Een uitdagende klus.
- Onderwerp starter tuoh
- Startdatum
Alle velgsegmenten liggen nu klaar, binnen- en buitenkanten zijn gekalibreerd.
De mal om de buitenzijde op maat te brengen had ik mee gefreesd toen ik de andere mallen aan te maken was. Zo was ik zeker dat alle radiussen perfect gelijk waren.
Bij deze mal heb ik eerst een ondiepe groef gefreesd met dezelfde straal als de mal voor de binnenkanten, daarna is de buitenkant volledig door gefreesd.
Een paar blokjes in de ondiepe groef gelijmd om de segmenten tegen te leggen bij het frezen en klaar.
En actie.
Klaar voor de volgende stap.
De twee, nu overbodige mallen, samen gebreid tot één boormal om de gaten voor de spaken te kunnen boren.
Altijd de juiste hoek op deze manier.
De juiste hoeken afschrijven bij de segmenten.
Tot er plots een volledig wiel voor je ligt
De mal om de buitenzijde op maat te brengen had ik mee gefreesd toen ik de andere mallen aan te maken was. Zo was ik zeker dat alle radiussen perfect gelijk waren.
Bij deze mal heb ik eerst een ondiepe groef gefreesd met dezelfde straal als de mal voor de binnenkanten, daarna is de buitenkant volledig door gefreesd.
Een paar blokjes in de ondiepe groef gelijmd om de segmenten tegen te leggen bij het frezen en klaar.
En actie.
Klaar voor de volgende stap.
De twee, nu overbodige mallen, samen gebreid tot één boormal om de gaten voor de spaken te kunnen boren.
Altijd de juiste hoek op deze manier.
De juiste hoeken afschrijven bij de segmenten.
Tot er plots een volledig wiel voor je ligt
De klus verloopt wat met horten en stoten, er moet regelmatig eerst een hulptooltje in elkaar geknutseld worden alvorens verder te kunnen bouwen.
Voor ik nu verder kan met de velgen moet er eerst een soortement "spakentrekker" komen, met dit ding krijg ik dan de velgsegmenten op de spaken.
Voor ik nu verder kan met de velgen moet er eerst een soortement "spakentrekker" komen, met dit ding krijg ik dan de velgsegmenten op de spaken.
Hallo meester Tuoh,
Dat "meester" is vanwege het vakmanschap en de uitstraling van plezier in het vak.
Maar even een kleine tip voor de spakentrekker:
Een touw(tje) rondom beide pennen, met een schroevendraaier of een houtje dat touwtje torderen, en de spaken komen naar elkaar toe. Het touw zit vanzelf tegen de borst van de pennen. Als de pennen eenmaal een stuk in het velg-segment zitten, kan dat touwtje weg, en tik je met een houten hamer de velg verder op de pennen. Ik denk, dat mijn overgrootvader het ook zo deed. Mijn overgrootvader werkte namelijk als koetsenbouwer in Arnhem.
Met hartelijke groet,
Bert Rosbach.
Dat "meester" is vanwege het vakmanschap en de uitstraling van plezier in het vak.
Maar even een kleine tip voor de spakentrekker:
Een touw(tje) rondom beide pennen, met een schroevendraaier of een houtje dat touwtje torderen, en de spaken komen naar elkaar toe. Het touw zit vanzelf tegen de borst van de pennen. Als de pennen eenmaal een stuk in het velg-segment zitten, kan dat touwtje weg, en tik je met een houten hamer de velg verder op de pennen. Ik denk, dat mijn overgrootvader het ook zo deed. Mijn overgrootvader werkte namelijk als koetsenbouwer in Arnhem.
Met hartelijke groet,
Bert Rosbach.
Als je de deuvels in de spaken niet gelijmd zou hebben kun je ook een andere methode volgen: boor in de velgsegmenten de gaten helemaal door, en je kunt dan de deuvels van buitenaf door de velg heen tot in de spaak slaan. Niet de standaard manier, maar het zou perfect kunnen werken. De stalen banden dekken de gaten best af, dus dat ga je niet zien.
Voila, alles ligt klaar om de wielen samen te bouwen, ipé wiggen gezaagd, kopse kanten van de segmenten voorzien van boringen, en een hoop "domino's" eveneens van ipé gemaakt.
