Vandaag een begin gemaakt met het handvat. Eerst het ontwerp uitgeprint op een voor mij mooi passende maat en op het stukje hout gelijmd. Ik begin dan met forstner boren hier en daar al vast wat ruimte te maken.
Dan de rest uitzagen met de spanzaag. Dat vind ik nog steeds geen makkelijk ding, maar ik begin het te leren. Kan nu al veel strakker langs het lijntje zagen. Maar erg comfortabel ligt het nog niet in de hand. Misschien is het handvat wat ondermaats uitgevallen, dus dat zou ik nog eens over moeten doen. Na het uitzagen ga ik eerst alles met een rasp netjes haaks maken (checken met een klein blokhaakje), zodat voor en achterkant gelijk worden. Tijdens het zagen van al die bochten sta je gegarandeerd hier en daar scheef te zagen.
Het moeilijkste is om het zaagblad recht in het handvat te krijgen en dan het gat te maken voor de messing rug. Voor de spleet voor het zaagblad is een trucje. Een andere zaag op een verhoging vast klemmen op de werkbank, zodat hij halverwege het handvat uitkomt. In dit geval zit die zaag op krap 12 mm boven de tafel. Dan hier mee een groef zagen, zover als het gaat.
En dan haal ik alles weer uit elkaar, span het handvat in de bankschroef en zaag de groef nu helemaal door. Dit gaat nu vrij makkelijk omdat de zaag geleid wordt door die groef.
Het gat voor de messing rug is ook een precisie klusje. Eerst aftekenen met behulp van de messing rug zelf, zodat ik precies de goede maten krijg, zonder te moeten meten. Dan boor ik een gaatje in de bodem van het gat. De rest is beitelwerk. Rustig aan, eerst ruim binnen de lijntjes en dan hier en daar een schilfertje wegsteken tot het naar behoren past.
En dan is het spannend, is alles nog recht? Het zaagblad zit gelukkig mooi recht in het handvat. De rug wordt denk ik iets opzij geduwd, want ik zie een minimale verbuiging van het zaagblad onder het handvat. Dat gebeurd eigenlijk altijd bij mij (zucht). Ik ga nog even nadenken of ik het probeer te corrigeren. Eigenlijk maakt het niet uit, want het zaagblad onder het handvat gebruik je toch niet. Maar ja, die perfectie...