Een klein project dat ik begin dit jaar gemaakt heb: een ‘Ulmer Hocker’.
Hocker laat zich vertalen als ‘kruk’, maar dit ontwerp uit 1954/55 is meer dan een kruk: het kan ondermeer ook fungeren als bijzettafeltje en als een soort draagbaar. Het werd in eerste instantie bedacht (door Max Bill, een briljante Duitse ontwerper/architect/kunstenaar, die meestal als hoofdverantwoordelijke voor de Hocker gezien wordt; hoewel ook de Nederlander Hans Gugelot als mede-ontwerper genoemd wordt) als meubel voor de Hochschule für Gestaltung Ulm. Meer info hier: https://de.wikipedia.org/wiki/Ulmer_Hocker
Foto: De voorbereide onderdelen, klaar voor montage
Het origineel werd gemaakt van dennehout en beuken. De grenen planken werden haaks verbonden middels tanden en het beuken werd gebruikt voor een rondhout dat als trek/duwversteviging fungeert en de standlijsten die de contactvlakken beschermen. Ik heb daarvan afgeweken door in plaats van grenen eiken te gebruiken en de hoeken in verstek te verbinden, met enkele domino's — ik gebruik het niet als kruk, dus belasting is geen punt. Het eiken had ik nog liggen en een lengte rondhout van 30 mm doorsnede kocht ik bij Bauhaus. Het overige beuken had ik ook nog liggen. De kosten qua materiaal kwamen onder de drie euro uit : ) De officiële replica die nu verkocht wordt heeft een prijs van meer dan 350 euro. Originele Hockers uit de jaren vijftig leveren op veilingen duizenden euro's op.
Foto: Verlijmd en in de lijmklemmen
Bij het maken ben ik uitgegaan van de oorspronkelijke maten, waarbij ik voor de breedte ietsje afgeweken ben (er zijn meerdere uitvoeringen van de Hocker die onderling verschillende afmetingen hebben). De positie van het rondhout heb ik bepaald door het bestuderen van afbeeldingen op het web & is gecentreerd op ongeveer een vijfde van de hoogte.
Foto: Wigje in het rondhout
Alle zaagwerk (behalve voor het rondhout en de standlijsten) is gedaan met een invalzaag. Het eiken en het beuken voor de standlijsten heb ik zelf gedresseerd. De verlijmde planken bestaan uit vier stroken & hebben een eindmaat van 19 mm dikte. De nerf loopt door over de hoeken. Ik heb gestreefd naar een precisie van een halve millimeter en dat is gelukt (het verlijmen was nog wel een toer…). Kanten heb ik afgeschuind met een fasefrees.
Foto: Het eindresultaat
De afwerking is: machinaal schuren met 120 en 180 grit, vervolgens op de hand met 220 grit. Eerste laag is afgedunde gekookte lijnolie met 10% camelia-olie (dat schijnt vergelen tegen te gaan). Tweede laag idem, minder afgedund. Vervolgens licht opgeschuurd met 0000 staalwol en ook staalwol gebruikt om een zelf gemaakt mengsel van bijenwas en druivenpitolie aan te brengen. Na uitharding dat opgewreven met een zachte doek.
Foto: Het eindresultaat, recht van voren
Eindmaten: 442 mm hoog, 390 mm breed, 295 mm diep.
Gebruikte gereedschappen: Festool TS55R invalzaag, OF1010 bovenfrees, Kapex 120 afkortzaag, CMS+TS55 zaagtafel, DF500 Dominofrees, RO150 en RO90 schuurmachines, Hammer A3 31 vlak+vandiktebank, Hammer N4400 bandzaag, Contimac CH10 kolomboor met Forstnerbit 20 mm, Bessey Uniklamps UK60 + UK30
Foto: Detail van de wig in het rondhout en de beuken standlijst
Foto: Hoekdetail - te zien is dat er toch wat hout uitgebroken is
Geleerd dat: je geschaafd en geschuurd hout even met alcohol nat moet maken om te zien hoe de afwerking wordt (ben ik vergeten); wiggen in rondhout echt symmetrisch moeten zijn (wijkt wat af); heel droog eiken makkelijk splintert (had beter wat tape gebruikt op de zaagsnedes).
