bijtels slijpen

[willem1958]

Ik heb zo'n veritas mk2 maar bij mij blijven de beitels netjes in de slijphulp.
Ik heb dan ook alleen maar wat oudere ongepolijste beitels.
Let er wel goed op dat de linker en rechterkant goed aandrukken want als hij lijkt vast te zitten en een kant drukt meer dan de andere dan zou het natuurlijk kunnen dat de beitel weer uit positie gaat.
Probeer anders een paar beitels van een vriend; als die wel goed blijven zitten dan heeft het inderdaad met het gladde oppervlak te maken, kan me voorstellen dat een heel glad oppervlak op het metaal van de slijphulp dan gaat schuiven.
Of de tip die Seek geeft, een stukje korrel 400 of zo maar dat haalt het glad gepolijste er weer af.
Als de beitels nog heel netjes zijn dan kan je overwegen om ze te ruilen voor de ongepolijste.

 

[Thymen]

De beitels heb ik gisteren pas aangeschaft, maar ik heb ze al geslepen en gewet, dus omruilen gaat niet meer. Bovendien heb ik de achterkant gepoetst on de laklaag te verwijderen, omdat anders bij het verwijderen van de braam de lak op mijn steen komt.

Maar omruilen hoeft ook niet. De vouwen zitten er nu mooi aan, dus is het enkel bijhouden. En het zijn mooie beitels, ik wil ze graag houden.

Ik zal eens kijken op ik een klein stukje hard rubber kan vinden om tussen beitel en aandrukplaat te schuiven. Net even geprobeerd met wat schuurlinnen, dat helpt aardig maar is een gehannes om daarna de moeren aan te draaien en het linnen niet te verschuiven. Liever niet frutten als er een scherpe rand vlak in de buurt is. Morgen zal ik een klein streepje op de aandrukplaat lijmen, dan zal het misschien beter gaan.

 

[willem1958]

Ben bang dat misschien wel de slijphoek daardoor verandert?
Hou ons op de hoogte.

 

[Vurenhout]

Ik heb ook de Veritas en inderdaad is het aandraaien van de schroeven belangrijk, zeker bij smalle beitels. Ik gebruik daarnaast niet de draai van de rol om de micro bevel te slijpen maar span ze opnieuw in. Dit werkte voor mij beter. Of de steekbeitel haaks geslepen is, is minder storend dan een ongelijk slijpbeeld want dat valt pas echt op.

 

[klaas0639]

Thymen, ik heb dezelfde klacht over de MK2. (maar ben toch blij dat ik zo''n hulpje heb).
Seek: dat schuurpapier is een goed idee (ik draai weleens de twee MK-2 kartelboutjes bruut met een tangetje aan en dat is een niet zo elegante en niet echt afdoende methode )

mvg
klaas0639

 

[Thymen]

Ben bang dat misschien wel de slijphoek daardoor verandert?
Hou ons op de hoogte.

De slijphoek wordt bepaald door de vlakke kant van de beitel, die ligt tegen een vlak aan de body van de slijphulp. Het stukje schuurpapier heb ik alleen tussen het klemstuk en de bovenkant van de beitel geplaatst. Schuurpapier wel dubbelvouwen, anders zit het nog niet vast.

Ik heb overigens de zwarte lak van het referentie-vlak afgehaald door de slijphulp over een opgeplakt stukje schuurlinnen te halen. Suggestie van iemand op het Internet. Helpt iets, maar niet veel.

Blijft over: goed inspannen, testen, en als het slijpbeeld goed lijkt te zijn alleen het slijphulpje aanraken, en de beitel niet meer beroeren. En geregeld slijpbeeld controleren (maar dat deed ik toch al).

 

[Steven Gauwberg]

Een beitel slijpen moet.gewoon snel en goed gebeuren.

Er is al heel veel info te vinden op dit forum over slijpen en wetten, en er zijn vel manieren om tot een goed resultaat te komen.

Het proces om een beitel te slijpen mag eigenlijk niet meer dan enkele minuten in beslag nemen, daarom is een slijphulp al geen optie.

In uitzonderlijke omstandigheden kan het misschien van pas komen,bijvoorbeeld voor een schaafbeitel,maar dan nog...

