Sommigen gebruiken zelfs enkel petroleum, maar dat vind ik persoonlijk te vloeibaar.
Yep, dat vind ik ook, te mager, te schraal, vandaar dat ik er wat naaimachineolie ( is parafineolie, leerde ik op dit forum) aan toevoeg.
Het is wat slijperiger, agressiever, minder gesmeerd aan dan puur naaimachineolie op de Hard Arkansas. Maar er is hier niets echt kritisch: puur naaimachineolie ( parafineolie -) werkt ook. Half om half wordt ook veel gebruikt.
Dulcimer, je werkt met vlakken onder elkaar. Naar mijn bescheiden mening is dat niet echt 3 D maar eerder 2D (vlakken), met simulatie van 3D . Ik bedoel: vlakken die worden dan vermeerderd onder elkaar ( toren) maar het is geen echte 3D. In de nar zou 3 D eerder ronde volumes zijn. Hierdoor mis je een opbouw van het beeld dat uitgaat van de relatie tussen de vormen, onderdelen. Je kunt er handig in worden en resultaten bereiken; er zijn nu eenmaal meerdere wegen. Ik weet dat deze werkwijze vaak in boeken staan, en op internet gepropageerd worden. Ikzelf vind dat beeldhouwen ( hier bedoel ik de uitvoering) te maken heeft met het maken ( enkel dat) van 3D vormen, niet van contouren in vlakken. Dus het hele hoofd eest rond leggen. De hand in zijn geheel de juiste vorm (naar de diepte toe) geven en daarna pas vingers isoleren. Nu staat de wijsvinger geïsoleerd en daardoor niet flexibel verplaatsbaar, zonder dat eerst het hele hand is gebouwd. Dat is een gok: zal het later nog wel in de constructie van de hand passen? Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar snijden met een een meer sculpturaal systeem: van grote vorm naar enkele hoofdvormen naar secundaire vormen en zo steeds meer details die wel in hun grotere vorm moeten passen (anders heeft het hele systeem geen zin). Misschien heb je iets aan deze mijmering.
Hoe dan ook, je hebt een ambitieuze uitdaging aangegaan, zoals je zelf al aangaf. En hoe je het ook doet er zal zeker veel leerwinst uit voort komen, en geniet ven de spannende momenten tijdens het snijden,
Groeten,
Ornament
Laatst bewerkt: