Toevallig kwam er gisteren een nieuw onderwerp langs.... over een bouwverslag van een nieuw te bouwen viool. Gestart door "Ruben houtdraaier". Ik was net van plan om een fotoreportage te gaan maken van de bouw van een kwartviooltje voor mijn kleindochter. Even dacht ik dat het misschien handig zou zijn om een "verzamel-topic" over vioolbouw te maken. Ik weet nog niet zo goed hoe het hier werkt met posten. Inmiddels is het me duidelijk dat het voor iedereen prettiger is om met 2 individuele onderwerpen voor Ruben en mij te werken. Dankjulliewel voor deze verstandige tip, want ik zou niet willen dat jullie worden afgeleid bij het volgen van het fraaie werk dat Ruben aan het doen is. Wat ik tot nu toe zie heeft hij alles in zich om een goede vioolbouwer te worden. Petje af voor het werk tot dusver. En wie weet pikt hij uit dit draadje nog ideeën op waar hij wat mee kan. Ik zou het een eer vinden wat bijgedragen te hebben.
Dus bij deze dit nieuwe topic. Veel lees-/kijkplezier!
Mijn kleindochtertje wordt eind maart 4 jaar. Haar mammie is internationaal concertvioliste en mijn zoon professioneel cellist in o.a. Symfonietta Amsterdam en eerder het Cello8tet Amsterdam en daarnaast strijkstokkenbouwer. Dus het ligt voor de hand om zo vroeg mogelijk de omstandigheden te creëren waarin de kleine kan ontdekken of zij het leuk vindt om muziek te maken. Bij strijkinstrumenten is het ideaal als je er zo vroeg mogelijk mee begint. Dan heb je dingen als vibrato en goed luisteren naar meeklinkende snaren geleerd voordat je daar te veel bij na gaat denken.
Bij mijn zoon heb ik rond de leeftijd van 4-4,5 een altviool "omgebouwd" tot cello, door er een pin onder te bouwen (en de kinhouder weg te halen, that's all). Het grote voordeel is dat een altviool een octaaf hoger is gestemd dan een cello. Alle partijen voor cello zijn een-op-een op die omgebouwde altviool te spelen. Op die omgebouwde alt gaf mijn zoon met 6 jaar al zijn eerste concertjes. Ik meen dat hij nog Elegie van Fauré op dat instrument heeft gespeeld tijdens een concertje. Door een omgebouwde altviool te gebruiken kan de kleine vanaf de eerste streken op een echt goed klinkend instrument spelen, veel beter dan een 1/16 kindercello "made in China" of zo.
Die truc heb ik nu ook voorbereid voor mijn kleindochtertje. Zodat ze straks mag kiezen tussen cello of viool (of niets als ze er geen zin in heeft, of beiden als ze dat leuk zou vinden). Die omgebouwde altviool ziet er dan zo uit. Dit is mijn 6e instrument, uit 1992. Als mijn kleindochtertje er straks doorheen gegroeid is kan ik die weer eenvoudig terug veranderen in altviool. Superhandig "dubbelgebruik".
Het kwartviooltje dat ik nu aan het bouwen ben wordt een "uitbreiding" op mijn assortiment kinderviolen. Eerder bouwde ik al een half viooltje, toen mijn oudste zoon nog in de buik zat. Dat instrumentje komt begin januari 2023 weer even op bezoek, wanneer de huidige bespeelster hem omruilt voor een driekwart. De dag daarop gaat hij gelijk door naar de dochter van een ander orkestlid, die er niet op kan wachten om er nog even een half (heel?) jaar op te kunnen spelen. Voor daarna is hij gereserveerd voor de dochter van weer een ander orkestlid, die er dan waarschijnlijk op gaat spelen totdat mijn kleindochtertje door het kwartviooltje is heen gegroeid. Heel misschien kan er nog een smachtend meisje dat zich vandaag meldde tussen worden "gefrot". Zo leuk om kindjes te zien genieten van dit instrumentje. En zo veel nieuwe vriendschappen te krijgen.
