Geplooide of omgezette scharnieren worden gebruikt bij opliggende deuren, de knoop komt langs de opdek te liggen. Speunen is inderdaad ook een optie, maar kunnen niet gebruikt worden zoals je kast nu getekend is. Om speunen correct te plaatsen moet de deur achterliggend zijn aan de scharnierkant, dwz. dat langs de scharnierkant de deur in een sponning draait die langs de binnenkant is uitgefreesd. Doe je dit niet dan heb je op die plaats een spleet. Om deuren met speunen te plaatsen is het niet nodig dat de bovenkant van de kast verwijderbaar is. Plaats één speun in het deurtje, plaats de deur en tezelfdertijd de tweede speun, deze laatste kan je bij een openstaande deur dan ook vastschroeven.
Het vereist wel een juiste tekening om het scharnierpunt te kunnen bepalen, je eerste poging moet de goede zijn als je die dingen plaatst
Wat ik mij ook afvraag, waarom gecompliceerde constructieverbindingen gebruiken op een plaats waar je er later niks meer van ziet? Een schroefverbinding klaart de klus even goed en heel wat sneller.
Wel een mooie schets overigens die laatste, uit de vrije hand?
Een paar honderd jaar geleden werden er meestal gesmede of houten scharnieren gebruikt. Alhoewel twee smalle stukken leder de klus ook wel eens klaarden. Van design lag toen niemand wakker, als de deur maar kon opendraaien was men al lang tevreden.
Bijgaand een prentje van gesmede scharnieren, de uitvoeringen waren legio, lang,kort, met versieringen eraan, etc.
Het gebruik van sierlijsten is inderdaad een oude techniek, maar de huidige toepassing is niet met vroeger te vergelijken. Vroeger was elke module een kast, met de deuren afgehangen aan de kast. De "sierlijsten" werden dan gebruikt om de diverse modules samen te bouwen tot één geheel. De "sierlijsten" zorgden voor een accentuering van het geheel. zonder die dingen stond daar maar een vlak geheel. Sierlijsten werden altijd samen gebruikt met (zware) kopmouluren en dito plinten of sokkels.De sierlijsten werden meestal ook voorzien van al dan niet gebeeldhouwde consoles aan de bovenzijde.
Eén opmerking hier, anders dan vandaag bouwde men vroeger geen echte wandkast, dat was hoogstens een stijl en regelwerk waar de deuren tussen kwamen te hangen, men voorzag enkel een voorkant, (tussen) zijden, bodems, schabben en schuiven werden er nadien op een of andere manier tussen gevogeld. Daar kwam niet veel constructie meer bij kijken. Enkele strategisch geplaatste klossen klaarden de klus.
De sierlijsten staken ook altijd een stuk(je) uit op de kasten. Ze lagen nooit in één vlak, en ze omgrensden altijd de totale constructie.
Hetgeen we tegenwoordig doen is deze stijl nabootsen op een materiaal vriendelijke manier
Maar wel met dezelfde uitstraling als de toenmalige bouwsels.
Mvg,
André