Gewoon veel oefenen uit de losse pols, dat betert vanzelf. Je blijft toch ook niet fietsen met steunwieltjes eens je de techniek door hebt��

Succes!
Steven

 

[ornament]

Hallo Steven,

naar mijn bescheiden mening heb je helemaal gelijk.
Goede vergelijking overigens, tussen steunwieltjes op een fiets en een slijphulp.

groeten,
Ornament

 

[Woruta]

Ik heb ook een slijphulp (MK2), en gebruik hem nooit. In het begin gekocht, om zeker te zijn van een bruikbare beitel. Kwam al snel tot de conclusie die Steven hierboven schetst.

Uit de hand klinkt veel spannender dan het is, al is het met hele dunne beiteltjes wel wat lastiger.

 

[Pel]

Ik denk dat de meeste van die slijphulpen vroeg of laat ergens onder in een la verdwijnen, uiteraard op enkele diehards na dan die stug blijven volhouden dat dit de ultieme slijpmethode is. Ik kan mij niet herinneren dat wij vroeger op school daar nou zo'n moeite mee hadden, dat had je binnen de kortste keren onder de knie. Maar ik ga de discussie niet meer aan, ieder slijpt maar op zijn eigen manier.

Groet Pel.

 

[willem1958]

De slijphoek wordt bepaald door de vlakke kant van de beitel, die ligt tegen een vlak aan de body van de slijphulp. Het stukje schuurpapier heb ik alleen tussen het klemstuk en de bovenkant van de beitel geplaatst. Schuurpapier wel dubbelvouwen, anders zit het nog niet vast.

Ik heb overigens de zwarte lak van het referentie-vlak afgehaald door de slijphulp over een opgeplakt stukje schuurlinnen te halen. Suggestie van iemand op het Internet. Helpt iets, maar niet veel.

Blijft over: goed inspannen, testen, en als het slijpbeeld goed lijkt te zijn alleen het slijphulpje aanraken, en de beitel niet meer beroeren. En geregeld slijpbeeld controleren (maar dat deed ik toch al).

Thymen; ik bedoelde niet het schuurpapier maar een reepje hard rubber waar je het over had.
Maar je kan het rubber natuurlijk aan de andere zijde bevestigen waardoor de beitel plat blijft.
Dat was me in eerste instantie ontgaan, dat kan goed werken lijkt me.

 

[willem1958]

Een beitel slijpen moet.gewoon snel en goed gebeuren.

Er is al heel veel info te vinden op dit forum over slijpen en wetten, en er zijn vel manieren om tot een goed resultaat te komen.

Het proces om een beitel te slijpen mag eigenlijk niet meer dan enkele minuten in beslag nemen, daarom is een slijphulp al geen optie.

In uitzonderlijke omstandigheden kan het misschien van pas komen,bijvoorbeeld voor een schaafbeitel,maar dan nog...

Gewoon veel oefenen uit de losse pols, dat betert vanzelf. Je blijft toch ook niet fietsen met steunwieltjes eens je de techniek door hebt��

Succes!
Steven

Steven; toch blijf ik erbij dat bij een smalle beitel (3 of 6 mm bijv) het juist makkelijk is want de beitel blijft netjes in een hoek en daar heb ik 'm voor gekocht.
Een brede beitel wet je makkelijk uit de hand en dan heb je 'm ook niet nodig.
Dus mijn logische vraag aan jou is dus; hoe hou jij een 3 of een 6 mm beitel vlak en stabiel met afwetten want veel oppervlak heb je dan niet.
Misschien kan ik nog een handige tip van je horen.

 

[Steven Gauwberg]

Heu, eigenlijk gewoon oefenen...
Op den duur word je steeds fijngevoeliger en geconcentreerder.

Het is waar dat smalle beitels ietwat moeilijker zijn, dus in het begin kan het wat langer duren..

Je kunt uiteraard je slijphulp blijven gebruiken voor de smalle beitels als het echt maar niet lukt, en je grenzen steeds een beetje verleggen. (dus steeds smaller gaan�&#56841

Wanneer je vouw de neiging heeft om scheef te staan, zeker niet overcompenseren, maar slechts een geringe drukverandering toepassen, en en vooral: Aandachtig kijken naar waar je mee bezig bent, want dat wordt vaak over het hoofd gezien...

Succes!
Steven

 

[Pel]

Meestal wordt er m.i. te hard op de beitel geduwd, dan zien ze dat het wat scheef gaat, dan wordt er gecorrigeerd door nog harder te drukken dan gaat het fout. Als je een stuk Belgische brok (coticule) neemt en je maakt het nat je gaat er met de vouw van de beitel op je eigen gemakkelijkste manier over de steen. Op een bepaald moment zie je dat er slijpsel los komt, gewoon door met niet al te veel druk over de steen gaan, even over de vlakke kant, nog een keer over de vouw, nog een keer even over de vlakke kant klaar.

