Hallo Ralph,
wat de krimp betreft, in die bewuste tabellen zit er ook een kolom tussen die het "krimpcoëfficiënt" geeft per houtsoort, met deze waarde bepaal je per 1% vochtvermindering de bijhorende krimp. Hier is een houtvochtmeter wel noodzakelijk om de juiste startwaarde te kunnen bepalen. Als je nu kon meten hoe vochtig het blad is dan kon je perfect uitrekenen hoeveel krimp je zou mogen verwachten in de toekomst. Zo zou je dan bij het plaatsen van de bak al rekening kunnen houden met de te verwachten krimp.
Zoveel goede info die je geeft! Echt dank.
Ik snap dat je de uiteindelijke afmetingen van je werkstuk op die manier redelijk precies kan berekenen. In het geval van de wasbak weet ik alleen niet in hoeverre dit mogelijk was geweest, zeker na de info die je geeft over de steigerplanken (gezaagd dichtbij het hart van de boom geven minder krimp). Ik had namelijk enkele planken die echt gezaagd waren OP het hart van de boom (volledige halve cirkels te zien op doorsnede plank), maar ik had ook planken waar de nerf maar heel flauwtjes liep.. Goed, wanneer je die kennis hebt kan je hier ook rekening mee houden met het lijmen uiteraard, maar dan nog... ik heb veel geduld en ben geen zeurpiet met werk, maar het verzinken van die bak had ik zwaar onderschat. Ik vind zoiets alleen mooi, als het echt netjes en evenwijdig aansluit op elkaar. Door het grillige verloop van de steen is dat erg lastig te realiseren....Je zou er erg veel werk van hebben in ieder geval. Met een gewone wasbak (met overal een gelijke "steiging" / verloop) zal dit waarschijnlijk iets eenvoudiger zijn.
Als je beginwaarde 16% is en de eindwaarde 9% moet worden dan zou dit 2,1% geven als verwachte krimp.
En nu we geen idee hebben wat de waarde precies geweest zal zijn... Stel dat het meubel over een maand nog steeds in nette staat verkeerd, zou ik er dan op mogen rekenen dat dat waarschijnlijk zo zal blijven? Ik heb geen idee van de droogtijden van hout, vandaar de vraag...
Nu vind ik het altijd wat verbazingwekkend dat mensen wel vlot de duurste merken machines aanschaffen om massief hout te bewerken, maar een houtvochtmeter meestal te duur of zelfs overbodig vinden
100% gelijk! Ik begin langzaam te begrijpen dat het eigenlijk 1 van de eerste tools zou moeten zijn die je aanschaft. Voorheen maakte ik altijd alles met een gare ferm decoupeerzaag en roestige beitels en vijlen die ik van m`n pa had geerfd. Het afgelopen jaar heb ik Marktplaats heel wat afgestruind en wat degelijk gereedschap aangeschaft (Wurth decoupeer, Makita frees, bosch blauw schroefmachine), maar een vochtmeter was nog nooit in me opgekomen.
Denk dat ik die toch maar voorrang moet gaan geven op een invalzaag met geleider...
Maar als je werkstukken gaat vervaardigen die gebouwd worden met oneigenlijk materiaal voor de job, of met "rare constructietechnieken" gaan werken, dan loop je in feite op een heel dunne koord. Met oneigenlijk bedoel ik houtsoorten of houtkwaliteiten welke vroeger nooit gebruikt werden voor dergelijke klussen. Mooi voorbeeld zijn steigerplanken, constructiehout, wagenhout, dikke delen, extreem brede planken, etc.... Alles wat vroeger gewoon "not done" was, gewoon omdat de kans op mislukken levensgroot aanwezig was.
Ja, snap je helemaal! Volkomen gelijk. Moet ook wel zeggen dat ik nog nergens zoveel bruikbare info had gevonden als in dit- en dat andere topic. Ik heb echt wel wat research gedaan, maar niet begrepen/beseft hoe groot de kans op totale mislukking eigenlijk is. Daarom schrok ik ook toen ik las over hoeveel krimp we eigenlijk spreken.
Bij de dingen die ik gemaakt heb is mijn ervaring met "werking van hout" als volgt geweest:
Eigenlijk de enige 2x dat ik zichtbaar heb kennisgemaakt met de nadelige gevolgen van "werking" waren
1) bij het witte hoogglans dressoir. Hierbij zijn de gevolgen echter heel kleinschalig. Het meubel bestaat uit een geraamte van flinke vuren balken, daarop heb ik 12mm mdf geschroefd. Elke naad in verstek. Toen het meubel klaar was, alles zorgvuldig geplamuurd, geschuurd en met de compressor wel een laag of 8 grondlak gespoten, voordat de aflak erop ging.
Meubel lijkt gemaakt door een vakman, meeste mensen denken dat het uit een dure designwinkel komt...maar ik doe maar wat, net zo lang tot ik het gewenste resultaat heb....maar inmiddels heeft het meubel wel schoonheidsfoutjes. Een leek ziet het niet (behalve als je het aanwijst), maar mijn oog valt er wel steeds op en dat irriteert.
Door het werken van het hout zijn er een aantal plekjes waar de schroefplekken zichtbaar zijn geworden. je ziet een heel klein rondje. Lak is nog heel, niet gescheurd, maar er zit een bobbeltje.
Zo kleinschalig dat ik er bij het badmeubel geen rekening mee hoefde te houden.
2) Bij de dikke wagonhouten tafel heb ik "werking van hout" wat grootschaliger gezien.