De eerste die er ooit op het halve viooltje heeft gespeeld (nog voor mijn eigen kinderen) is Cécile Huynen, concertmeester van meerdere orkesten, waaronder het Gelders Symfonie Orkest. Er is inmiddels een idee ontstaan om wellicht een "levensloop" bij te gaan houden van alle bespelers/bespeelsters van het viooltje. Dan krijg je pas echt op het netvlies wat voor "sociaal houtproduct" zo'n instrumentje is. Binnenkort zal ik in overleg met de huidige bespeelster en haar moeder op YouTube een filmpje zetten, waarop het instrumentje te horen (en globaal te zien) zal zijn, bespeeld door iemand uit de "doelgroep". Dat filmpje gaan ze in de kerstvakantie maken als herinnering aan haar "vriendje" waarmee ze zoveel avonturen heeft beleefd.
De Violino piccolo (mijn 13e instrument, uit januari 2020) waar ik eerder over schreef toen ik mij voorstelde lijkt op een kinderviool (formaat kwartviool) maar is echt bedoeld voor volwassen handen. Die is momenteel 6 dagen op concertreis naar Parijs waar hij 6 uitvoeringen van de integrale Brandenburgse concerten van Bach door B'Rock net dat beetje extra moet geven. Van die Violino Piccolo bestaat overigens een gedeeltelijk bouwverslag op mijn website. Ik moet dat binnenkort nog verder afronden.
Het voorlopige bouwverslag vind je hier:
munckhof.wordpress.com
Voor de hardnekkige lezers/plaatsjeskijkers gaat het verhaal nog verder, tot de "ten doop houding" tijdens een concert van het Dunedin Consort in de Queen's Hall in Edinburg op:
www.facebook.com
Het instrument werd zelfs apart genoemd in de recensie. Zoals ook later in Graz, Oostenrijk.
"That also threw up some lovely spotlights, particularly the violino piccolo of No.1, whose distinctive timbre I had never really noticed before. In Cecilia Bernardini’s hands it sounded almost like a toy instrument, but she was unafraid to release its unusual texture for what it is, and she could still make it sing in the slow movement."
Wat ben ik toch een bofkont met zo'n artieste in de familie. Hopelijk zit mijn kleindochtertje berstensvol genen
.
Vioolbouw is een heel fijne vorm van houtbewerking omdat, mits je moeite doet, het eindresultaat een eigen leven gaat leiden van misschien wel honderden jaren, waarin het alleen maar beter en beter zal worden, in de handen van vele vrienden "on the way".
In een volgende post zal ik de post in het topic van Ruben nog opnemen. Die gaat dan echt over het kwartviooltje. Dit was wat achtergrondinformatie.
Dus bij deze dit nieuwe topic. Veel lees-/kijkplezier!
Mijn kleindochtertje wordt eind maart 4 jaar. Haar mammie is internationaal concertvioliste en mijn zoon professioneel cellist in o.a. Symfonietta Amsterdam en eerder het Cello8tet Amsterdam en daarnaast strijkstokkenbouwer. Dus het ligt voor de hand om zo vroeg mogelijk de omstandigheden te creëren waarin de kleine kan ontdekken of zij het leuk vindt om muziek te maken. Bij strijkinstrumenten is het ideaal als je er zo vroeg mogelijk mee begint. Dan heb je dingen als vibrato en goed luisteren naar meeklinkende snaren geleerd voordat je daar te veel bij na gaat denken.
Bij mijn zoon heb ik rond de leeftijd van 4-4,5 een altviool "omgebouwd" tot cello, door er een pin onder te bouwen (en de kinhouder weg te halen, that's all). Het grote voordeel is dat een altviool een octaaf hoger is gestemd dan een cello. Alle partijen voor cello zijn een-op-een op die omgebouwde altviool te spelen. Op die omgebouwde alt gaf mijn zoon met 6 jaar al zijn eerste concertjes. Ik meen dat hij nog Elegie van Fauré op dat instrument heeft gespeeld tijdens een concertje. Door een omgebouwde altviool te gebruiken kan de kleine vanaf de eerste streken op een echt goed klinkend instrument spelen, veel beter dan een 1/16 kindercello "made in China" of zo.
Die truc heb ik nu ook voorbereid voor mijn kleindochtertje. Zodat ze straks mag kiezen tussen cello of viool (of niets als ze er geen zin in heeft, of beiden als ze dat leuk zou vinden). Die omgebouwde altviool ziet er dan zo uit. Dit is mijn 6e instrument, uit 1992. Als mijn kleindochtertje er straks doorheen gegroeid is kan ik die weer eenvoudig terug veranderen in altviool. Superhandig "dubbelgebruik".
