(Zelfmaak) Metalen Zwaluwstaart Blokschaafje
- Onderwerp starter HoutNerveus
- Startdatum
Maten over nemen is mogelijk als je de zelfde dikte van blad hebt. Klein beginnen dan kun je groter maken.
Ik had inderdaad het idee om klein te beginnen. Maar achteraf gezien is dit niet een "klein" projectje. De zwaluwstaarten vallen dan wel mee maar verder zijn het vrij veel bewerkstappen, omdat het een relatief complex schaafje is.
Afgelopen dagen heb ik weer verder gewerkt. Helaas bijna geen foto's van het maakproces, daar had ik even minder zin in.
Allereerst heb ik de kikker afgerond zodat hij niet uitsteekt bij de randen. Daarnaast heb ik de dekbeitel gemaakt. De dekbeitel is gemaakt van 12x40mm messing. De rondingen heb ik er eerst grof in geslepen met behulp van het slijpmachientje wat ik in de berging heb staan. Daarna met veel vijlen en schuren verder op vorm gebracht.
Op de dekbeitel komt ook nog een houten knop zoals op de eerste foto; deze heb ik al uitgezaagd en moet ik met de hand verder afwerken.
Daarnaast had ik mijn bestelling met o.a. schuurpapier net binnen, en ik wilde wel testen wat voor afwerking ik kan verwachten. De foto's zijn niet veelzeggend, maar spiegelpolijsten wordt het doel, en dat gaat ook aardig lukken.
Goed, daarna aan de zool beginnen. De zool bestaat dus uit twee delen, omdat het eigenlijk niet haalbaar is een gat onder zo'n lage hoek te vijlen. de opening wordt vervolgens aan de zijkant verborgen door een zwaluwstaart.
Daarnaast ook de voor en achterkant afgerond met een vijl.
Dan is het nu tijd om de kikker te bevestigen. Daarna kan ik de kikker samen met de zool vlak slijpen.
De kikker zet ik vast door er 3 pinnen in te hameren (peening). Dit was een moeilijk proces, en wel om de volgende redenen:
1) Ik had het proces van pin peening nog niet onder de knie en begreep het principe verkeerd. Mijn idee was om de gaten van beide kanten licht taps te boren, en dan op de pinnen te hameren zodat ze wat in diameter uitzetten en het gat vullen. Gebruikelijker is echter, om alleen bij de ingangen van het gat een kleine chamfer (tot ongeveer een millimeter diep) aan te brengen en die te vullen door het hameren.
2) Ik heb RVS pinnen gebruikt; dat is niet een slimme staalsoort omdat het bij vervorming harder wordt (strain hardening). Dus des te langer je aan het hameren bent, des te minder ze willen vervormen. Het vullen van de gehele gang is dan erg lastig.
3) Schuine gaten; omdat de gaten schuin lopen moet je ook schuin hameren, en schuift je werkstuk waardoor je minder momentum kan overbrengen. Ik heb ook geen werkbank waarin ik dit werk kan doen.
Al met al is het toch redelijk gelukt, en zit de kikker stevig vast. Helaas wel een paar keer mis geslagen met de koudbeitel waardoor er wat putjes in het messing zitten. Maar goed, je moet straks wel ergens aan kunnen zien dat het handgemaakt is
Het meeste slijp ik er gelukkig wel uit maar ik wil niet te diep gaan omdat de pinnen dan weer los komen.
Goed, dan nog twee foto's die het stelmechanisme demonstreren.
In de kikker is schroefdraad getapt. De as draait daar dus in en uit. De twee ringen in het blokje zitten vast aan de as, en nemen zo het blokje mee. Het pinnetje op het blokje past vervolgens in de gleuven van de beitel.
Goed, en dan allerlaatst een fototje waar ik het geheel zo'n beetje in elkaar gepast hebt. Toch al best wat stappen gezet zo!
In de kikker is schroefdraad getapt. De as draait daar dus in en uit. De twee ringen in het blokje zitten vast aan de as, en nemen zo het blokje mee. Het pinnetje op het blokje past vervolgens in de gleuven van de beitel.
Goed, en dan allerlaatst een fototje waar ik het geheel zo'n beetje in elkaar gepast hebt. Toch al best wat stappen gezet zo!