Groet Pel.

 

[Thymen]

Niet iedereen heeft toegang tot een ervaren leermeester, en om nou een setje nieuwe beitels te gebruiken om uit de hand te leren slijpen en wetten was niet direct iets wat ik aandurfde. Mij ging het er om om een beitel eerst van een goede rechte vouw te voorzien; daarna kan zelfs ikke de snede bijhouden met een stukje leer en wat wetkrijt.

Vandaag een nieuwe schaaf gekocht, een Stanley Baily #4. Niet de beste en mooiste, maar wel het beste en mooiste passend in mijn budget. Het mes heb ik eerst op een diamantsteen aan de achterkant gevlakt, en daarna gepolijst met wetkrijt op de achterkant van een reep schuurlinnen. Daarna was de vouw aan de beurt. En toen bleek dat bij dit 5 cm brede mes de Veritas precies te doen wat ik er van verwachtte. Mes goed vasthouden, precies recht en onder de juiste hoek. Na 10 halen over een diamantsteen van 1000 grit was de vouw klaar. Daarna op een wetsteen van 6000 grit polijsten, en een tweede vouw er aan. Na een tiental halen was die precies recht met en ongeveer een halve mm vanaf de rand.

Daarna met wetkrijt op een stuk leer, en de vouw glimt als een spiegel, de snede is messcherp.

Het duurde even voordat ik het kon testen, want eerst moest de zool van de schaaf vlak en glad gemaakt worden en het (kunststof) handvat van de scherpe deelnaden worden bevrijd, maar de schaaf doet het nu prima. Mooie flinterdunne krullen, kost geen kracht en snijdt heel soepel en regelmatig.

Die slijphulp mag blijven, want voor mij heeft het toegevoegde waarde. Wel ga ik tzt. proberen een klemstuk te maken met een (verstelbare) aanleg voor de zijkant van de beitel, met een klein stripje staal moet dat wel lukken.

 

[willem1958]

Bij mij worden alle beitels scherp, ook de smalle maar zo'n slijphulp is beter bij smalle beitels.
Hou er 'ns een vergrootglas op als je met een smalle beitel op de hand wet of met een slijphulp.
Ik denk dat met de slijphulp dan een vollediger vlakke vouw ontstaat mits hij eerst netjes geslepen is.
Dat wil niet zeggen dat een handgewette (smalle) beitel niet scherp kan zijn.
Ik heb zo'n slijphulp pas een paar maanden dus ik redde mezelf goed vroeger.
Het heeft bij mij niet met meer oefenen te maken denk ik.
Al zo'n 25 jaar geleden heb ik leren slijpen tijdens m'n opleiding draaien/freezen/gereedschapmaken.
Moest je zelf leren je boren slijpen en ook dan vond ik een boortje van 10 mm makkelijker te slijpen dan eentje van 3 mm, dwz netjes slijpen zodat hij goed verspaant aan beide zijden.
Misschien dat sommigen een grotere fijngevoeligheid hebben dat kan maar tijdens het wetten van een beitel ga je heen en weer en als je het uitvergroot dan zal je zien dat tijdens het bewegen de beitel nooit geheel met de vouw altijd op de wetsteen blijft.
Er zullen altijd lichte openingen zijn tussen de steen en de beitel en dit neemt af naarmate de beitel groter/breder wordt omdat je meer plat vlak hebt om mee te steunen op de wetsteen.
Zogezegd vind ik dit bij hele smalle beitels wat lastiger om een goed kontaktvlak te houden en dan is zo'n slijphulp toch wel handig want dan heb je tijdens het wetten steeds de volledige hoek die je nodig hebt.
Maar goed, voor sommigen zal zo'n slijphulp geen meerwaarde hebben, dat kan natuurlijk.

