren', zodat ik de beitel als het ware voel opwarmen. Beter 10 keer te vaak koelen (hoewel te vaak in dit geval echt niet kan ;-)) dan één keer te weinig.
Ik krijg mijn beitels op deze manier zeker scherp genoeg om het werk te doen dat ik er mee doe, en het neemt echt niet veel tijd in beslag, zodat je snel weer verder kunt werken en het wetten geen klus wordt waar je tegenop ziet.
Ik heb in de loop der jaren heel wat beitels gescoord op rommelmarkten en dergelijke, heb er zeker meer dan 30 in gebruik. Dit zorgt ervoor dat ik tussen het werk door niet vaak moet slijpen of wetten, als ie te bot wordt neem ik gewoon een andere. Eens er genoeg beitels bot zijn houd ik een slijp en wetsessie, waardoor mijn voorraad snijgereedschap weer op peil wordt gebracht;-).
Hier twee korte filmpjes, het eerste over het slijpen van een beitel waar de vlakke kanten groter zijn geworden dan de holle vouw, en vervolgens een filmpje over het afwetten. Dit zal in menig oog hier nogal onorthodox lijken, maar voor mij werkt het perfect. Het is ook geen watersteen die ik gebruik, maar een arkansas oliesteen die ik ooit op de kop tikte op een rommelmarkt voor de prijs van 2 eurootjes ;-). Sam Ponette zal waarschijnlijk wel weer iets weten over de zuiverheid van de filmpjes;-). Na het slijpen op de werkbankslijper ga ik niet eerst over grove wetstenen naar steeds fijnere, maar meteen naar de Arkansas. Mijn doel is het zo fijn mogelijk afwetten van de braam die ik bij het slijpen verkreeg, en dit lukt aardig.
http://www.youtube.com/watch?v=kBZfHlV08TM
http://www.youtube.com/watch?v=cPzmK727QpQ
Voor het afwetten zonder eerst te slijpen met de werkbankslijper gebruik ik eerst een grovere wetsteen, ook een rommelmarktgeval. Heb eerlijk gezegd nog nooit een nieuwe wetsteen gekocht...
Hopelijk is deze info voor iemand nuttig!
Groeten,
Steven