Qua gereedschap was de uitdaging dat de bouten en moeren allemaal 'BSW' draad zijn, dus je kunt geen moderne tapset gebruiken (ik heb een speciale tapset voor deze materialen gekocht, ongeveer 50 euro) om schroefdraden schoon te maken, en zeker bij getapte gaten in het frame is dat cruciaal. Buiten dat is het vooral staalwol, een staalborstel op een accutol, schuurpapier, latex handschoenen en dasty. Ik heb HG onroestmiddel gebruikt voor het grove werk en verder een vijl, schroevendraaier, een flinke poelietrekker (om de as eruit te drukken bovenin) en een schuurmachine (zowel in de hand als een stationaire) om bepaalde oppervlakken weer recht te krijgen (bramen eraf enzo).
De machine is niet ingewikkeld dus zolang je bijhoud wat je waar vandaan hebt gehaald komt het goed. Ik maak zelf veel foto's van het proces zodat ik later terug kan zien waar het hoorde en hoe het vast zat. In dit geval bijvoorbeeld, worstelde ik met dat verticale glimmende ding waar de beitelhouder aan vast zit/komt. Aan de achterzijde heeft dat ding wat tanden waar een soort half tandwiel in grijpt, wat op zijn beurt weer aan de as met de hendel zit. Op die manier beweeg je de boel op en neer door aan de hendel te trekken, maar die tanden zitten 'uit het midden'. Ik had hem initieel ondersteboven teruggestoken en zag dus als vrij snel dat ik niet de juiste 'travel' kon bereiken. Een kijkje op de foto's leerde me al snel op welke positie de hendel moest hangen en welke hoogte van de metalen geleider daarbij 'hoorde' zodat ik de boel goed kon stellen.
De grootste uitdaging was het terugplaatsen van de as met de tandhevel. Ik moest een metalen spie door een smal gat naarbinnen duwen en zorgen dat deze tussen de tandhevel en de as terecht kwam. Je kon het slecht zien (donker daarbinnen, en vol met schotelvet natuurlijk) en kwam er uiteindelijk achter dat de spie totaal krom was (waarschijnlijk door jarenlang eruit en erin gehamerd te zijn) dus het kostte me een hoop vijlen, schuren en hameren voor ik het ding weer passend had. En dan moet ik het ding zonder de kop 'uit te slaan' (mushrooming, in het engels) terug erin schuiven (door die smalle opening aan de zijkant). De uitdaging is dus dat je de spie niet te groot hebt (dan sla je de boel vast, en daarna krom) een niet te klein (want dan kan hij er weer uit trillen/glijden).
De lintzaag had ook zo zijn uitdagingen, zo moet ik daar b.v. met de hand een bladveer vervaardigen voor een van de lintgeleiders, want die was met de jaren verloren gegaan. Ik heb wel een metaalwerkbank met wat simpele zaken zoals een slijptol, vijlen en boren enzo, maar geen draaibank of andere metaalwerktuigen en ik kan ook niet lassen.
Het is uiteindelijk welbeschouwd allemaal niet lastig, maar ik ben natuurlijk niet opgeleid als werkplaatspersoon zoals sommige mensen hier, dus ik moet het wiel vaak zelf opnieuw uitvinden. Dat word dan weer goedgemaakt door het feit dat inderdaad, die oude techniek machtig interessant is en ook de triomf dat je een stuk geschiedenis terug tot leven brengt. Ik vind deze machines honderd keer mooier en leuker om te gebruiken dan een moderne machine.
Uiteindelijk verbeter je de machine natuurlijk een beetje. De lintzaag heeft een veiligheidsombouw gekregen (ik vind het niet mooi, maar voor nu is het puur veiligheid, er komt nog wel een keer iets knappers) en deze gatensteek gaat een knop op het wiel krijgen voor de verstelling, staat op een frame zodat je hem kunt verrijden en er komen houten delen op het bed om je werkstuk te beschermen. Dat is vooral omdat we nu meer respect hebben voor persoonlijk comfort, arbeidsomstandigheden en vooral persoonlijke veiligheid dan vroeger het geval was.
Wat ik, en heel veel anderen hier op dit forum vooral willen meegeven is dat deze geweldige hobby heel laagdrempelig is. Je moet je niet te snel gek laten maken door de meest prachtige werkstukken die sommigen hier kunnen proceduren - dat doe ik ze zelf namelijk ook niet na. Tot 3 jaar geleden had ik nog nooit zo'n gietijzeren bakbeest aangeraakt buiten een keer in een museum, en ik heb veel fouten gemaakt tijdens het proces maar je ziet het, het ding staat er en hij werkt vlekkeloos. Sommige dingen moet je gewoon doen - wat heb je immers te verliezen behalve wat tijd, moeite en wellicht een paar gram van je ego
.