 

[Pel]

Ben ik met je eens Willem, laat daar geen misverstand over bestaan, maar als ik aan het werk ben en merk dat het kleine beiteltje bot aan het worden is dan wet ik het beiteltje snel af en ga verder met mijn werk. Tijdens het houtsnijden is de wetsteen bij mij nooit ver weg, om eerlijk te zijn hij staat naast mij op de werkbank. Toen ik begon met houtsnijden bleef ik maar door duwen en kappen tot ze helemaal bot waren, en ze opnieuw geslepen moesten worden. Langzamerhand ging ik de wetsteen steeds vaker gebruiken, ik merkte dat je dan veel makkelijker werkte, veel schoner werkte, en de beitels hadden een langere standtijd, ik hoefde niet zo vaak meer te slijpen. Als ik zo'n slijphulpje moet gaan pakken, de beitel moet inspannen, en dan gaan afwetten, los maken, kortom een heleboel handelingen die mij van mijn werk afhouden. Ik heb zo'n goedkoop slijphulpje, van ik meen een tientje, ooit eens gekocht, dat heb ik vandaag voor het eerst nuttig gebruikt, om een schraapstaal onder 45° te slijpen op de diamantsteen, ik moet zeggen dat ging geweldig. Maar mijn gutsen en beitels wet ik toch gewoon met de hand af, alleen al vanwege de snelheid.

Groet Pel.

 

[koen77]

Ik heb eigenlijk hoofdzakelijk een slijphulp gekocht omdat ik het nogal moeilijk vond om de schaafbeiteltjes van mijn Stanley 50 te slijpen. Die zijn te kort om goed vast te kunnen houden, en die wil je wel echt haaks slijpen anders wordt je groefje niet mooi haaks. Ik ben er ook mijn beitels mee gaan slijpen maar eerlijk gezegd vind ik het te lang duren en heb ik het idee dat ik veel sneller slijp uit de losse hand. Ik ben mezelf aan het aanleren om eerst op de werkbankslijper te slijpen en dan op een wetsteentje af te werken.

Ik heb twee slijphulpjes gekocht: de stanley 81 050 (met een vrij matige steen erbij maar die gebruik ik nooit) en de meest simpele geleider die ik kon vinden (merk weet ik even niet maar bij Baptist koop je 'm voor een tientje). Eerlijk gezegd vind ik de stanley het makkelijkst werken om beitels mee te slijpen, die andere is voor beitels wat lastiger omdat ik 'm nog niet helemaal aangepast heb (bestaan youtube filmpjes over hoe je dat moet doen zodat beitels goed passen). Voor schaafbeitels vind ik die simpele dan weer heel makkelijk.

Groet,
Koen

 

[Pel]

Beste Koen, dit is dat filmpje https://www.youtube.com/watch?v=ojzzCXq5ook hoe vaker je uit de hand wet hoe beter dat het gaat, op een bepaald moment heb je het slijphulpje alleen nog bij uitzonderlijke beiteltjes nodig.

Groet Pel.

 

[willem1958]

Ben ik met je eens Willem, laat daar geen misverstand over bestaan, maar als ik aan het werk ben en merk dat het kleine beiteltje bot aan het worden is dan wet ik het beiteltje snel af en ga verder met mijn werk. Tijdens het houtsnijden is de wetsteen bij mij nooit ver weg, om eerlijk te zijn hij staat naast mij op de werkbank. Toen ik begon met houtsnijden bleef ik maar door duwen en kappen tot ze helemaal bot waren, en ze opnieuw geslepen moesten worden. Langzamerhand ging ik de wetsteen steeds vaker gebruiken, ik merkte dat je dan veel makkelijker werkte, veel schoner werkte, en de beitels hadden een langere standtijd, ik hoefde niet zo vaak meer te slijpen. Als ik zo'n slijphulpje moet gaan pakken, de beitel moet inspannen, en dan gaan afwetten, los maken, kortom een heleboel handelingen die mij van mijn werk afhouden. Ik heb zo'n goedkoop slijphulpje, van ik meen een tientje, ooit eens gekocht, dat heb ik vandaag voor het eerst nuttig gebruikt, om een schraapstaal onder 45° te slijpen op de diamantsteen, ik moet zeggen dat ging geweldig. Maar mijn gutsen en beitels wet ik toch gewoon met de hand af, alleen al vanwege de snelheid.

Groet Pel.

En ik ben het met jou eens Pel.
Het is vele malen beter werken als je zodra de scherpte iets terugloopt om even snel te wetten, dan ben je zo klaar en kan je weer verder.
Anders heb je veel meer werk als je de beitel volledig afragt.
En een beitel die z'n scherpte verliest werkt niet prettig, het is vermoeiend en je werk ziet er minder strak uit.
Ik heb op youtube gezien dat Japanse houtbewerkers altijd 's ochtends eerst de beitels wetten en dan aan de slag gaan en da's zo gek nog niet.