Heel mooi.
dit wordt iets waarvan je kleinkinderen later met trots zullen zeggen dat hun grootvader het nog heeft gemaakt. Dat heb ik zelf al mogen ervaren met gereedschap en werkstukken van grootvaders en zelfs iets van een overgrootvader, die loodgieter was.
dit wordt iets waarvan je kleinkinderen later met trots zullen zeggen dat hun grootvader het nog heeft gemaakt. Dat heb ik zelf al mogen ervaren met gereedschap en werkstukken van grootvaders en zelfs iets van een overgrootvader, die loodgieter was.
Tjongejonge wat een hoop werk is dit project Maar het einde komt in zicht.
Afgelopen weekend eindelijk de draad weer opgepakt want ik zat er even een beetje doorheen door de lijst van taakjes die ik te gaan had. Al met al is het toch een vrij complex klusje met veel details. Maar goed, even orde op zaken gesteld, en de klusjes geprioriteerd zodat ik verder kon. Als eerste hoofddoel: de zwaluwstaartverbindingen vasthameren.
Daarvoor moest ik eerst het vlak van de kikker+zool netjes maken nu ik daar nog bij kon. En dit leidde weer tot een volgende klus; Een van de 3 pennen in de kikker werd dermate ver weggeschuurd dat hij weer los was. Dus opnieuw hameren, met wederom schade rondom de pen als gevolg; weer schuren. En zo was ik een middag en amper een stap verder Maar de beitel zal wel goed vlak liggen nu.
Daarnaast moest ik ook nog wat vijlen aan de zijkant van de kikker en aan de bodemplaat hier en daar zodat alles zo goed mogelijk aansloot. Allemaal detailwerk wat ik voor nu had overgelaten, waardoor het in het begin lekker doorwerkte maar wat het nu erg moeilijk werk maakt. Maar dan eindelijk zo ver dat het hameren kan beginnen. Ik heb daarvoor een malletje gemaakt waar de zijwanden op rusten. De bodem zweeft net vrij van het middelste hout (voor de kikker is een uitsparing voor gemaakt).
En daarna hameren hameren hameren hameren hameren hameren hameren hameren en hameren.
En nog eens hameren en hameren en hameren en hameren en hameren.
En dat herhalen tot het goed is. Of nee, herhalen tot er iemand aanklopt dat het geluid toch een beetje doorklinkt.
Als ik de mogelijkheid had gehad was ik nog wel even door gegaan maar opzich zag alles er wel gesloten uit dus ben ik op dat punt maar gestopt, om de overlast te beperken; ik had gehoopt dat het geluid vanuit de berging niet zo omhoog zou klinken maar helaas.
Goed, en dan nu de zool vlakken. Eerst met een vijl de uitstulpsels wegwerken, en daarna op korrel 120 een lange tijd slijpen. Mijn ervaring is dat 120 het een stuk langer volhoudt dan korrel 80 en dat het daar op de lange duur dus beter mee gaat.
Foto's van het resultaat (van de zwaluwstaarten) moet ik jullie echter nog even onthouden want dan raakt de chronologie van het fotoverslag in het geding; ik heb namelijk eerst nog wat andere zaken uit te leggen!
Zie daarvoor de volgende post!
Maar het einde komt in zicht.Afgelopen weekend eindelijk de draad weer opgepakt want ik zat er even een beetje doorheen door de lijst van taakjes die ik te gaan had. Al met al is het toch een vrij complex klusje met veel details. Maar goed, even orde op zaken gesteld, en de klusjes geprioriteerd zodat ik verder kon. Als eerste hoofddoel: de zwaluwstaartverbindingen vasthameren.
Daarvoor moest ik eerst het vlak van de kikker+zool netjes maken nu ik daar nog bij kon. En dit leidde weer tot een volgende klus; Een van de 3 pennen in de kikker werd dermate ver weggeschuurd dat hij weer los was. Dus opnieuw hameren, met wederom schade rondom de pen als gevolg; weer schuren. En zo was ik een middag en amper een stap verder
Maar de beitel zal wel goed vlak liggen nu.Daarnaast moest ik ook nog wat vijlen aan de zijkant van de kikker en aan de bodemplaat hier en daar zodat alles zo goed mogelijk aansloot. Allemaal detailwerk wat ik voor nu had overgelaten, waardoor het in het begin lekker doorwerkte maar wat het nu erg moeilijk werk maakt. Maar dan eindelijk zo ver dat het hameren kan beginnen. Ik heb daarvoor een malletje gemaakt waar de zijwanden op rusten. De bodem zweeft net vrij van het middelste hout (voor de kikker is een uitsparing voor gemaakt).
