Nieuwe pen

[henkverhaar]

Het grootste probleem met letterhout is de temperatuurgevoeligheid. Als die ergens in het maak- of vervolgproces oploopt kun je er zeker vanuit gaan dat de boel gaat scheuren; of direct of na verloop van tijd.
Dus boren met heel lage snelheid, niet lijmen met tweecomponenten waarbij de temperatuur oploopt, schuren met lage snelheid, GEEN friction polish (Shellawax), niet in een warme auto laten liggen, etc. Dit geldt voor meer tropische hardhoutsoorten.

Klopt. Is ook mijn ervaring - letterhout scheurt 'altijd' bij het powersanden, bijvoorbeeld op de draaibank. Van een messenmaker kreeg ik eens te horen dat hij schaaldelen lang weekte (om inhoudsstoffen uit te logen) en dan gecontroleerd liet drogen om scheurvorming te voorkomen, maar gezien mijn ervaringen heb ik mijn twijfels bij de adequaatheid van deze aanpak.

Voor mij geen pennen van letterhout meer - de wanddikte is gewoon te gering om een scheur te kunnen verdragen. In een massief stuk hout is een scheur niet zo'n probleem - ik maak bijvoorbeeld graag 'priests' (google is your friend) van letterhout of pokhout. Hebben geen loden verzwaring in de kop nodig......

Overigens, Wim, is het lichte hout buxus?

 

[O Peatey]

- ik maak bijvoorbeeld graag 'priests' (google is your friend) van letterhout of pokhout. Hebben geen loden verzwaring in de kop nodig......

Laat eens een paar plaatjes zien van die priests, Henk.
Waar bewaar je ze, naast je bed, naast de voordeur of in de auto?

 

[henkverhaar]

Laat eens een paar plaatjes zien van die priests, Henk.
Waar bewaar je ze, naast je bed, naast de voordeur of in de auto?

Plaatjes ga ik wel een keer regelen. Ze zitten in mijn visjacks en -tassen, in sommige gewone jacks, en zo links en rechts in voorraad. Ik maak ook wat grotere - die doen meer recht aan de aanduiding 'billy club', 'nightstick', of ploertendoder (hoewel dat formeel een 'buigbaar' stuk wapentuig is). Daarvan ligt er altijd een in de auto. Ik had het ooit bijna met een Duitse douanier aan de stok (figuurlijk dan wel), maar ik kon hem overtuigen dat het werktuig bedoeld was voor de snoekvisserij. Hij moest wel naar de kofferbak verhuizen...

Bij deze:



Letterhout (bovenste), Rio Palissander kop en esdoorn steel (middelste), en pokhout (onderste); let wel, bij de bovenste en onderste is het knotsje rechts het handvat. De afgeronde kop links is het 'business end'...

Alledrie zijn maatje 'forel'.

 

[sirjacobsd]

Mooie familiestukjes, vormen en prachtige houtsoorten Wim.

 

[Wim Kluck]

Henk een van de lichte houtsoorten in een prunus laurier of zoiets de andere komt bij rick vandaan. Ik ga vanavond bij jou in de plaats vliegbinen dus ik weet wat een priest is

 

[jan pranger]

Wim welke afmetingen hebben die stokjes, want mijn schoonzoon is een verwoed zalmvisser (Noorwegen, Duitsland, Schotland). Dus ik moet zeker zo'n knuppeltje voor hem maken. In Deventer is ook een club voor vliegbinden...........hoorde ik. Je hoort nog eens wat over andere hobby's.
Vast bedankt.
vr.gr. Jan Pranger.

 

[Nico Oosthoek]

Ik heb er een aantal voor mijn buurman gedraaid, ook zo'n verwoed vlieg visser. Ongeveer 25cm lang. 'k zal hem morgen eens vragen of hij de naam priest kent.
Zelf ben ik een karper visser met de pen, en gevangen zet ik ze weer netjes terug. Wordt dit erg off topic?

 

[Wim Kluck]

Jan ik gebruikte mijn priest voor het openkloppen van cilinders. Google maar op klopsleutel. Ik neem nooit vis mee. Voor mij wat het een gadget. Ik heb dus maar wat gedaan.