Het "probleem" van de spakentrekker is ook opgelost, ga er gewoon GEEN gebruiken.
Heb een opstelling gemaakt waar het ding niet nodig is, kan de klus nu klaren met een simpel balkje en wat eigen lichaamsgewicht
Wat ik provisorisch nagebouwd heb is een "spaakput" Bij de wagenmakers hier ten lande lag midden in de werkplaats een smalle en diepe put, afgeboord met een paar fikse balken, en bekleed met zink aan de binnenkant. De put kon met een plaat dicht gelegd worden als ie niet nodig was.
Omdat ik geen zin had om een gat in de vloer te slaan, maar een paar bootschragen gebruikt om eentje te "faken" boven de grond Wat balkhout en een stel spanschroeven, meer was er niet voor nodig.
Heb het eerste segment al eens gemonteerd op twee spaken, en het "balkje" werkt als een fluitje van cent.
wiggen zagen.
Alle componenten klaar.
De "fake" spaakput.
Omdat er nogal fikse klappen moeten uitgedeeld worden, de naaf ondersteund op de stalen banden inplaats van op de draadstang. Deze laatste dient hier enkel om het wiel op zijn plaats te houden in de halfronde uitsparingen.
Het "balkje" in actie.
Het "probleem" van de spakentrekker is ook opgelost, ga er gewoon GEEN gebruiken.
Heb een opstelling gemaakt waar het ding niet nodig is, kan de klus nu klaren met een simpel balkje en wat eigen lichaamsgewicht
Wat ik provisorisch nagebouwd heb is een "spaakput" Bij de wagenmakers hier ten lande lag midden in de werkplaats een smalle en diepe put, afgeboord met een paar fikse balken, en bekleed met zink aan de binnenkant. De put kon met een plaat dicht gelegd worden als ie niet nodig was.
Omdat ik geen zin had om een gat in de vloer te slaan, maar een paar bootschragen gebruikt om eentje te "faken" boven de grond
Wat balkhout en een stel spanschroeven, meer was er niet voor nodig.Heb het eerste segment al eens gemonteerd op twee spaken, en het "balkje" werkt als een fluitje van cent.
wiggen zagen.
Alle componenten klaar.
De "fake" spaakput.
Omdat er nogal fikse klappen moeten uitgedeeld worden, de naaf ondersteund op de stalen banden inplaats van op de draadstang. Deze laatste dient hier enkel om het wiel op zijn plaats te houden in de halfronde uitsparingen.
Het "balkje" in actie.
Gisteren "Prowood" bezocht, dus pas vandaag verder met de wielen, met onderstaand gevolg.
Velgsegmenten geplaatst en de spaken gewigd.
Stalen banden "vast" op de naven geschroefd, niet echt nodig wegens muurvast opgeperst, maar het oog wil ook wat.
Tevens de wiggen afgezaagd gelijk met het loopvlak. de opgekrompen stalen loopvlakken gaan de wiggen dan nog wat vaster aandrukken.
En tenslotte, twee wielen wachtend op nieuw "schoeisel
Nu kunnen we verder met de rest van het onderstel, dat gaat een stuk sneller gaan, hier zijn geen speciale hulpstukken meer voor nodig.
Oeps, nee toch niet. Moet eerst nog een loopwiel maken om de juiste lengte van de loopvlakken te kunnen "meten" en aftekenen.
Velgsegmenten geplaatst en de spaken gewigd.
Stalen banden "vast" op de naven geschroefd, niet echt nodig wegens muurvast opgeperst, maar het oog wil ook wat.
Tevens de wiggen afgezaagd gelijk met het loopvlak. de opgekrompen stalen loopvlakken gaan de wiggen dan nog wat vaster aandrukken.
En tenslotte, twee wielen wachtend op nieuw "schoeisel
Nu kunnen we verder met de rest van het onderstel, dat gaat een stuk sneller gaan, hier zijn geen speciale hulpstukken meer voor nodig.
Oeps, nee toch niet. Moet eerst nog een loopwiel maken om de juiste lengte van de loopvlakken te kunnen "meten" en aftekenen.
P
Pel
Guest
Thanks mannen, we doen ons best om het op iets te laten lijken
De laatste klus aan de wielen is de velgen taps schaven naar de rand toe.