En daarna hameren hameren hameren hameren hameren hameren hameren hameren en hameren.
En nog eens hameren en hameren en hameren en hameren en hameren.
En dat herhalen tot het goed is. Of nee, herhalen tot er iemand aanklopt dat het geluid toch een beetje doorklinkt.
Als ik de mogelijkheid had gehad was ik nog wel even door gegaan maar opzich zag alles er wel gesloten uit dus ben ik op dat punt maar gestopt, om de overlast te beperken; ik had gehoopt dat het geluid vanuit de berging niet zo omhoog zou klinken maar helaas.
Goed, en dan nu de zool vlakken. Eerst met een vijl de uitstulpsels wegwerken, en daarna op korrel 120 een lange tijd slijpen. Mijn ervaring is dat 120 het een stuk langer volhoudt dan korrel 80 en dat het daar op de lange duur dus beter mee gaat.
Foto's van het resultaat (van de zwaluwstaarten) moet ik jullie echter nog even onthouden want dan raakt de chronologie van het fotoverslag in het geding; ik heb namelijk eerst nog wat andere zaken uit te leggen!
Zie daarvoor de volgende post!
In de tussentijd heb ik ook twee andere kleine zaakjes afgehandeld.
Allereerst heb ik de diepteverstellingsas afgemaakt. Deze bestaat uit een stukje RVS m5 draadeind, met een stelmoer erop. Deze stelmoer heb ik voor nu even vastgezet door er een andere moer tegenaan te draaien, maar ik denk dat ik hem uiteindelijk met wat epoxy vast zet.
Door de twee rondmoeren in het blokje is een pen door het draadeind gestoken zodat de moeren meedraaien met de as en het blokje meenemen. Om netjes door de as te boren heb daar eerst een moer doorboort en deze er vervolgens opgezet, en met dit "geleidegat" mooi centraal een gat te boren. Vervolgens een spijker door het gat gemept en gepoogd de eindes bol te hameren. Volgende keer toch maar even een daarvoor bedoeld borgpennetje kopen.
Daarna verder met de stelknop voor onder de dekbeitel. Hiervoor hem ik een RVS slotbout genomen (ook M5, want ik heb maar één maat machinetap voor dit project gekocht), en deze in een net iets te krap gevijld gat in een messing plaatje getrokken. Vervolgens het geheel in de boormachine gestoken (met wat moeren om het draad te beschermen) en voorzichtig op de slijpmachine rond gemaakt.
Ik heb hem licht taps toe geslepen; gewoon omdat dat er wel leuk uitzag. Verder liet de grove slijpsteen op zich mooie streepjes achter die wel een "knurled" effect geven, maar ik weet nog niet of ik dat echt mooi vind of hem toch gewoon glad afwerk. Omdat de spoed van het m5 draad vrij laag is heb ik opzich niet heel veel moment nodig om een goede klemkracht te bewerkstelligen dus grip is niet echt een probleem.
Het geheel zit overigens muurvast dus ik denk niet dat ik het nog hoef te lijmen of er een tegenmoer tegenaan hoef te zetten.
Daarna een m5 gat getapt in de dekbeitel. Er komt nog een houten stuk op dus het gat mocht gewoon doorlopen. Je zou toch denken dat ik tegen dit punt wel een recht gat uit de hand moet kunnen boren maar nee. Ik had netjes recht voorgeboord, maar misschien te groot? De 4.2mm boor trok zich als een malle het voorgeboorde gaatje in, en tamelijk scheef. Op dit punt helaas niet iets waar ik nog wat aan kan doen en het hindert de functionaliteit gelukkig niet.
Allereerst heb ik de diepteverstellingsas afgemaakt. Deze bestaat uit een stukje RVS m5 draadeind, met een stelmoer erop. Deze stelmoer heb ik voor nu even vastgezet door er een andere moer tegenaan te draaien, maar ik denk dat ik hem uiteindelijk met wat epoxy vast zet.
