Ik heb nog wat verschillende poeders staan om milkpaint te maken.
Ik ga deze eens maken maar dan extra verdund,dan krijg je ook een soort beits.
Die poeders zijn pigmenten. Die hebben een bindmiddel nodig dat de korrels onderling "verbind" en met het hout "verbind". Dat is wat de caseïne in je "milk paint" doet, of bijvoorbeeld eiwit, eigeel in tempera of lijnolie in olieverf. (kleurstoffen hebben geen bindmiddel nodig alleen een oplosmiddel, dat kan water zijn of alcohol etc. Het zijn geen deeltjes/korreltjes, daarom kan beits zo diep in het hout dringen. Pigment is te groot om in het hout te dringen)
Je kunt al die verven niet zomaar verdunnen, want dan verdun je ook het bindmiddel. Wat wel kan is maar weinig pigment gebruiken bij een normale hoeveelheid bindmiddel. Je kunt dan laag over laag schilderen tot je de juist dekking hebt, lazuren. Je kunt ook een kleur opbouwen door verschillende lagen op te zetten met verschillende pigmenten. Hierdoor heb je heel veel controle over het eindresultaat.
EDIT: Mocht je op Engels talige sites naar info zoeken, daar wordt regelmatig ten onrechte over "pigments" gesproken terwijl ze kleurstoffen, "dye", "colorant", bedoelen.
EDIT2: Er zijn uitzonderingen. Oostindische ink, het is koolstof (roet, lampenzwart, houtskool) in water. De deeltjes zijn extreem fijn vermalen en zitten daarmee in het grensgebied. Het zwarte koolstof hecht zich aan de vezels en heeft geen bindmiddel nodig.
