mogelijksIk meen hier en daar wat padoek te zien...
De padoek die wij hier tegenkomen is meestal afrikaans padoek, maar er zijn ook legio aziatische varianten. Maar het was ook mijn eerste ingeving na het zien van de open poriën en de tekening.Ik meen hier en daar wat padoek te zien...
Dat geldt specifiek voor Afrikaans padoek (Pterocarpus soyauxii) wat Jaap ook al aanhaalt, maar er zijn veel meer soorten, de meeste niet met zulke sterke (en sterk verlopende) kleuren. Zelfs het vroeger populaire Amboyna burl (tegenwoordig zie ik het niet zo vaak meer langs komen) is niets anders dan een 'wortelknol' (burl) van een padoeksoort... Het heeft overigens net als afrikaans padoek een kenmerkende, niet onaangename geur.mogelijks
bij de houthandel zie ik ze controleren of het padoek is door er op te krassen, zodat de kleur die het vóór blootstelling aan de zon heeft, weer opduikt
maw diep bruinrood
was het nog maar de geurHet heeft overigens net als afrikaans padoek een kenmerkende, niet onaangename geur.
Ja, dat kan inderdaad. Ik heb er tot nog toe geen last van (afkloppen), net als dat ik tot nog toe geen overgevoeligheid voor epoxy heb ontwikkeld - maar het kan allemaal zomaar gebeuren. Net als dat ik inmiddels 40 jaar geleden ineens zwaar overgevoelig werd voor graspollen. Het is inmiddels langzaam teruggelopen tot 'achtergrondhindernis' maar het begin was plotsklaps en heftig ;-)was het nog maar de geur
bij zagen en schaven bleek de padoek mijn ademhaling sterk te belagen
Zijn dat giftige stoffen die nu nog vrij kunnen komen door het bewerken en gebruik?MB voor een behandeling met methylbromide (of broommethaan).
Ik had precies dat met eikenhout, ineens kon ik het stof niet meer verdragen. Lichaam beslist gewoon zelf blijkbaar.Ja, dat kan inderdaad. Ik heb er tot nog toe geen last van (afkloppen), net als dat ik tot nog toe geen overgevoeligheid voor epoxy heb ontwikkeld - maar het kan allemaal zomaar gebeuren. Net als dat ik inmiddels 40 jaar geleden ineens zwaar overgevoelig werd voor graspollen. Het is inmiddels langzaam teruggelopen tot 'achtergrondhindernis' maar het begin was plotsklaps en heftig ;-)
Dat geldt specifiek voor Afrikaans padoek (Pterocarpus soyauxii) wat Jaap ook al aanhaalt, maar er zijn veel meer soorten, de meeste niet met zulke sterke (en sterk verlopende) kleuren. Zelfs het vroeger populaire Amboyna burl (tegenwoordig zie ik het niet zo vaak meer langs komen) is niets anders dan een 'wortelknol' (burl) van een padoeksoort... Het heeft overigens net als afrikaans padoek een kenmerkende, niet onaangename geur.
Over geuren en identificatie gesproken – net als bij houtcertificering of KYC-procedures op hier draait het allemaal om herkenbaarheid en authenticiteit.
Gezien de 'leeftijd' van het hout, visueel beoordeeld, is het uiterst onwaarschijnlijk dat er nog methylbromide in zit/uit kan komen. Methylbromide is erg vluchtig (kookpunt 3.5 graad, dampspanning hoger dan atmosferische druk - het zal dus lucht verdrijven...) Het werkt dus alleen effectief in (tijdelijk) afgesloten ruimtes, zoals zeecontainers, en zal snel dissiperen als zo'n container wordt opengezet. Het bindt ook niet aan het hout (en voor zover het dat wel doet is het een chemische reactie en is het geen MBr meer en kan ook niet gemakkelijk teruggevormd worden.Zijn dat giftige stoffen die nu nog vrij kunnen komen door het bewerken en gebruik?