Door de twee rondmoeren in het blokje is een pen door het draadeind gestoken zodat de moeren meedraaien met de as en het blokje meenemen. Om netjes door de as te boren heb daar eerst een moer doorboort en deze er vervolgens opgezet, en met dit "geleidegat" mooi centraal een gat te boren. Vervolgens een spijker door het gat gemept en gepoogd de eindes bol te hameren. Volgende keer toch maar even een daarvoor bedoeld borgpennetje kopen.
Daarna verder met de stelknop voor onder de dekbeitel. Hiervoor hem ik een RVS slotbout genomen (ook M5, want ik heb maar één maat machinetap voor dit project gekocht
), en deze in een net iets te krap gevijld gat in een messing plaatje getrokken. Vervolgens het geheel in de boormachine gestoken (met wat moeren om het draad te beschermen) en voorzichtig op de slijpmachine rond gemaakt. Ik heb hem licht taps toe geslepen; gewoon omdat dat er wel leuk uitzag. Verder liet de grove slijpsteen op zich mooie streepjes achter die wel een "knurled" effect geven, maar ik weet nog niet of ik dat echt mooi vind of hem toch gewoon glad afwerk. Omdat de spoed van het m5 draad vrij laag is heb ik opzich niet heel veel moment nodig om een goede klemkracht te bewerkstelligen dus grip is niet echt een probleem.
Het geheel zit overigens muurvast dus ik denk niet dat ik het nog hoef te lijmen of er een tegenmoer tegenaan hoef te zetten.
Daarna een m5 gat getapt in de dekbeitel. Er komt nog een houten stuk op dus het gat mocht gewoon doorlopen. Je zou toch denken dat ik tegen dit punt wel een recht gat uit de hand moet kunnen boren maar nee. Ik had netjes recht voorgeboord, maar misschien te groot? De 4.2mm boor trok zich als een malle het voorgeboorde gaatje in, en tamelijk scheef. Op dit punt helaas niet iets waar ik nog wat aan kan doen en het hindert de functionaliteit gelukkig niet.
Met een stuk minder zelfvertrouwen moest ik nu dan het gat vorr de pen die de dekbeitel op zijn plek houdt gaan boren. Inmiddels heb ik besloten de pin door de de dekbeitel heen te steken. Dit was in eerste instantie niet mijn plan omdat ik bang was dat ik, zonder de dekbeitel te verwijderen, de beitel er niet meer uit zou krijgen. Maar na wat passen zag ik dat dit toch wel zou lukken.
Nu voor de zekerheid maar van beide kanten van de dekbeitel geboord. Mochten de gaten scheef gaat dan komen ze elkaar in elk geval in het midden tegen en dan vindt het boortje als het goed is wel z'n weg. En jahoor, het resultaat klopt:
En dat is dan het punt waar ik nu ben! Hier nog wat foto'tjes, ook van de resultaten van de zwaluwstaarten:
Tussendoor heb ik de vlakken nog wel een paar keer mooi opgeschuurd maar dat is dweilen met de kraan open omdat je het toch weer moet inklemmen of dat er op andere manieren krassen in komen. Maar al met al denk ik dat het resultaat heel mooi gaat worden.
De bodem van het schaafje ziet er helaas niet perfect uit; Hier zitten wat putjes in van het hameren van de kikker-pennen, welke ik er niet verder uit durf te schuren omdat ik vrees dat de pennen loskomen. Ook zit er een kiertje aan de linker kant van het bekje, en de zwaluwstaarten hebben hier en daar een heel klein kiertje in de hoekjes. Maar de bodem ligt bij goed gebruik toch op het hout dus daar zie je niks van.
Erg leerzaam project tot nu toe maar ik kan niet wachten om weer te gaan houtbewerken. Ik merk toch dat ik hier wel erg buiten mijn comfortzone ben qua klussen en ik veel moet leren terwijl er eigenlijk niks fout mag gaan!
Volgende post hoop ik de houten knopjes gelijmd te hebben en de rest van de schaaf afgewerkt te hebben!
Nu voor de zekerheid maar van beide kanten van de dekbeitel geboord. Mochten de gaten scheef gaat dan komen ze elkaar in elk geval in het midden tegen en dan vindt het boortje als het goed is wel z'n weg. En jahoor, het resultaat klopt:
En dat is dan het punt waar ik nu ben! Hier nog wat foto'tjes, ook van de resultaten van de zwaluwstaarten:
Tussendoor heb ik de vlakken nog wel een paar keer mooi opgeschuurd maar dat is dweilen met de kraan open omdat je het toch weer moet inklemmen of dat er op andere manieren krassen in komen. Maar al met al denk ik dat het resultaat heel mooi gaat worden.
