grote iepen vaas - veel foto's
- Onderwerp starter Jurriaan
- Startdatum
Verder uithollen is een kwestie van stug doorgaan. Eerst het geboorde gat van 40 maar 80 mm vergroten, over een diepte van zo'n 15 cm - vaak met de Munro tool, door 30x een halve centimeter vanuit het geboorde gat naar buiten weg te nemen.
Dan met de Pitbull er in, en van 80 naar 120, van 120 naar 160, van 160 naar 200, enzovoorts. In het begin kun je 15 cm diep in 1x draaien, later komen daar zoveel spanen af dat er tussentijds gestopt moet worden en snapen er uit gehaald moeten worden. Omdat de vaas best bol uitloopt, kun je de snippers er niet fijn uithalen terwijl de leunspaan er in steekt, dus die moet er ook steeds uit (nadat ik hem recht gedraaid heb, dus he moet hem ook steeds weer exact goed instellen).
Als de wanddikte op een cm of 8 aankomt, dan wordt het tijd om eens te gaan kijken of ik de binnenvorm gelijk met de buitenvorm kan laten lopen.
Vanaf dat moment ga ik meer op ritme werken: steeds 2 seconden materiaal wegnemen bijvoorbeeld, zodat de wanddikte gelijkmatig minder wordt. Uiteraard wordt er ook steeds weer gemeten. Uiteindelijk kwam ik bij deze vaas op een mm of 12 uit.
Op een gegeven moment komt dan de lange vlakke leunspaan, die bijna 50 cm naar binnen kan, 70x40 mm hardox staal. Op dat moment ben ik blij kdat ik een stabiele leunspaanhouder heb.
En zo gaat dat langzaam verder. Ik geloof dat ik hier wel een aantal uurtjes aan het uithollen was.
Vlak bij de ingang - zeg maar waar je met je hand bij kunt, maak ik alles netjes glad - tot korrel 320.
In de foto's van morgen gaat de vaas uit de vierklauw, om de voet af te maken.
nu veel gewicht van de vaas weg is, draai ik eerst de onderkant af.
De truch om lange curves zoals dit mooi gelijkmatig te krijgen, zonder rechte stukken (of erger, deuken) is een rechthoekig dun stukje triplex van 10x18 cm dat ik heb. Dat kan mooi met de zijkant tegen het hout gezet worden, en je kunt precies zien of je curve wel rond blijft lopen De bedoeling bij een vaas als deze is dat de curve naar onder toe steeds rechter wordt, zonder echt recht te worden.
Het moment.....
Elk hout verkleurt als het een week in een vierklauw zit. Als je elke millimeter hoogte nodig hebt, kun je de vierklauw vantevoren in de olie zetten, of een dukke plastic zak er tussen doen, maar dat zijn lapmiddelen die ik bij zo'n grote vaas niet graag toepas.
Om de voet af te maken gaat er eerst een massieve cylinder in de vierklauw. Bovenaan zit wat stof geplakt, onderaan heb ik het gat voor de opening van de vaas grof passend gemaakt met wat ducktape.
Uiteraard is dit een stuk hout, wat gewoon in de werkplaats staat, dus de rondloop is niet perfect - een millimeter of 5-8 heb je aan de losse kant al snel. Het gekke is, dat dat eigenlijk niet veel uit maakt, in mijn ervaring. Zo lang je het midden van de voet aan de buitenkant goed pakt (zie het kruisje in de 3e foto hierboven), loopt de voet toch goed rond.
Weten tot waar je mag gaan is héél belangrijk.
draaien
schuren
borstelen, en dan weer voorzichtig schuren
Morgen gaat de vaas van de draaibank af, en boor ik gaten in de onderkant!
Laatst bewerkt:
Eigenlijk is het heel simpel om uit een groot stuk hout een vaas te draaien, je hoeft alleen maar alle hout weg te draaien wat niet op een vaas lijkt.
Maar toch, respect.
Maar toch, respect.
Voor het laatste restje wordt een beitel gebruikt. Uiteraard scherp, en niet proberen het los te wrikken, want het is gemakkelijk om wat vezels verticaal uit de voet naar buiten te trekken (been there, done that) wat een diep en vervelend gat oplevert.
Omdat de stam al een hele tijd stond, was er een kernscheur aanwezig. Omdat die al bijna op twee punten de rand raakt, is daar iets te veel potentieel voor problemen aanwezig bij het drogen, ook al is iepen over het algemeen redelijk gemakkelijk met drogen.
De wiggen zijn uit een reststuk Wengé wat ik al tijden niet weg wilde gooien (want tropisch) maar ook weinig van kon maken (want klein)
De ervaring in een andere vaas leert me dat vanaf nul uithakken van zwaluwstaarten in kopshout geen leuk werk is.
Maar als je het meeste weghaalt met een boortje, gaat het best snel
Mijn favoriet: Hema 2-componentenlijm. Vooral omdat je zo gemakkelijk kleine beetjes kan maken. De kleurstof is roet, te koop als pigment voor kunstenaars (met een veel mooiere naam dan roet, natuurlijk).
