Minimalistische beginset gereedschap. Echt minimalistisch!
- Onderwerp starter Aeolos
- Startdatum
Voor het slijpen van beitels heb ik onlang de Veritas honing guide mk II aangeschaft. Machtig fijn dingetje!
Thanks! Vier mooie Woodline Plus beitels van Narex van m'n vrouw, en een poot van m'n hond :-D De rest van de familie (die ik pas over een paar weken zie) heeft hints van fine-tools.com en Baptist ontvangen 
Hoe bewaren jullie je beitels? Deze zitten ruim onder de olie, wat natuurlijk prima is om ze vanaf de fabriek goed te houden, maar ik weet niet of ik daar m'n hout mee in wil straks.
Hoe bewaren jullie je beitels? Deze zitten ruim onder de olie, wat natuurlijk prima is om ze vanaf de fabriek goed te houden, maar ik weet niet of ik daar m'n hout mee in wil straks.
Olie en- of transportlak haal ik er meestal gewoon af, als je ze niet in een vochtige omgeving laat liggen gebeurt er niks mee hoor. Na het afwetten wel goed droog maken, anders gaat de boel wel roesten.
Ik heb ze nog niet fysiek in huis... Maar deze twee komen deze week mijn kant op!
Mijn eerste vondst is niet heel bijzonder, maar ik ben er erg blij mee: een Stanley 71, grotendeels intact, met alleen een niet-originele fence. Ik gok eentje van na 1970, maar hij was goedkoop, 30 pond.
Een Record #4 uit ~1945. Bijzonder verhaal, in de 2e Wereldoorlog was het gebruik van nikkel e.d. voor vernikkelen van de stalen onderdelen niet toegestaan, tenzij voor oorlogsdoeleinden. Ook werden de handvatten niet uitgevoerd in palissander, maar in houtsoorten als beuken. Record stanste daarom de term "war finish" op de bovenzijde van de richthefboom. Na de oorlog was er blijkbaar nog een flinke hoeveelheid van deze hefbomen over, maar werden de schaven wel weer afgewerkt als eerder. De overgebleven hefbomen werden netjes opgemaakt en ondersteboven gemonteerd, met de inscriptie naar beneden wijzend. Dit soort details vind ik fantastisch, het geeft me direct een beetje "gevoel" bij zo'n stuk gereedschap...
Mijn eerste vondst is niet heel bijzonder, maar ik ben er erg blij mee: een Stanley 71, grotendeels intact, met alleen een niet-originele fence. Ik gok eentje van na 1970, maar hij was goedkoop, 30 pond.
Een Record #4 uit ~1945. Bijzonder verhaal, in de 2e Wereldoorlog was het gebruik van nikkel e.d. voor vernikkelen van de stalen onderdelen niet toegestaan, tenzij voor oorlogsdoeleinden. Ook werden de handvatten niet uitgevoerd in palissander, maar in houtsoorten als beuken. Record stanste daarom de term "war finish" op de bovenzijde van de richthefboom. Na de oorlog was er blijkbaar nog een flinke hoeveelheid van deze hefbomen over, maar werden de schaven wel weer afgewerkt als eerder. De overgebleven hefbomen werden netjes opgemaakt en ondersteboven gemonteerd, met de inscriptie naar beneden wijzend. Dit soort details vind ik fantastisch, het geeft me direct een beetje "gevoel" bij zo'n stuk gereedschap...