Het kwartviooltje dat ik nu aan het bouwen ben wordt een "uitbreiding" op mijn assortiment kinderviolen. Eerder bouwde ik al een half viooltje, toen mijn oudste zoon nog in de buik zat. Dat instrumentje komt begin januari 2023 weer even op bezoek, wanneer de huidige bespeelster hem omruilt voor een driekwart. De dag daarop gaat hij gelijk door naar de dochter van een ander orkestlid, die er niet op kan wachten om er nog even een half (heel?) jaar op te kunnen spelen. Voor daarna is hij gereserveerd voor de dochter van weer een ander orkestlid, die er dan waarschijnlijk op gaat spelen totdat mijn kleindochtertje door het kwartviooltje is heen gegroeid. Heel misschien kan er nog een smachtend meisje dat zich vandaag meldde tussen worden "gefrot". Zo leuk om kindjes te zien genieten van dit instrumentje. En zo veel nieuwe vriendschappen te krijgen.
De eerste die er ooit op het halve viooltje heeft gespeeld (nog voor mijn eigen kinderen) is Cécile Huynen, concertmeester van meerdere orkesten, waaronder het Gelders Symfonie Orkest. Er is inmiddels een idee ontstaan om wellicht een "levensloop" bij te gaan houden van alle bespelers/bespeelsters van het viooltje. Dan krijg je pas echt op het netvlies wat voor "sociaal houtproduct" zo'n instrumentje is. Binnenkort zal ik in overleg met de huidige bespeelster en haar moeder op YouTube een filmpje zetten, waarop het instrumentje te horen (en globaal te zien) zal zijn, bespeeld door iemand uit de "doelgroep". Dat filmpje gaan ze in de kerstvakantie maken als herinnering aan haar "vriendje" waarmee ze zoveel avonturen heeft beleefd.
De Violino piccolo (mijn 13e instrument, uit januari 2020) waar ik eerder over schreef toen ik mij voorstelde lijkt op een kinderviool (formaat kwartviool) maar is echt bedoeld voor volwassen handen. Die is momenteel 6 dagen op concertreis naar Parijs waar hij 6 uitvoeringen van de integrale Brandenburgse concerten van Bach door B'Rock net dat beetje extra moet geven. Van die Violino Piccolo bestaat overigens een gedeeltelijk bouwverslag op mijn website. Ik moet dat binnenkort nog verder afronden.
Het voorlopige bouwverslag vind je hier:
Fotoverslag krans en achterblad
Even een korte tussenstand. Hoe staat het met de Violino Piccolo in wording? Ik moet momenteel vooral veel èn snel èn goed bouwen. Dus ik laat het even bij wat foto-impressies. Later zal ik een …
munckhof.wordpress.com
Voor de hardnekkige lezers/plaatsjeskijkers gaat het verhaal nog verder, tot de "ten doop houding" tijdens een concert van het Dunedin Consort in de Queen's Hall in Edinburg op:
Kirjaudu sisään Facebookiin
Kirjaudu Facebookiin, niin voit alkaa jakaa ja jutella kavereillesi, perheenjäsenille ja tuntemillesi ihmisille.
www.facebook.com
Het instrument werd zelfs apart genoemd in de recensie. Zoals ook later in Graz, Oostenrijk.
"That also threw up some lovely spotlights, particularly the violino piccolo of No.1, whose distinctive timbre I had never really noticed before. In Cecilia Bernardini’s hands it sounded almost like a toy instrument, but she was unafraid to release its unusual texture for what it is, and she could still make it sing in the slow movement."
Wat ben ik toch een bofkont met zo'n artieste in de familie. Hopelijk zit mijn kleindochtertje berstensvol genen
.Vioolbouw is een heel fijne vorm van houtbewerking omdat, mits je moeite doet, het eindresultaat een eigen leven gaat leiden van misschien wel honderden jaren, waarin het alleen maar beter en beter zal worden, in de handen van vele vrienden "on the way".
In een volgende post zal ik de post in het topic van Ruben nog opnemen. Die gaat dan echt over het kwartviooltje. Dit was wat achtergrondinformatie.
