Restauratie stuurhuis sleepspits.

[Pel]

@ André, een vraag uit interesse wat voor glas komt er in, ik meen mij iets te herinneren dat ik ooit eens geslepen glas in stuurhut gezien heb? Maar dat zal dan waarschijnlijk wel een plezier jachtje zijn geweest?

Groet Pel.

 

[tuoh]

Pel, de grotere glaspartijen boven de gebogen middenregels worden ingevuld met gewoon vlak en helder vensterglas van 4mm. De kleine ruitjes onderaan zijn uit "kathedraalglas" gesneden, sommige ruitjes zijn kleurloos en andere zijn groen gekleurd. Bij de voorramen zitten deze twee kleuren afwisselend naast elkaar.

bijgaand nog een filmpje over het fabriceren van Kathedraalglas, daarstraks nog toevallig tegenaan gelopen

 

[Pel]

Mooi filmpje André, dat is nog het ouderwetse handwerk, het is een hele mooie groene kleur glas, die zal er zeker mooi in staan.

Groet Pel.

 

[jaap]

Weer een prachtig project Andre. Dank voor het posten!
Hoe lang gebruik je die nieuwe woodmax lijm nu?

jaap

 

[tuoh]

Graag gedaan Jaap

De woodmax lijm gebruik ik nu een half jaar en met de opgedane ervaringen tot hier toe is dit een blijver, PU lijm komt er niet meer in!
Een groot voordeel van woodmax vind ik het min of meer soepel blijven van de lijmvoeg, de lijm hard niet glashard uit.
In tegenstelling tot PU lijm zitten er hier ook geen luchtbellen in de lijmnaad, het is een mooi gesloten lijmvoeg. De woodmax is ook prima om een "papje" mee te maken, wat lijm mixen met houtstof levert een perfect stopmiddel op dat mooi vult en een gesloten oppervlak nalaat. Ook een grote pré, geen "zwarte" handen meer als gebruiker
Een minder puntje is de lange(ere) uithardingstijd (24u) Het is dus geen snelle lijm om mee te werken, maar voor mij maakt dit niks uit, gewoon je werk iets anders regelen en klaar

 

[Athanor]

Mooie tip André, ga ik ook maar eens proberen!

Fons

 

[tuoh]

En nog wat gepuzzeld vandaag met als resultaat twee verlijmde raamvleugels. Bij het lijmen van de raamvleugels kwam nogmaals een voordeel van de woodmax houtlijm naar voor, de lijm heeft weinig perskracht nodig tijdens het uitharden. Het spangereedschap kan dan al eens wat nonchalanter geplaatst worden
Alvorens de boel samen te steken moest ik eerst nog een paar sponningen frezen in de gebogen glasroeden, met het verstelbare "bogenfreesapparaat" op het freestafeltje is dat evenwel een fluitje van een cent.

Instellen.


Frezen.


Klaar.


Die kunnen drogen.


Detail.



Volgende week verder hiermee, opschuren, inpassen in het buitenkader en plaatsen van de "sluitingen" anno 1928

 

[tuoh]

Opnieuw een paar afgewerkte onderdelen klaar, inclusief de raamsluitingen

Raamvleugel op "slot"


De onderdelen voor bak - en stuurboord tegen elkaar leunend.


Het volgende "hulpbehoevende" onderdeel, de komplete voorzijde van het stuurhuis, of wat er nog van rest.


Al deels gedemonteerd.


Hier ontbreekt er precies wat

 

[Hunto]

Wat geweldig weer om te volgen, en dan te bedenken dat het allemaal liefdewerk oud papier is (dat heb ik toch goed begrepen?).
Hebben ze daar in België ook lintjes? Ik zou wel weten wie er dan aangedragen moet worden!

 

[tuoh]

Als je iets kan, of mag doen, wat je graag doet, is een lintje overbodig hoor, de klus (mogen) uitvoeren is al een beloning op zich

Ps: je hebt het inderdaad goed begrepen

 

[de Kastanjeboom]

Prachtig vakmanschap en mooi om zo een bijdrage te leveren aan het behoud van het nautisch erfgoed.

 

[tuoh]

Thanks mannen

Het buitenkader van de voorkant van het stuurhuis ziet er opnieuw wat steviger uit en dat was nodig ook, veel verband zat er niet meer in

Zelfs Teak heeft een "houdbaarheidsdatum" die is hier duidelijk bereikt!


Nieuwe onderregels.