Moet uitkomen op de breedte van de stalen banden, zoals te zien op het voorbeeld.
Zoiets dus.
Een paar stroken met de schaafmachine, de rest met de vertrouwde Stanley, klaren de klus.
Ook een "oneigenlijke" aanpassing bij wielen, een inzetstuk daar waar de las van het loopvlak komt te zitten.
Het stuk word maar geplaatst als de loopvlakken op hun plaats zitten en gelast zijn. Hopelijk gaat het verwijderde stuk (groten)deels het verbranden van het hout tegengaan.
Het eerste wiel kaar en ingesmeerd met petroleum, dit laatste als bescherming tegen houtworm aantasting.
Haagbeuk is nogal gevoelig voor deze beestjes.
Het tweede wiel op de "pijnbank"
Het zal op de foto's ook wel duidelijk zijn dat ik een gruwelijke hekel heb aan stofzuigers
De laatste klus aan de wielen is de velgen taps schaven naar de rand toe.
Moet uitkomen op de breedte van de stalen banden, zoals te zien op het voorbeeld.
Zoiets dus.
Een paar stroken met de schaafmachine, de rest met de vertrouwde Stanley, klaren de klus.
Ook een "oneigenlijke" aanpassing bij wielen, een inzetstuk daar waar de las van het loopvlak komt te zitten.
Het stuk word maar geplaatst als de loopvlakken op hun plaats zitten en gelast zijn. Hopelijk gaat het verwijderde stuk (groten)deels het verbranden van het hout tegengaan.
Het eerste wiel kaar en ingesmeerd met petroleum, dit laatste als bescherming tegen houtworm aantasting.
Haagbeuk is nogal gevoelig voor deze beestjes.
Het tweede wiel op de "pijnbank"
Het zal op de foto's ook wel duidelijk zijn dat ik een gruwelijke hekel heb aan stofzuigers
P
Pel
Guest
Als ik het goed begrijp André, zet je het stuk padoek tijdens het lassen op die plaats, en zet je er later een stuk haagbeuk in?
Groet Pel.
Groet Pel.
Nee Pel, tijdens het lassen haal ik het padouk stukje weg, dit word definitief terug geplaatst na het lassen.
Maar voor een "accent"kleurtje gekozen bij dit stukje, wegstoppen kan je het toch niet, laat het dan maar sterk opvallen
Maar voor een "accent"kleurtje gekozen bij dit stukje, wegstoppen kan je het toch niet, laat het dan maar sterk opvallen
Vandaag is de brandweer uitgerukt met het nodige alaam om de loopvlakken te plaatsen
De Holmatro spreider had niet de minste moeite om de banden strak tegen het hout te trekken en zo het wiel zijn uiteindelijke sterkte te bezorgen.
Eén verassing evenwel, de loopvlakken zijn nog van "puddelijzer", en dat is niet makkelijk te lassen. Maar het is na wat experimenteren uiteindelijk wel gelukt.
DE tool voor de klus.
Tijdelijke "nokken gelast op de ingekorte banden om de spreider greep te geven op het materiaal.
Zo dus.
Puddelijzer lassen.
Snaar strak geplaatst.
Het eindresultaat.
Met een mooie holle vorm naar buiten toe.
Heel tevreden met het eindresultaat, de wielen klinken als een bel als je ze laat botsen op de grond.
Die komen nooit meer los
De Holmatro spreider had niet de minste moeite om de banden strak tegen het hout te trekken en zo het wiel zijn uiteindelijke sterkte te bezorgen.
Eén verassing evenwel, de loopvlakken zijn nog van "puddelijzer", en dat is niet makkelijk te lassen. Maar het is na wat experimenteren uiteindelijk wel gelukt.
DE tool voor de klus.
Tijdelijke "nokken gelast op de ingekorte banden om de spreider greep te geven op het materiaal.
Zo dus.
Puddelijzer lassen.
Snaar strak geplaatst.
Het eindresultaat.
Met een mooie holle vorm naar buiten toe.
Heel tevreden met het eindresultaat, de wielen klinken als een bel als je ze laat botsen op de grond.
Die komen nooit meer los
P
Pel
Guest
André, als de wielen klinken als en klok dan zitten de banden er perfect om, hier heb ik maar een woord voor, chapeau!
Groet Pel.
Groet Pel.