een goed boek over Wabi-sabi:
Wabi-Sabi: for Artists, Designers, Poets & Philosophers --Leonard Koren
Wabi-sabi is geen doel. Je maakt geen Wabi-sabi stoel, of keuken. Maar bij het maken kan er iets gebeuren dat je,
1. kunt "verdoezelen"
2. juist omarmen om mee verder te werken (Bob Ross' happy little accidents)
3. gewoon accepteert en waardeert om wat het is (geworden).
Dat laatse is wat het dichtste bij Wabi-sabi komt.
Na het filmpje, is het minimalisme? Al het overbodige weg strepen en misschien nog een beetje meer, op het spartaanse af? Of is het de eenvoud waar het om gaat, niet te veel, maar ook niet te weinig? Ik denk het laatste.
Daarvoor hoef je op zich niet naar Japan, dat is overal wel te vinden. Interieurs van oude boerderijen in Europa, jaren 50 flats (de praktische voorlopers van tiny houses), landelijke gemeenschappen in de USA etc.