Opnieuw een pen aangeheeld, de rest was nog bruikbaar
De "Woodmax" lijm is ook goed te zien hier, mooie gesloten, en enigszins veerkrachtige structuur. Geen gatenkaas zoals PU lijm
Qua dikteverschil tussen oud en nieuw moet je soms wel wat schipperen, de oude delen zijn in de loop der jaren soms plaatselijk serieus afgeslankt door het veelvuldig krabben, schuren en (her)vernissen .
Nieuwe delen hier mee gelijk krijgen is niet altijd mogelijk door de soms bruuske dikteverschillen op korte afstand, hier ook goed te zien.
De regel is bovenaan 22mm dik, aan de kant van de sponning meet die juist 20mm Maar wat wil je na 88 jaar!
De pen zat origineel ook mooi in het midden, dat is nu wel even anders.


Na het lijmen kader opschaven en kanten breken.


Opnieuw een stevig buitenkader.


De raamvleugels hebben wel nog wat aandacht nodig zo te zien


Alle vleugels eerst maar van een paring voorzien, altijd makkelijk om het overzicht te bewaren als alles uit elkaar ligt

 

[PBT]

lijkt me een supermooi werk om te mogen maken!

 

[ferdydesmet]

Man, wat een vakmanschap!

Prachtig hoe zorgvuldig je te werk gaat en dit stuurhuis gewoon weer tot leven brengt op deze manier!

 

[Klaas]

Ik had het niet beter kunnen zeggen dan Ferry. Wauw.

Kon je die Stanley 71 er niet voor gebruiken trouwens?

 

[tuoh]

Ja, dergelijke klussen vragen een "andere" ingesteldheid dan voor het meer reguliere werk. De factor tijd is hier ondergeschikt aan de rest. Deze klussen hebben hun eigen tempo, je kan niks forceren en je moet overal de nodige tijd voor nemen, anders lijkt het eindresultaat nergens op. Niet iedereen heeft het geduld voor dit type van klussen, voor mij is het echter een "gedroomd werk" de dagen zijn altijd te kort

@Klaas, bijna alle handgereedschap heb ik minimaal in drievoud, kan er dus wel eentje missen

 

[Klaas]

Gelukkig maar. Ik ben er blij mee!

En fantastisch dat je naast dat je de tijd er voor neemt, je de tijd er voor krijgt.

 

[tuoh]

Het demonteren van de raamvleugels verliep razendsnel, die dingen vielen bijna spontaan uit elkaar
Na een eerste inspectie bleven er vier min of meer bruikbare onderdelen over, de rest was hopeloos.
Zwammen, houtrot, en door het vele krabben en schuren gedurende tientallen jaren waren op sommige plaatsen de delen tot VIER mm onder de maat geraakt, daar is niet meer mee verder te werken.
Dat word dus een boel nieuw hout erin, willen of niet, het moet gewoon.

Gedemonteerd!


Voorlopig als nog bruikbaar aangemerkt.


Nieuw spul in de maak, uitsmetten en zagen.


Inclusief verschillende gebogen glasroeden.


Vermoedelijk volgende week verder hiermee.
Er zijn nu definitief drie onderdelen die opnieuw gaan gebruikt worden, eentje is op de meet nog gesneuveld wegens het sop de kool niet waard

 

[tuoh]

En weer verder vandaag, de nieuwe raamvleugels zitten in elkaar, alhoewel ik er daar vandaag toch maar eentje van middendoor gezaagd heb
Dit is namelijk de makkelijkste manier om te zorgen dat beide helften perfect op elkaar aansluiten. Beide apart maken en verlijmen geeft altijd wat kans op maatafwijkingen en het kost ook meer tijd om uit te voeren.
Een hele doorzagen kost daarentegen maar een paar minuten

Le nouveau est arrivé, of iets van die strekking.


Maar een halve raamvleugel nodig.


Zaaglijn afschrijven dus.


En de zwei overnemen.


Tenslotte de zaag erin


Het eindresultaat, twee halve is ook één hele.


Een klapraam in wording zo.


En om te vermijden dat het glas gaat uitzakken, een steuntje in de rug


De sterk verroeste en oneigenlijke "Spaanse paumelles" gaan de vuilbak in, nieuwe messing exemplaren gaan in de plaats komen.
Dit model benaderd het dichtst de vorm van de oorspronkelijke exemplaren.
Het blinkende zal wel snel verdwijnen eens buiten.

 

[Klaas]

Het blijft machtig om te zien en om te volgen! Heel mooi werk Tuoh.