Hallo Pel,
Daar snijdt je een heel interessant onderwerp aan.
Bij de door jou genoemde houtsnijders komt daar Tielman Riemenschneider nog bij; van zijn werk worden, net als 10 jaar geleden( toen had ik er ook een abonnement op, onlangs hervat), nog steeds foto's gepubliceerd in woodcarving UK.
Waarom de schilders van weleer wel algemene bekendheid genieten en de houtsnijders niet?
Ik ga regelmatig naar musea: bij de schilders blijven de mensen staan en bekijken het schilderij, bij de houtsnijders kijken de mensen meestal terloops, een enkeling zie je met interesse kijken.
ik denk dat de goede houtsnijders van weleer net zo veel vakkennis moesten hebben als de schilders van toen, zijn het de kleuren in de schilderijen die aanspreken? Bij polychroom houten beelden zie ik de bezoekers van musea ook achteloos voorbijgaan.
Komt het doordat wij al als kind tekenles krijgen, snijden deden wij hooguit in linoleum. Komt het daardoor dat wij werk op een plat vlak kunnen waarderen omdat we sinds onze jeugd weten hoe moeilijk het is? Weten wij daarom de waarde niet van beeldhouwwerk?
Is het een gemakzucht van ons brein? op het platte vlak maken dingen meer indruk dan driedimensionaal?
Wat is het verschil tussen kunst en ambacht?
Kunst moet voor mij ook laten zien dat de kunstenaar vakkennis, c.q. het ambacht, in zich heeft; zowel in schilderijen als in beelden.
Ik kan mensen als Mondriaan, Appel e.d. niet waarderen.
In het Kröller-Muller museum zag ik een tekening gemaakt met potlood; een verticale streep van plm. 1 meter, onderaan een horizontaal streepje van 3 cm.; moet ik dat kunst noemen?
In het stedelijk museum in Den Bosch een "kunstenaar" die 5 fietsen tot een klein pakket laat persen bij een autosloperij; dat staat daar in het museum zijnde kunst.
In een museum voor moderne kunst in Antwerpen 5 TV's waarvan de beeldschermen door de "kunstenaar" zijn ingeslagen; dat staat daar als kunst, is dat kunst?
Ik heb jaren geleden de tuin der lusten van Jeroen Bosch op de halve ware grootte nageschilderd; hoe meer ik daarmee bezig was hoe meer respect ik kreeg voor Jeroen Bosch.
Mensen die moderne kunst weten te waarderen zeggen vaak " je moet er maar op komen" ( zoals die potloodstreepjes en die ingeslagen beeldschermen)", het gaat om " het creatieve proces" , dan denk ik; Jeroen Bosch en vele anderen tot plm. 1880 moesten er ook maar op komen maar zetten wel iets kunstzinnigs en ambachtelijke neer.
"alles wat gemaakt kan worden is ooit al eens gemaakt"; in welke kwaliteit iets gemaakt wordt wat nagemaakt wordt laat de laatste eeuw m.i zwaar te wensen over.
M.b.t. tekenen en schilderen: alles kan tegenwoordig fotografisch vastgelegd worden en is volgens de modernisten tekenen en schilderen overbodig geworden; ik heb in musea en op kunstbeurzen high reslotution foto's gezien in supergroot formaat, heel kunstzinnig gemaakt, maar even verder hing een schilderij in ongeveer hetzelfde genre; dat sprak aan, de fotografie niet.
Wanneer ik in een museum voor moderne kunst terechtkom vlucht ik meestal na 15 minuten weg, ik kan het niet aanzien, heb er totaal geen waardering voor ( impressionisten en realisten daargelaten), het wekt bij mij zelfs agressie op omdat ik het meestal broddelwerk vind, meestal kan ik het alleen maar verachten.
Ik heb verder geen antwoord op de vraag waarom schilderijen bij het publiek meer aanspreken dan beelden ( dat geldt zowel voor houten als stenen beelden).
Ik ben zwaar benieuwd naar hoe anderen dit verklaren.
Ik merk als ik mijn bericht teruglees dat daar nogal wat emotie in zit, het is dan ook een item waar ik al vele jaren mee worstel
De groene man; ik ben weer een stapje verder en ga nu het boek van Anthony Dennings verlaten en mijn eigen interpretatie er aan geven, het wordt nu ook interessanter omdat nu de details komen; spelen met schaduwen, scherpe lijnen e.d.
Groet en jullie allemaal een fijn weekend,
Frans
