Even een korte revival... vanwege steeds meer werk aan deze bank, vaak wat kleiner spul (carburateur, de lintgeleiders, dat soort gedoe) sta ik steeds vaker hier te werken. Maar in tegenstelling tot de houtwerkbank, waar je vaak kracht moet zetten en steeds van positie wisselt, sta je hier veel stil.
Nu zijn mijn knieën met 40 jaar oud nog niet versleten, maar dat moment wil ik graag voor zijn, dus ik besloot bij wijze van experiment eens een krukje te bouwen met een echte zitting. Het was een gauw gauw klus dus heb niet bijzonder veel foto's gemaakt, maar laten we eerlijk wezen, het is ook geen heel bijzonder ding om te zien
. Ik wilde vooral eens wat nieuwe dingen proberen.
Het frame is uit C-klasse pallethout gemaakt (echt bottom of the barrel rotzooi), steeds twee latten haaks op elkaar geschroefd en gelijmd, daarna afgezaagd zodat ze een mooie hoekpoot vormen. Die hoekpoot vervolgens 3 graden gegeven, boven en onder, zodat de poten iets naar binnen staan (voor de stabiliteit). De dwarslatten zijn dus ook allemaal op 3 graden gezaagd om goed in de hoeken te vallen.
De bovenzijde gewoon 4 latten op verstek 45 graden gezaagd, en vervolgens met de freestafel een stuk uitgehaald. Aan elkaar gezet met lijm en nietpistool, vervolgens ook tegen de kruk geschoten. Je ziet het niet, maar onder de zitting zitten ook nog 4 latten, die ook weer op 3 graden zijn gezaagd aan weerszijden, maar vervolgens ook 45 graden verstek zodat ze op gelijke hoogte in elkaar vallen en niet, zoals onder, op elkaar moeten liggen.
Daarna heb ik uit de grijpvoorraad een paar van die tengels gepakt waar ze normaal hout mee oplatten, die mag ik altijd gratis meenemen bij de lokale houthandel, ze weten niet wat ze ermee moeten. Even op dikte schaven en erop geniet als basis.
Ik wilde geen geld uitgeven dus ik heb wat papier op de kruk gelegd, een oude molton verknipt, deze op 3 zijdes vastgeniet (onder de rand uiteraard) daartussen wat vulling gedrukt van een hondenkussen dat mijn hond steeds stukbijt en dus niet meer krijgt. Zo goed als mogelijk verdeeld onder de molton.
Daarna heb ik een restant vijverliner gepakt (als je je ogen dichtknijpt lijkt het net leer) en die eroverheen geniet.
Even een beetje rondom afsnijden... doekje erover voor het stof...
Het is estetisch echt een gedrocht en misschien wel mijn lelijkste creatie ooit, maar ik kon even lekker met ouwe spuitbussen kliederen en ik heb geleerd dat stofferen echt copulerend moeilijk is. Petje af naar alle kleermakers en stoffeerders hier op het forum
.
Het doel is wél bereikt, ik kan nu comfortabel zitten in mijn werkplaats...