Hocker laat zich vertalen als ‘kruk’, maar dit ontwerp uit 1954/55 is meer dan een kruk: het kan ondermeer ook fungeren als bijzettafeltje en als een soort draagbaar. Het werd in eerste instantie bedacht (door Max Bill, een briljante Duitse ontwerper/architect/kunstenaar, die meestal als hoofdverantwoordelijke voor de Hocker gezien wordt; hoewel ook de Nederlander Hans Gugelot als mede-ontwerper genoemd wordt) als meubel voor de Hochschule für Gestaltung Ulm. Meer info hier: https://de.wikipedia.org/wiki/Ulmer_Hocker
Foto: De voorbereide onderdelen, klaar voor montage
Het origineel werd gemaakt van dennehout en beuken. De grenen planken werden haaks verbonden middels tanden en het beuken werd gebruikt voor een rondhout dat als trek/duwversteviging fungeert en de standlijsten die de contactvlakken beschermen. Ik heb daarvan afgeweken door in plaats van grenen eiken te gebruiken en de hoeken in verstek te verbinden, met enkele domino's — ik gebruik het niet als kruk, dus belasting is geen punt. Het eiken had ik nog liggen en een lengte rondhout van 30 mm doorsnede kocht ik bij Bauhaus. Het overige beuken had ik ook nog liggen. De kosten qua materiaal kwamen onder de drie euro uit : ) De officiële replica die nu verkocht wordt heeft een prijs van meer dan 350 euro. Originele Hockers uit de jaren vijftig leveren op veilingen duizenden euro's op.
Foto: Verlijmd en in de lijmklemmen
Bij het maken ben ik uitgegaan van de oorspronkelijke maten, waarbij ik voor de breedte ietsje afgeweken ben (er zijn meerdere uitvoeringen van de Hocker die onderling verschillende afmetingen hebben). De positie van het rondhout heb ik bepaald door het bestuderen van afbeeldingen op het web & is gecentreerd op ongeveer een vijfde van de hoogte.
Foto: Wigje in het rondhout
Alle zaagwerk (behalve voor het rondhout en de standlijsten) is gedaan met een invalzaag. Het eiken en het beuken voor de standlijsten heb ik zelf gedresseerd. De verlijmde planken bestaan uit vier stroken & hebben een eindmaat van 19 mm dikte. De nerf loopt door over de hoeken. Ik heb gestreefd naar een precisie van een halve millimeter en dat is gelukt (het verlijmen was nog wel een toer…). Kanten heb ik afgeschuind met een fasefrees.
Foto: Het eindresultaat
De afwerking is: machinaal schuren met 120 en 180 grit, vervolgens op de hand met 220 grit. Eerste laag is afgedunde gekookte lijnolie met 10% camelia-olie (dat schijnt vergelen tegen te gaan). Tweede laag idem, minder afgedund. Vervolgens licht opgeschuurd met 0000 staalwol en ook staalwol gebruikt om een zelf gemaakt mengsel van bijenwas en druivenpitolie aan te brengen. Na uitharding dat opgewreven met een zachte doek.
Foto: Het eindresultaat, recht van voren
Eindmaten: 442 mm hoog, 390 mm breed, 295 mm diep.
Gebruikte gereedschappen: Festool TS55R invalzaag, OF1010 bovenfrees, Kapex 120 afkortzaag, CMS+TS55 zaagtafel, DF500 Dominofrees, RO150 en RO90 schuurmachines, Hammer A3 31 vlak+vandiktebank, Hammer N4400 bandzaag, Contimac CH10 kolomboor met Forstnerbit 20 mm, Bessey Uniklamps UK60 + UK30
Foto: Detail van de wig in het rondhout en de beuken standlijst
Foto: Hoekdetail - te zien is dat er toch wat hout uitgebroken is
Geleerd dat: je geschaafd en geschuurd hout even met alcohol nat moet maken om te zien hoe de afwerking wordt (ben ik vergeten); wiggen in rondhout echt symmetrisch moeten zijn (wijkt wat af); heel droog eiken makkelijk splintert (had beter wat tape gebruikt op de zaagsnedes).