Murphy's law. Alles wat mis kan gaat gaat ook mis.
Mijn dochter en, sinds vandaag, schoonzoon zijn getrouwd. Dat wist ik natuurlijk al een tijdje en we kwamen op het idee om ze twee pennen te geven waarmee ze de trouwakte konden ondertekenen. Even gekeken in mijn verzameling penkits en ja twee mooie rollerballs gevonden. Enige tijd hiervoor had ik bog-oak besteld en dit economisch gezaagd. Met andere woorden zoveel mogelijk blanks uit dat stuk hout. Dan is de lengte natuurlijk niet extra lang. Zoals het een draaier met vertrouwen betaamd lezen we geen gebruiksaanwijzing want ik heb al veel pennen gedraaid. Blank wat 1 mm te kort. dus ik dacht die smokkelen we er wel bij ergens. Alles gedraaid en gemonteerd blijkt dat ik een oude en nieuwe versie van deze pennen had die, je kan het haast al raden, anders gemonteerd, moeten woorden. Gaat goed hoor, Nu ook nog vergeten om een zijkant recht te maken. Dus een kiertje bij de dop en bij de andere pen kwam ik enkele mm tekort in het midden. Dit omdat ik de oude versie verkeerd gemonteerd had.
Dus uithuilen en overnieuw beginnen. Nieuwe pennen besteld met extra tubes en kapjes. Na twee weken blijkt dat de zending kwijt was. Ja ik had nog wel twee weken maar er kwam nu wel tijdsdruk. Wachten tot uitgezocht was waar de pennen waren is geen optie dat duurt te lang. Dus nogmaals besteld en nu was het er met 3 dagen. Pennen gemaakt in het kistje gedaan. Gelaserd door mede bestuurslid van Radius afdeling Achterhoek Twente. Ze vonden het een prachtig cadeau.
Nu denk je wat kan er nog mis gaan? Ja een trouwakte moet aan eisen voldoen. Wie die uit zijn hoofd kan mag het zeggen.
De akte werd met de pennen getekend toen zag de ambtenaar van de burgerlijke stand de kleur van de inkt. Sprong op en zei dat mag niet dat moet zwart zijn. Ik zei meteen dat hij kleurenblind was en dat het zwart was. (Ja zwart schrijven met een blauwe pen kan elke niet analfabeet) Nu er viel niet over te praten en er kwam een nieuwe akte en een zwarte big pen
Ze kunnen het in Italie over enkele weken weer overdoen. De foto's
Mijn dochter en, sinds vandaag, schoonzoon zijn getrouwd. Dat wist ik natuurlijk al een tijdje en we kwamen op het idee om ze twee pennen te geven waarmee ze de trouwakte konden ondertekenen. Even gekeken in mijn verzameling penkits en ja twee mooie rollerballs gevonden. Enige tijd hiervoor had ik bog-oak besteld en dit economisch gezaagd. Met andere woorden zoveel mogelijk blanks uit dat stuk hout. Dan is de lengte natuurlijk niet extra lang. Zoals het een draaier met vertrouwen betaamd lezen we geen gebruiksaanwijzing want ik heb al veel pennen gedraaid. Blank wat 1 mm te kort. dus ik dacht die smokkelen we er wel bij ergens. Alles gedraaid en gemonteerd blijkt dat ik een oude en nieuwe versie van deze pennen had die, je kan het haast al raden, anders gemonteerd, moeten woorden. Gaat goed hoor, Nu ook nog vergeten om een zijkant recht te maken. Dus een kiertje bij de dop en bij de andere pen kwam ik enkele mm tekort in het midden. Dit omdat ik de oude versie verkeerd gemonteerd had.
Dus uithuilen en overnieuw beginnen. Nieuwe pennen besteld met extra tubes en kapjes. Na twee weken blijkt dat de zending kwijt was. Ja ik had nog wel twee weken maar er kwam nu wel tijdsdruk. Wachten tot uitgezocht was waar de pennen waren is geen optie dat duurt te lang. Dus nogmaals besteld en nu was het er met 3 dagen. Pennen gemaakt in het kistje gedaan. Gelaserd door mede bestuurslid van Radius afdeling Achterhoek Twente. Ze vonden het een prachtig cadeau.
Nu denk je wat kan er nog mis gaan? Ja een trouwakte moet aan eisen voldoen. Wie die uit zijn hoofd kan mag het zeggen.
De akte werd met de pennen getekend toen zag de ambtenaar van de burgerlijke stand de kleur van de inkt. Sprong op en zei dat mag niet dat moet zwart zijn. Ik zei meteen dat hij kleurenblind was en dat het zwart was. (Ja zwart schrijven met een blauwe pen kan elke niet analfabeet) Nu er viel niet over te praten en er kwam een nieuwe akte en een zwarte big pen
Ze kunnen het in Italie over enkele weken weer overdoen. De foto's