Het plastic deksel en het stukje zijn voor het mengen.
Lekker kliederen!
en om te zorgen dat de lijm goed vloeibaar is en diep intrekt, even een paar seconden met de verfbrander
Na het drogen en schuren daarvan nog een ronde lijmen, nu voor de scheuren zelf
Het robinie hulstuk dient, met de vierklauw er nog aan, ook als steun om de voet verder af te werken (deze foto had eigenlijk in het bericht hierboven bovenaan gemoeten)
en nog een derde voor 2 kleine luchtbelletjes
en dit is wat er dan overblijft (voor het drogen, dus ik vermoed dat ik nog een keer moet!).
Laatst bewerkt:
Netjes opgelost. En inderdaad: nu afwachten.........’t is net een thriller, net als het spannend wordt...........
Ik had geborsteld omdat ik met gekleurde olie wilde experimenteren. Mijn ervaring is namelijk dat het spinthout van iepen in de zon wat donkerder wordt, terwijl het kernhout juist wat oplicht, en dat hoop ik met wat hulp van olie te voorkomen. Daarnaast denk ik dat de pigmenten een goede combinatie met de structuur gaan vormen.
Witte olie - wit pigment (titaan dioxide) gemengd met walnotenolie / sinasappelolie. Goed schudden elke keer, want het zakt naar de bodem.
Die witte olie gaat op de 2 stuikken met spinthout. Het is nog lastig te zien, maar de structuur die door het borstelen ontstond vangt het witte pigment echt op - je smeert het poeder in de diepere delen, zeg maar.
Voor het kernhout heb ik een donkerbruine olie. Niet zelf gemengd, het is een restje Rambo Pantserolie Warm Wengé. Ook hier valt op dat de groeven bij de jaarringen bijna zwart worden.
Als de olie er op zit, wordt het tijd om uit te poetsen. Uiteraard doe ik dat met 2 lappen, 1 voor wit, en 1 voor bruin, en bij de randen alleen naar binnen toe, dus niet wit over bruin of andersom.
Onderaan de foto zie je dat de markeing kern/spinthout niet helemaal correct is - ik smeer op kleur van het hout, en daar zitten soms wat gekke sprongetjes in.
Het lijkt bijna wollig, zo met al dat witte pigment in die patronen.
Morgen de studio-foto's van de vaas.
Witte olie - wit pigment (titaan dioxide) gemengd met walnotenolie / sinasappelolie. Goed schudden elke keer, want het zakt naar de bodem.
Die witte olie gaat op de 2 stuikken met spinthout. Het is nog lastig te zien, maar de structuur die door het borstelen ontstond vangt het witte pigment echt op - je smeert het poeder in de diepere delen, zeg maar.
Voor het kernhout heb ik een donkerbruine olie. Niet zelf gemengd, het is een restje Rambo Pantserolie Warm Wengé. Ook hier valt op dat de groeven bij de jaarringen bijna zwart worden.
Als de olie er op zit, wordt het tijd om uit te poetsen. Uiteraard doe ik dat met 2 lappen, 1 voor wit, en 1 voor bruin, en bij de randen alleen naar binnen toe, dus niet wit over bruin of andersom.
Onderaan de foto zie je dat de markeing kern/spinthout niet helemaal correct is - ik smeer op kleur van het hout, en daar zitten soms wat gekke sprongetjes in.
Het lijkt bijna wollig, zo met al dat witte pigment in die patronen.
Morgen de studio-foto's van de vaas.
Complimenten met dit mooie werkstuk en het goede verslag dat je ervan maakt! Wat is het toch mooi hout dat Iepenhout
Dit is weer een uitstekende bijdrage aan het forum!
Fons
Dit is weer een uitstekende bijdrage aan het forum!Fons
Dat zou kunnen, maar: de voet loopt altijd iets hol, en als je onverhoopt bij het zagen de rand beschadigt (wat, gezien de lengte van de zaag en de zetting best gemakkelijk is), heb je wel een probleem. Zo'n vette kras poets je niet meer even weg.
Op deze foto's ben ik dat met je eens; gewoon in een kamer in het buitenlicht is het gelukkig veel minder reflecterend fel wit. Foto's maken van grote, enigzins glimmende objecten vind ik lastig.
Leuk verslag, ik heb met veel interesse gevolgd, dank voor het delen. Het resultaat mag er zijn. En over het witte pigment: je gaf in het begin al aan dat het een experiment was? Niets mis mee, ik doe niet anders. Als het goed uitpakt = mooi, doet het dat niet = jammer > een ervaring rijker. Maar da’s mijn mening.
. Als het goed uitpakt = mooi, doet het dat niet = jammer > een ervaring rijker. Maar da’s mijn mening.
Het is lastig dat een foto niet laat zien wat je ogen zien. Dit is een uitsnede uit een beeld in van zoals ik er nu tegenaan kijk, zonder studiolampen.