De bodem van het schaafje ziet er helaas niet perfect uit; Hier zitten wat putjes in van het hameren van de kikker-pennen, welke ik er niet verder uit durf te schuren omdat ik vrees dat de pennen loskomen. Ook zit er een kiertje aan de linker kant van het bekje, en de zwaluwstaarten hebben hier en daar een heel klein kiertje in de hoekjes. Maar de bodem ligt bij goed gebruik toch op het hout dus daar zie je niks van.
Erg leerzaam project tot nu toe maar ik kan niet wachten om weer te gaan houtbewerken. Ik merk toch dat ik hier wel erg buiten mijn comfortzone ben qua klussen en ik veel moet leren terwijl er eigenlijk niks fout mag gaan!
Volgende post hoop ik de houten knopjes gelijmd te hebben en de rest van de schaaf afgewerkt te hebben!
Laatst bewerkt:
Bart , ik vind het bijzonder knap èn mooi wat je nu aan het maken bent . Met ook een lezenswaardig verslag . Zeer benieuwd naar het eindresultaat , maar daar ben ik eigenlijk niet bang voor .
Bedankt Jan!
Zoals beloofd, is de volgende stap het afmaken en afwerken van het schaafje, dus daarover deze post. Helaas heb ik weinig foto's gemaakt. Om het goed te maken volgt er direct na deze post een reeks foto's van het eindresultaat!
Allereerst heb ik de houten knoppen afgemaakt. Dus helemaal op maat geraspt en daarna geschuurd. Vervolgens allebei in de schellak gezet, 5 erg dunne laagjes; daarna gestopt zodat het geen hoogglans wordt maar redelijk natuurlijk blijft.
Een ander belangrijk dingetje is het achterlaten van mijn handtekening op de dekbeitel. Toch wel leuk als er iets persoonlijks aan zit. Ik heb hiervoor een lasergesneden sjabloon van mijn handtekening (ooit een keer bij mijn studie mee-gesneden met een project) op de dekbeitel gelegd en spuitlak er omheen gespoten. Vervolgens alle andere vlakken afgetaped en het geheel in een badje van natriumpersulfaat gelegd.
Helaas toch iets te vroeg gestopt waardoor het niet diep genoeg zat, want bij polijsten is er een deel vervaagd; als ik wat voorzichtiger had geschuurd bij de eerste korrelgrootte was dat niet gebeurd. Maar opzich ziet het er nog leuk uit dus ik heb het zo gelaten.
Op dit punt waren alle onderdelen afzonderlijk af en moest het in elkaar gezet worden. Omdat ik na elke stap net want minder goed bij elk oppervlak zou kunnen heb ik vantevoren elk oppervlak al "voorgepolijst".
Vervolgens de houten delen met een voorzichtige hoeveelheid epoxy vastgezet (vantevoren desbetreffende lijmvlakken ontpolijst(?) met korrel 80 voor betere hechting). Ook de pinnetjes in de knop zijn verlijmd en niet gepeend omdat ik dat er waarschijnlijk netter uit zou komen te zien en ik de buren niet wilde belasten met gehamer in de tentamenweek. Toen de dekbeitel vastgezet (de pin daarvan wel gepeend).
Toen nog een uurtje gepolijst. Elk oppervlak met korrel 240, 360, 600, 1000 en 2000 bewerkt en vervolgens met polijstpasta nawerken. Heerlijk hoe alles glimt. De vraag is natuurlijk wel hoe mooi dat gaat blijven, want het is wel gereedschap. Maar het was zeker de moeite waard, ook al is het maar voor de foto's.
Zoals beloofd, is de volgende stap het afmaken en afwerken van het schaafje, dus daarover deze post. Helaas heb ik weinig foto's gemaakt. Om het goed te maken volgt er direct na deze post een reeks foto's van het eindresultaat!
Allereerst heb ik de houten knoppen afgemaakt. Dus helemaal op maat geraspt en daarna geschuurd. Vervolgens allebei in de schellak gezet, 5 erg dunne laagjes; daarna gestopt zodat het geen hoogglans wordt maar redelijk natuurlijk blijft.