Dit project is wegens plotseling einde relatie nooit afgerond. Ik was die tafel voor haar aan het maken op dat moment en had na de breuk van de relatie een beetje de balen van die tafel. Ik ben er niet netjes mee omgegaan. Ik heb de poten (panelen) in de schuur gezet, op 1 van de poten zat het dikke hoekprofiel vastgebout, op de andere poot niet. Het blad zat vastgebout met de ingefreesde alu kokers en heeft een half jaar als buiten werkbank dienst gedaan. (lees als liggen verpieteren in de regen).
Doodzonde natuurlijk, maar nu, een jaar later was mijn ervaring met "werking van hout":
- dat de poot zonder stalen hoekprofiel was gaan schotelen.
- de poot met hoekprofiel was nog recht.
- het blad met profielen dat buiten in de regen had gelegen, dat was gescheurd (volgens mij precies op de lijmnaad).
Bij elkaar opgeteld gaf dit de indruk dat wanneer ik de tafel gewoon had afgemaakt en de poten had verlijmd met het blad en de hoekprofielen had gemonteerd en tafel binnen had gehouden, dat het dan goed zou zijn gegaan...maar dat is dus een valse indruk.
Dit zijn de enige 2 ervaringen die ik er tot nog toe mee heb gehad (en heb best wel wat projecten gehad). Hiermee is de overmoedigheid ontstaan en het idee van "het komt wel goed...".
Toen die jongen van het badmeubel aangaf dat hij toch steigerhout wilde gebruiken i.p.v. de 3x zo dure wagonplanken (25mm), had ik er een slecht gevoel bij. Heb ook wel laten merken dat ik er niet blij mee was en proberen te sturen naar de wagonplanken, maar hij wilde het echt zo. Ben op zoek gegaan naar oude planken die droog opgeslagen lagen en die hebben we opgehaald. "Als jij denkt dat dit de juiste steigerplanken zijn, dan nemen we deze...", zo voelde ik de verantwoordelijkheid van een keuze waar ik niet achter stond, toch bij mij liggen.
Ik had gewoon moeten zeggen "nee, van steigerplanken maak ik het niet", maar een search op Google levert massa`s badkamermeubels van steigerhout...
Het voordeel wat de steigerplanken wel hadden, was dat ze vrij zacht zijn en dat maakte het verzinken van de waskom makkelijker dan bij het hardere eiken. Maar ja, had graag een paar uurtjes meer werk gehad van een meubel van gebruikszekerder hout.
Begrijp ik overigens correct dat ik ook beter uit de buurt blijf van wagonplanken (jij hebt het over wagenplanken, maar bedoelt mogelijk hetzelfde)?
Je strooit wel een beetje roet in het eten Andre haha. Ik zat net zo lekker in de flow dat ik alles wel een beetje kon maken.
.........
De informatie die je geeft is onweerlegbaar en ook logisch, het maakt het wel even een heel stuk lastiger om zelf meubels te (durven) blijven maken.
De ervaring met de eiken tafel ga ik nog eens nader bekijken. Ik zal de panelen opmeten en waar ik ook erg benieuwd naar ben is hoe de nerven lopen van het geschotelde paneel en van het rechte paneel.
De planken om en om lijmen wist ik toen namelijk nog niet, dit was nieuwe info bij het maken van het badkamermeubel.
Bij deze "nieuwe" materialen is het zeker belangrijk dat er zoveel mogelijk geanticipeerd word op mogelijke miskleunen. Voor massief hout is het oa heel belangrijk om te weten wat dat hout gaat doen in de toekomst. De waarzegger gebruikt een glazen bol, een houtbewerker zou altijd op zijn houtvochtmeter moeten turen en op een vodje papier even uitrekenen wat er staat te gebeuren in de toekomst.
Steigerplanken zijn altijd redelijk brede delen, daarom zijn ze meestal afkomstig uit het midden van de stam, dit betekend dat je bij de planken meer half- kwartiers dan zuiver dosse delen gaat vinden. Wat dan weer wil zeggen dat je voor wat het blad aangaat mag rekenen met de rad. waarde. Als het blad gaat krimpen zal de wasbak dit verhinderen, gevolg zal zijn dat het blad gaat barsten ter hoogte van de bak.
Mvg,
André
@Woodjohn, heb al meerdere postings van je gelezen die mij doen vermoeden dat je in een andere dimensie resideert Er zijn maar enkele houtsoorten die bij droging lengtekrimp laten optekenen, Western Red Cedar is hier wel het meest gekende voorbeeld van. Eik echter valt hier hoegenaamd niet onder, tenminste, toch niet in onze normale wereld
Dus als bij jullie de Eik wel krimpt in de lengte maar nauwelijks in de breedte heb je een wereldprimeur in handen
Ik resideer prima in mijn dimensie en als jij de wijsneus en azijnpisser wil uithangen vind ik dat ook prima meneertje. Als jij over de mogelijkheid beschikt om in het bezit te zijn van een glazen bol, dan wens ik je daar eclatant succes mee, ik hoef geen. Ik vind het wel jammer dat je steeds concludeert op een verkeerde manier.
De ... groeten,
John
Dat is min of meer correct, bomen groeien hier niet in de winter of zodra ze hun bladeren verliezen, dus de groeiringen vormen zich enkel van lente tot herfst. De lichte of zacht ringen worden in de lente gevormd, dan is er een intense activiteit in de boom om snel boven de andere te groeien en bladeren te maken. Die lichte en dikke ringen laten het toe om sappen sneller naar boven te doen stromen. De harde ringen komen eerder uit de zomer wanneer het warm en droog is en de groei veel trager verloopt.Ik vroeg me zo af, wat is nou de harde helft van de jaarring, de zomer of de winter? Mij leek de winter, omdat het hout dan trager groeit en dus compacter is.