Schuifzwaluwstaart

[jtimmermans]

In de woonkamer willen we graag een nieuwe eettafel. Het idee is om die te maken van eikenhout, zowel het blad als het onderstel. Ik heb daarvoor ovengedroogde eiken planken aangeschaft met een kopmaat van 155×26mm

Ik zou graag de regels aan de poten verbinden met een schuifzwaluwstaart. Heb ik nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan De regels worden ca. 75 mm hoog (halve plank) en de poten worden ca. 75 mm dik (drie planken verlijmd).

Ik wil de boel eigenlijk vast verlijmen over de hele lengte van de zwaluwstaart met gewone witte houtlijm. Kom ik dan in de problemen als het hout gaat werken of kan dat wel met deze maten?

 

[jorisvh]

als die regel dwars op de nerf van het blad staat, niet doen.
het blad wil enkele mm breder/smaller worden.
de regels willen niet enkele mm korter/langer worden
dat moet dus wel barsten of buigen.

is ook nergens voor nodig. als je die zwaluwstaart op 1 punt lijmt, kan het al nergens heen.
1 dotje lijm aan 1 uiteinde is prima.
als je zwaluwstaart doorlopend wordt (je ziet die aan de zijkanten van de tafel), zou ik in het midden lijmen. anders komt alle relatieve beweging aan 1 kant. dan moet je wat verzinnen om de lijm enkel daar te krijgen. (gat met pen oid).

 

[gpf]

Van oudsher worden regels verbonden aan poten met pen en gatverbinding. Het gat zit niet in het midden van de poot maar meer naar de buitenkant zodat de pennen langer kunnen zijn.

 

[knotwilg]

Schuifzwaluwstaart, de "moderne" manier:

 

[Charel09]

de functie van zo'n zwaluwstaart is juist om je bovenblad recht te houden (om het kromtrekken tegen te gaan), dus normaal staat die loodrecht op de nerf van je bovenblad ==> nooit verlijmen want dan springt je bovenblad (zie antwoord van @jorisvh)
Om je poten vast te maken aan het bovenblad bestaan andere technieken. Als je een schets toevoegt dan kunnen we je de juiste techniek(en) aanbevelen.

 

[hdv]

Als ik de vraag van de originele vraagsteller goed lees gaat het niet over het tafelblad, maar om de verbinding tussen de poten en de schorten.

Maar ook in dat geval gaat het advies van slechts een dotje lijm aan de zijde het verst van het tafelblad op. Niet de boel fixeren aan de zijde van het dichtst bij het tafelblad, want dan kan het hout nog steeds nergens naartoe als het gaat werken (tenzij je extra ruimte in de sponning maakt). Je kunt er dan donder op tegen zeggen dat de verbinding op den duur zal falen.

 

[ErnstKuhne]

Jij wilt toch de regels mbv een schuifzwaluwstaart in de poten schuiven: regels 75mm hoog dus dito zwaluwstaart schuift in de poot en die verlijm je volledig.
Lijkt mij een prima constructie zo... theoretisch zou de regel na verloop van tijd krimscheurtjes kunnen krijgen maar dat risico is volgens mij op die afstand (75mm) verwaarloosbaar.
Natuurlijk moet je de regels niet aan het blad verlijmen, maar dat schrijf je ook niet.

 

[jtimmermans]

Als ik de vraag van de originele vraagsteller goed lees gaat het niet over het tafelblad, maar om de verbinding tussen de poten en de schorten.

Klopt inderdaad, het gaat om de regels en de poten. Het blad maak ik zo vast dat het kan werken, met blokjes die net iets kunnen bewegen.

Mijn inspiratie was dit filmpje:

Lijmen zoals Ernst zegt of alleen een dotje lijm onder of boven zoals o.a. Hdv zegt?

Dank trouwens voor alle meedenken...

 

[hdv]

De mechanische belasting wordt volledig opgevangen door de verbinding zelf, mits die goed gemaakt is. Daar heb je de lijm niet voor nodig. Ook niet om belastingen in het vlak van het tafelblad op te vangen. Die lijm is er vooral om ervoor te zorgen dat de poten niet onder je tafel uit vallen (tenzij je de staarten aan de poten zou maken, maar dat is hoogst ongebruikelijk). Dat vraagt echter niet om een "bombenfeste" verbinding die volledig verlijmd is.

Ernst heeft trouwens wel gelijk dat het met deze dimensies onwaarschijnlijk is dat de werking van het hout zodanig gaat zijn dat dat een probleem wordt. Ik weet niet meer waar ik dat geleerd heb, maar mij is ingewreven dat bij de klimatologische omstandigheden in West-Europa de kritische waarde bij 15 cm zou liggen. Ik heb daar echter nooit een wetenschappelijke onderbouwing van gezien. Zal meer een ervaringsdingetje zijn, neem ik aan.