Een ander belangrijk dingetje is het achterlaten van mijn handtekening op de dekbeitel. Toch wel leuk als er iets persoonlijks aan zit. Ik heb hiervoor een lasergesneden sjabloon van mijn handtekening (ooit een keer bij mijn studie mee-gesneden met een project) op de dekbeitel gelegd en spuitlak er omheen gespoten. Vervolgens alle andere vlakken afgetaped en het geheel in een badje van natriumpersulfaat gelegd.
Helaas toch iets te vroeg gestopt waardoor het niet diep genoeg zat, want bij polijsten is er een deel vervaagd; als ik wat voorzichtiger had geschuurd bij de eerste korrelgrootte was dat niet gebeurd. Maar opzich ziet het er nog leuk uit dus ik heb het zo gelaten.
Op dit punt waren alle onderdelen afzonderlijk af en moest het in elkaar gezet worden. Omdat ik na elke stap net want minder goed bij elk oppervlak zou kunnen heb ik vantevoren elk oppervlak al "voorgepolijst".
Vervolgens de houten delen met een voorzichtige hoeveelheid epoxy vastgezet (vantevoren desbetreffende lijmvlakken ontpolijst(?) met korrel 80 voor betere hechting). Ook de pinnetjes in de knop zijn verlijmd en niet gepeend omdat ik dat er waarschijnlijk netter uit zou komen te zien en ik de buren niet wilde belasten met gehamer in de tentamenweek. Toen de dekbeitel vastgezet (de pin daarvan wel gepeend).
Toen nog een uurtje gepolijst. Elk oppervlak met korrel 240, 360, 600, 1000 en 2000 bewerkt en vervolgens met polijstpasta nawerken. Heerlijk hoe alles glimt. De vraag is natuurlijk wel hoe mooi dat gaat blijven, want het is wel gereedschap. Maar het was zeker de moeite waard, ook al is het maar voor de foto's.
Maar de belangrijkste vraaag is natuurlijk... Schaaft hij?
Ik heb hem nog niet uitbundig getest, maar de voorlopige resultaten zijn veelbelovend. Fijne krulletjes, en het stelmechanisme doet precies wat het moet doen.
De zool van de schaaf wil ik jullie ook niet onthouden; deze is helaas niet het mooist maar een paar putjes deren volgens mij niks. Het kiertje naast de bek is jammer maar structureel maakt het geen verschil of het aansluit. Misschien dat ik het nog een keertje opvul met vloeibaar metaal maar dat laat ik nog even.
De vraag is natuurlijk: Hoe houd je zo'n schaafje netjes? Gelukkig is er een bedrijf wat specialiseert in het maken van beschermhoesjes voor schaafjes, genaamd Charlie Tempel. Geen financiele banden met dit bedrijf overigens
Al met al ben ik heel blij met het resultaat. Ik heb hier en daar wat moeten bezuinigen en moeten afsnijden, omdat ik niet overal de middelen voor heb en ook niet oneindig kan zitten zagen en hameren in een flat. En bovendien ook niet het geld heb om precies de juiste gereedschappen te kopen voor één klus.
Maar ik ben erg trots dat ik met beperkte middelen toch tot een erg mooi resultaat gekomen ben.
Dus, er zitten hier vast genoeg houtbewerkers te wachten tot de Lie Nielsens en Veritas weer op voorraad zijn. Ik daag jullie uit; voor hetzelfde geld (vijlen, boortjes, zaagjes, tapjes inbegrepen) maak je er zelf een. Als ik het kan, kan jij het ook!
Ik heb hem nog niet uitbundig getest, maar de voorlopige resultaten zijn veelbelovend. Fijne krulletjes, en het stelmechanisme doet precies wat het moet doen.
De zool van de schaaf wil ik jullie ook niet onthouden; deze is helaas niet het mooist maar een paar putjes deren volgens mij niks. Het kiertje naast de bek is jammer maar structureel maakt het geen verschil of het aansluit. Misschien dat ik het nog een keertje opvul met vloeibaar metaal maar dat laat ik nog even.
De vraag is natuurlijk: Hoe houd je zo'n schaafje netjes? Gelukkig is er een bedrijf wat specialiseert in het maken van beschermhoesjes voor schaafjes, genaamd Charlie Tempel. Geen financiele banden met dit bedrijf overigens
Al met al ben ik heel blij met het resultaat. Ik heb hier en daar wat moeten bezuinigen en moeten afsnijden, omdat ik niet overal de middelen voor heb en ook niet oneindig kan zitten zagen en hameren in een flat. En bovendien ook niet het geld heb om precies de juiste gereedschappen te kopen voor één klus.
