Dit meubel stond al meer dan een half jaar in de planning. Dozijnen ontwerpen zijn de revue gepasseerd, bouwtechnieken, materialen en talloze malen langs de commissie om te voorstellen te laten keuren. Wel stond al vast dat het voornamelijk Iroko moest worden, omdat we die keuze nu eenmaal gemaakt hebben voor de stijl van het kantoor. En jongens, wat heb ik daar ondertussen spijt van... prachtspul om te zien, maar om te bewerken is het een ramp in alle toonaarden.
Maar we zijn er bijna, na weken af en aan werken aan dit project, dozijnen internet zoektochten om mijn plannen bij te stellen en enkele experimenten over hoe bepaalde zaken aan te pakken, vanavond hoop ik de laatste handen te leggen aan de constructie van dit dressoir:
Ik ben voor een 'ouderwetsch' ontwerp gegaan, maar wel 'strak' met scherp hoeken en waar mogelijk
LOL rechte lijnen. Dit om in lijn te blijven met het thema van het kantoor, namelijk de planeet Dune. Daar hebben ze een aparte architectuur met erg weinig, maar wel erg donker hout. Het was heel moeilijk om uit de donkere filmbeelden iets te ontleiden wat voor mij bij dit thema past, maar ik ben er redelijk trots op.
Iroko, zo leer ik in dit project, is met de hand bijna niet te schaven. Zelfs met een vlijmscherpe (je-kunt-je-ermee-scheren) beitel die een honderste van een millimeter uit de schaaf steekt trek je constant vezels uit het oppervlak. Jammer, want ik moest een kast maken van 45cm diep en mijn schaafbank gaat maar tot 25cm... dus na het verlijmen kon ik de boel niet vlak schaven. Dat werd dus heel veel schuren... waarbij ik achter de volgende vervelende eigenschap kom. Ja, ik gebruikte stofafzuiging en de grote luchtreiniger, maar je heb toch altijd stof en dat Iroko stof daar blijk ik dus allergisch voor te zijn.
Omdat het massief hout is, uit lange planken, zijn ze ook niet perfect recht/vlak. Ik heb ervoor gekozen (ook gezien de prijs van dit hout) om het niet volledig kapot te zagen/schuren, er zit dus een lichte golving in de bovenplaat en ook de rechter zijkant. Het zij zo, ik heb iets meer speling gelaten tussen de voor- en bovenzijde van de kast om hier rekening mee te houden. Dat maakte de verstekhoeken wel extra moeilijk: deze zaagsnedes liepen niet perfect recht omdat de planken dat ook niet zijn, gelukkig kwam het nog redelijk uit bij het verlijmen en omdat Woodmax een bruine lijm is, verborg dat + wat zaagsel enige imperfecties. Je ziet er nu bijna niks meer van, of je moet het weten.
Verder was ik ook gebonden aan een maximale hoogte, breedte en diepte want hij moet op het kantoor komen te staan, wat nu een kleinere ruimte is omdat we het oude kantoor tot slaapkamer voor een van de kinderen hebben gemaakt. Maximaal 95cm hoog, 205cm breed en 45cm diep (in verband met de vrije ruimte tussen Dressoir en mijn werkplek).
Voor de constructie heb ik hier en daar wat vuren gebruikt. De achterwand is simpelweg 5.5mm multiplex en ook de frontjes zijn multiplex (9mm dit keer) met daarop 9mm dik Iroko verlijmd. Deze heb ik gesplitst met de grote lintzaag (wat blijft dat ding een genot om te gebruiken, krijg altijd een glimlach op mijn gezicht als ik er weer een klus voor heb) waardoor je dus ook 'bookmatching' krijgt - ik heb in totaal 10 panelen gebruikt om de voorzijde te maken, zodoende heb ik dus 5 paren van 2 stuks die onderling 'spiegelen'.
