Weet je, die twee "oude" mannen maten de boel op, tekende met een stift af waar en hoe de bocht moest komen en bogen de boel vervolgens nauwkeurig in soms wel vier of vijf bochten. En het paste gewoon. Om aan de opmerking van
@chevy66 te refereren, inderdaad, een van die mannen was op de school van zijn zoon en vroeg de leraar waarom er zoveel uiteindje werden weggegooid, konden die jongens dat niet gewoon uitrekenen? Het antwoord was, duurde te lang, nergens voor nodig en de klant betaald wel. Nou lekker dan.
Ik zag het een jaar of vijf geleden gebeuren toen het huurhuis van mijn dochter, samen met 200 andere woningen werden gerenoveerd. Dat was nieuwe kozijnen, nieuwe badkamer, nieuwe keuken en het dak ging er letterlijk en figuurlijk af.
Omdat mijn (autistische) dochter dit niet aan kon, heeft ze een hele tijd bij ons gelogeerd en heb ik in haar huis gebivakkeerd en meteen wat andere klussen gedaan. Dus vanaf dag 1 heb ik dit kunnen observeren.
Zowel wat betreft tijd als materiaal telde elke seconde!!!!
Een vraagje over iets? "Geen tijd meneer, we moeten door".
Hout? Vooral van de dakbalken bleven dagelijks vele lengtes van 150 tot 200 cm over en gingen in de container.
Plaatmateriaal? Grote stukken gingen ook in de bak. Elektromaterialen? Hetzelfde.
Dus als rond half vijf die gasten weg waren, dook ik eerst in die containers. Heb er een aantal jaren veel plezier van gehad.
Met de uitvoerder/opzichter gesproken. Tijd.... daar draait alles om. Ze gaan geen reststukken ergens in passen. Op een dag was de kraanmachinist ziek. Die kraan was voor het dakmateriaal. Paniek want er was geen vervanger. Die moest ingehuurd worden van buiten af. De opzichter vertelde dat als ze om 9 uur niemand hadden, dat het werk een dag op schoof omdat ze het dan om 4 uur niet af hadden.
Heb veel geleerd in drie weken tijd. Vakmansschap heb ik niet gezien. Alleen maar routinematig werk.