Maar ik ben erg trots dat ik met beperkte middelen toch tot een erg mooi resultaat gekomen ben.
Dus, er zitten hier vast genoeg houtbewerkers te wachten tot de Lie Nielsens en Veritas weer op voorraad zijn. Ik daag jullie uit; voor hetzelfde geld (vijlen, boortjes, zaagjes, tapjes inbegrepen) maak je er zelf een. Als ik het kan, kan jij het ook!
Laatst bewerkt:
Petje af Bart , ziet er prima uit en werkt ook zo .
Mooie reportage met komische opmerkingen , dat maakt het leuk om te lezen .
Wat komt er nog meer voor moois uit jou handen .
Groeten Willem
Mooie reportage met komische opmerkingen , dat maakt het leuk om te lezen .
Wat komt er nog meer voor moois uit jou handen .
Groeten Willem
Echt onder de indruk Bart. Van het prachtige schaafje, maar ook echt van je verhaal. Een prachtige post met een heerlijk eerlijk verhaal. Je mag trots op je schaafje zijn, maar wij trots op zo'n forummer. Het had volgens mij blauw moeten zien van de duimpjes, om een of andere reden zijn we niet zo complimenteus als op b.v. facebook.
Als ik jou was zou ik zo'n mooi werkstuk insturen voor de wedstrijd!
jaap
Als ik jou was zou ik zo'n mooi werkstuk insturen voor de wedstrijd!
jaap
Heb je verhaal met veel plezier gevolgd en gelezen.
Heel erg mooi resultaat.......
Heel erg mooi resultaat.......
Bedankt voor de complimenten allemaal! Ik vond het ook leuk om het proces te delen en te documenteren.
Daarmee zie je zelf ook tijdens het maken en achteraf hoeveel stappen je eigenlijk gezet hebt. Dat motiveert enorm, en de reacties ook.
Eigenlijk had (heb) ik besloten het schaafje niet voor de wedstrijd in te sturen. Met de gedachte dat er mijn inziens toch wel een minimale ratio hout/metaal moet zijn om iets echt "woodworking" te kunnen noemen. Maar ook omdat ik al 2 andere inzendingen heb ingestuurd en ik veel meer benieuwd ben wat daar de reacties/verbeterpunten/kritieken etc. op zijn, omdat het houtbewerken hetgene is waarop ik wil focussen en waar ik echt beter in wil worden.
Edit:
Nog een opmerking die ik wil toevoegen en dat is dat ik erg blij ben met een forum waarop zoveel interessante projecten worden gedeeld. Zo ook de externe bronnen die bij "Alleen films en foto's" geplaatst worden. Hoe breed de hobby kan zijn wordt heel mooi gereflecteerd door alle verschillende types houtbewerkers hier, en het inspireert om steeds wat nieuws te proberen.
Daarmee zie je zelf ook tijdens het maken en achteraf hoeveel stappen je eigenlijk gezet hebt. Dat motiveert enorm, en de reacties ook.
Dit is al helemaal een compliment, dankjewel Jaap! Ik ben niet ontevreden met de hoeveelheid blauwe duimpjes hoor, alleen van jou al een stuk of 10
Eigenlijk had (heb) ik besloten het schaafje niet voor de wedstrijd in te sturen. Met de gedachte dat er mijn inziens toch wel een minimale ratio hout/metaal moet zijn om iets echt "woodworking" te kunnen noemen. Maar ook omdat ik al 2 andere inzendingen heb ingestuurd en ik veel meer benieuwd ben wat daar de reacties/verbeterpunten/kritieken etc. op zijn, omdat het houtbewerken hetgene is waarop ik wil focussen en waar ik echt beter in wil worden.
Edit:
Nog een opmerking die ik wil toevoegen en dat is dat ik erg blij ben met een forum waarop zoveel interessante projecten worden gedeeld. Zo ook de externe bronnen die bij "Alleen films en foto's" geplaatst worden. Hoe breed de hobby kan zijn wordt heel mooi gereflecteerd door alle verschillende types houtbewerkers hier, en het inspireert om steeds wat nieuws te proberen.
Laatst bewerkt: