Dat is heel interessant !
Om te beginnen : Ik ben geen deskundige op dit gebied, maar een beetje uitproberen met een redelijk aantal oude blokschaven geeft de volgende ervaring:
De meeste schaven zijn droog van binnen als je ze vindt. Er wordt ook vaak gewaarschuwd dat er beslist geen olie aan de binnenkant mag.
De reden hiervan is dat de beitel dan te weinig frictie heeft. En de binnenkant stof vast houd.
Voor schaven die onder barre omstandigheden gebruikt worden kan ik me voorstellen dat het beter is om voor wat het hout betreft deze geheel met olie te behandelen.
Hoe is Uw ervaring in deze?
Bij een goede schaaf zou dit wel eens mee kunnen vallen en bij een niet goed passend exemplaar krijgt een drupje olie misschien de schuld van het falen.
In alle eerlijkheid ik vind het wel meevallen een drupje olie is geen probleem.
Op de kop olieën doe ik met het insmeren wel als laatste omdat er dan geen randen aan de zool blijven hangen en afvegen met lap.
Zodat er geen plakkerige laag aan de zool komt anders heb je er werk aan om dit weg te krijgen. Hier ga ik uit van een schaafzool die geschaafd en of geschuurd is dus kaal hout.
Na een poosje nog eeen keer olie wat nog wat in wil trekken behalve waar de beitel komt en de binnenkant steeds met droog stuk van de lap afvegen.
Onderkant als nog niet echt droog is schuren met heel fijn schuurpapier en met olielap droog afpoetsen.
Dit gaat wat stroef en kost wat schuurpapier maar het idee is om de oppervlakkige olie er af te krijgen.
Dan zij de door de olie opgeruwde vezels ook weg of platgedrukt.
Net als met nat slijpen van verf met puimsteen.
Als de hele zaak mooi opgedroogd is doe ik wat was of schoensmeer ledervet of wat ik voor handen heb op de buitenkant en de zool.
Beetje oppoetsen wat kaarsevet of skatewax erop voor het schaven.
De zool wordt echt door het schaven steeds gladder
superglad
De linker schaaf is mijn favoriet een ULMIA met een waanzinnig gladde zool eentje van een Flohmarkt.
Groet
Gerrit
