Als je er de ruimte voor hebt, kan je het paneel wat nu de laden lijken, scharnierend maken. Dat is dan gelijk de poot waar het bed op steunt als hij neergeklapt is. Dan heb je geen losse pootjes nodig. Bij de hafele set, zitten metalen pootjes, maar daar stoot je je tenen ook ongelofelijk aan, als je in het donker weer even je bed op zoekt. Opklapbedden staan vaak in kleine kamertjes.
Dat heb ik inderdaad overwogen en was mijn favorietie optie! Maar:
om hoogte te sparen in de bedbak (en zodoende meer ruimte te creëren voor een extra dik/hoog matras) heb ik de lattenbodem geintegreerd met de bedbak - dus in plaats van 2 draaglatten waar de lattenbodem op kan rusten, is de bodem zelf de basis voor de bedbak geworden. Omdat dit normaal niet de bedoeling van een lattenbodem is (ze hebben van zichzelf weinig structurele integriteit, tenminste niet de houten varianten) maakte dit de bedbak niet extreem rigide in diagonale richting, iets wat voor deze constructie wel nodig is. Voordeel is wel dat de bodem er nu niet uit kan kantelen wanneer ingeklapt.
Daar kwam het plan vandaan om de facade uit verlijmde delen te maken waarvan de basis multiplex is: deze vormt dan het verbindende element om de bak te stabiliseren. Ik kon deze plaat echter niet helemaal naar onder laten doorlopen omdat die achter de stootlat moet kantelen - dressoirs hebben vaak zo'n lat aan de onderzijde en in dit geval dient deze ook om 1) de boel te verbergen en 2) te zorgen dat het bed niet naar achter door kan slaan bij inklappen: de ingeklapte onderzijde van de bedbak leunt nu van binnenuit tegen die lat.
Had ik ervoor gekozen om de facade te splitsen (zoals jij nu ook noemt) had ik dus alleen maar een relatief smalle plaat van kop tot voeteneind gehad, zonder de hoeken van de bedbak mee te pakken (de onderzijde heeft geen facade en de bovenzijde zou dan een kantelende facade hebben die niks toevoegt in de constructie).
Het is daarom dat ik daarvan weggestapt ben, teveel zorgen dat de bak zou inboeten op stevigheid. De bedbak zelf zit puur op de hoeken in elkaar (haakse verbinding) met schroeven en is (wederom vanwege externe beperkingen in de maatvoering) vrij dun - 20mm vuren, dunner durfde ik niet te gaan.