Bij een steekbeitel slijp je de 25 graden en wet je de 30 graden af. Die korte vouw van een paar mm is makkelijker te onderhouden dan een lange vouw. Als de korte vouw van 30 te lang wordt slijp je weer op 25 grd. Voor houtsnijmessen wil je wel één lange scherpe bouw maar dat is erg lastig om te onderhouden. NB een stompe hoek heeft een grotere standtijd dan een scherpe hoek.
Doe je dat uit de hand of met slijphulp. Ik meen me te herinneren dat Kodama ook af en toe 'foefelde' en de laatste streek over de kop wette. Dus beitel iets hoger dan de vouw tillen en dan een streek op de fijnste steen.
De veritas slijphulpjes hebben daar een extra stand voor, die er als ik me goed herinner 1 graad bij doet (en nog een tweede stand die 2 graden extra doet). Dan slijp je je (schaaf)beitel scherp op b.v 30 graden, en bij het polijsten (fijnste steen) draai je het geval die ene graad verder voor je microbevel. Zoals ik elders al heb aangegeven slijp ik zo mijn bamboeschaafbeitels - volle vouw bij aanvang van een hengel, en dan herslijpen op de microbevel (je slijpt meestal per 3 strips, dus 4 keer in totaal per hengel van 2 delen (met 1 top)). Bij de volgende hengel eerst weer 1x de hele vouw.
De primaire vouw op de werkbankslijper, de secundaire inderdaad met de hand. Eigenlijk is het niet secundair, maar vanwege de holle vorm die de ronde steen van de werkbankslijper achterlaat, lijkt het net een secundaire. Eigenlijk ben ik dan steeds bezig om de holling van de werkbankslijpmachine vlak te slijpen.
Zo heb ik het in eerste instantie ook geleerd.Dit is eigenlijk de traditionele manier van slijpen en wetten.Hol slijpen op een draaiende steen en afwetten op coticule of oliesteen.
Inderdaad de klassieke weg. Zo doe ik het ook. Dat is de juiste manier om steekbeitels en gutsen te slijpen als je ook volledige controle wil hebben bij het werken met de vouw op het hout.