Maarrrrr....
deze kast is nog niet af. Vanavond volgt nog een laatste houten onderdeel voor hij naar het woonhuis mag verkassen. Pas dan is hij klaar om gebruikt te worden, deze kast verbergt namelijk een geheim! kan iemand een gok wagen? @Rdl mag zich er niet mee bemoeien want die heeft het proces via Whatsapp al kunnen volgen.
later meer foto's.
Maar we zijn er bijna, na weken af en aan werken aan dit project, dozijnen internet zoektochten om mijn plannen bij te stellen en enkele experimenten over hoe bepaalde zaken aan te pakken, vanavond hoop ik de laatste handen te leggen aan de constructie van dit dressoir:
Ik ben voor een 'ouderwetsch' ontwerp gegaan, maar wel 'strak' met scherp hoeken en waar mogelijk
LOL rechte lijnen. Dit om in lijn te blijven met het thema van het kantoor, namelijk de planeet Dune. Daar hebben ze een aparte architectuur met erg weinig, maar wel erg donker hout. Het was heel moeilijk om uit de donkere filmbeelden iets te ontleiden wat voor mij bij dit thema past, maar ik ben er redelijk trots op.Iroko, zo leer ik in dit project, is met de hand bijna niet te schaven. Zelfs met een vlijmscherpe (je-kunt-je-ermee-scheren) beitel die een honderste van een millimeter uit de schaaf steekt trek je constant vezels uit het oppervlak. Jammer, want ik moest een kast maken van 45cm diep en mijn schaafbank gaat maar tot 25cm... dus na het verlijmen kon ik de boel niet vlak schaven. Dat werd dus heel veel schuren... waarbij ik achter de volgende vervelende eigenschap kom. Ja, ik gebruikte stofafzuiging en de grote luchtreiniger, maar je heb toch altijd stof en dat Iroko stof daar blijk ik dus allergisch voor te zijn
.Omdat het massief hout is, uit lange planken, zijn ze ook niet perfect recht/vlak. Ik heb ervoor gekozen (ook gezien de prijs van dit hout) om het niet volledig kapot te zagen/schuren, er zit dus een lichte golving in de bovenplaat en ook de rechter zijkant. Het zij zo, ik heb iets meer speling gelaten tussen de voor- en bovenzijde van de kast om hier rekening mee te houden. Dat maakte de verstekhoeken wel extra moeilijk: deze zaagsnedes liepen niet perfect recht omdat de planken dat ook niet zijn, gelukkig kwam het nog redelijk uit bij het verlijmen en omdat Woodmax een bruine lijm is, verborg dat + wat zaagsel enige imperfecties. Je ziet er nu bijna niks meer van, of je moet het weten.
Verder was ik ook gebonden aan een maximale hoogte, breedte en diepte want hij moet op het kantoor komen te staan, wat nu een kleinere ruimte is omdat we het oude kantoor tot slaapkamer voor een van de kinderen hebben gemaakt. Maximaal 95cm hoog, 205cm breed en 45cm diep (in verband met de vrije ruimte tussen Dressoir en mijn werkplek).
Voor de constructie heb ik hier en daar wat vuren gebruikt. De achterwand is simpelweg 5.5mm multiplex en ook de frontjes zijn multiplex (9mm dit keer) met daarop 9mm dik Iroko verlijmd. Deze heb ik gesplitst met de grote lintzaag (wat blijft dat ding een genot om te gebruiken, krijg altijd een glimlach op mijn gezicht als ik er weer een klus voor heb) waardoor je dus ook 'bookmatching' krijgt - ik heb in totaal 10 panelen gebruikt om de voorzijde te maken, zodoende heb ik dus 5 paren van 2 stuks die onderling 'spiegelen'.
Maarrrrr....
deze kast is nog niet af. Vanavond volgt nog een laatste houten onderdeel voor hij naar het woonhuis mag verkassen. Pas dan is hij klaar om gebruikt te worden, deze kast verbergt namelijk een geheim! kan iemand een gok wagen? @Rdl mag zich er niet mee bemoeien want die heeft het proces via Whatsapp al kunnen volgen
.later meer foto's
.
