Scharwaechter

John1969

Actieve deelnemer
10 jul 2023
301
162
‘s-Hertogenbosch
Uit de erfenis van mijn vader, heb ik in 2006 een setje houtdraaibeitels gekregen.
Hij heeft naar mijn weten ergens in 1973 z’n draaibank tweedehands gekocht met daarbij deze set b59fbefe-1a28-427e-845c-e89442d8fd5c.jpeg5a63debe-9ab0-4224-92a0-bb9019efcafb.jpeg83577ad9-f481-404e-959b-bf5c46fdefa7.jpeg
Kan iemand iets vertellen over het bedrijf, maker, leeftijd geschiedenis????

Ik ben zelf ook al op zoek geweest maar kom niet echt verder. Ik heb wel soortgelijke heften gezien. Deze zijn van beukenhout onbehandeld… verder staan op de foto’s twee nooitgedacht beitels die ik overigens zelf heb aangeschaft eind jaren negentig ( deze gebruik ik vooral voor klein spindelwerk vanwege de afmetingen die lekker wendbaar zijn)

Mocht iemand zijn kennis of informatie willen delen zou ik dat kunnen waarderen

Bij voorbaat dank,
John
 

John1969

Actieve deelnemer
10 jul 2023
301
162
‘s-Hertogenbosch
Helaas bij mij gaat er geen lichtje branden. Gelukkig zijn er hier op het forum die meer van oude/vreemde merken weten.
Had de goeie hoop, ben hier op de site een berichtje gevonden met scharwaechter vermelding erin, maar misschien dat anderen nog wel iets weten.
In ieder geval alvast bedankt voor de reactie
Gr John
 

ornament

Oud hout
29 nov 2011
2.558
599
Het zijn Franse draaibeitels, uit de Elzas.
Worden niet meer gemaakt, maar hier zijn ze er goed over te spreken en is ook achtergrondinfo:
Ik heb mij jaren geleden te pletter gezocht naar info over s Scharwaechter maar ben ook slechts op deze tekst gestoten.

Even vertalen

Scharwaechter / Muller:

In 1930 besloot Alfred Scharwaechter, na een lange carrière bij een andere Franse gereedschapsfabrikant, Les Entreprises Coulaux, voor zichzelf te beginnen. Vervolgens richtte hij zijn bedrijf op. De eerste gereedschappen voor beeldhouwers werden vervolgens gemaakt op de begane grond van een klein gebouw, rue de Saverne in Molsheim.

In 1936 zag Alfred dat zijn kwaliteitswerk beloond werd. Hij behaalde de gouden medaille en de bronzen palm tijdens de nationale competitie voor de beste vakman van Frankrijk.

Zijn schoonzoon Jacques Muller volgde Alfred in 1947 op en investeerde al snel in een nieuw gebouw. Hij rust het bedrijf ook uit met smeedhamers, slijpbanken, warmtebehandelingsovens, enz.

Tussen 1961 en 1985 kende het bedrijf, dat later J. Muller SA werd, een aanzienlijke expansie. Sinds 1970 delen de twee zonen van Jacques de taken: Jean-Paul Muller is voorzitter en CEO, terwijl Alfred Muller verantwoordelijk is voor het technisch beheer.

Tussen 1985 en 2010 kende het bedrijf verschillende partnerschappen (Duits, Spaans, Frans, enz.). Sinds 2010 is het een volledige dochteronderneming van een Franse groep die gespecialiseerd is in smeden.


Tegenwoordig beleeft het bedrijf, dat Forges de Molsheim is geworden, een verdere expansie op het gebied van handgereedschap en smeden. Helaas zijn kleine series en zeer specifieke producties verdwenen. De opeenvolgende wisselingen van partners hebben hun tol geëist van deze producties en bovendien zijn de ‘oude rotten’, houders van specifieke knowhow, al geruime tijd met pensioen. Sterker nog, Scharwaechter-gereedschappen worden al een jaar of tien niet meer gemaakt, deze dealer weet Mulle te overtuigen

De opeenvolgende wisselingen van partners hebben hun tol geëist van deze producties en bovendien zijn de ‘oude rotten’, houders van specifieke knowhow, al geruime tijd met pensioen. In feite worden Scharwaechter-gereedschappen al zo'n vijftien jaar niet meer geproduceerd.



Tweede deel van het verhaal: Eén fabriek, drie merken:

Misschien zullen sommigen van jullie, zeker de ouderen, verrast zijn door wat volgt!

Tijdens of kort na de Tweede Wereldoorlog, heeft aan de andere kant van het Kanaal, een van de beroemdste Engelse fabrikanten van houtsnijwerktuigen zijn activiteiten gestaakt. Fabriek gebombardeerd? Familieconflicten? Ingewikkelde erfenissen? De redenen, zoals de precieze datum van stopzetting van de productie, zijn niet helemaal bekend.

Gereedschap van een van de bekendste merken ter wereld vinden we in ieder geval niet meer terug: Herring stopte ermee. In ieder geval, om terug te keren naar onze geschiedenis, een belangrijke Parijse wederverkoper van gereedschap voor houtsnijders kan dus haar klanten geen Herring gereedschap meer aanbieden aan haar klanten.

Wij weten in ieder geval niet waarom en hoe deze dealer Muller ervan heeft weten te overtuigen hem gutsen van het merk Herring te leveren! Zo zweren veel beeldhouwers sinds de naoorlogse periode bij "Engelse" Hering gereedschappen... gemaakt in de Elzas!
Muller heeft slechts één productie, van zeer hoge kwaliteit, met twee specifieke afwerkingen: de "gewone", voor Scharwaechter en een andere, meer geavanceerde, met de top van gepolijst gereedschap voor Herring. Uiteraard is de markering anders. Sommige modellen gutsen worden ook verkocht in algemene bouwmarkten of in enkele grote ijzerwarenzaken, onder het merk Muller.

tot zover de tekst bij Auriou.

Er moet er wel worden bij gezegd dat de Engelse Herring houtsnijdersgutsen eigenlijk voorzien waren van de stempel Herring Bros London. De Franse hebben een ander model en daar staat Herring sons op. Dus, ze zijn makkelijk uit elkaar te houden.

Ik kon de houtsnijgutsen van Scharwaechter 30 jaar geleden al niet meer vinden. Ik vraag mij dus af of die niet eerder uit het aanbod verdwenen. Meestal kon ik ze enkel kopen zonder heft. Ze werden, met of zonder heft, nooit scherp geleverd. Je moest ze zelf maar slijpen. Dit deden ook alle andere merken, behalve Pfeil.

Voor de draaibeitels: er is veel kans dat ze niet uit HSS zijn gemaakt. Dus voorzichtig zijn bij het slijpen, koel ze regelmatig af. Als ze afgewet worden met wetstenen met een fijne korrel , rond 7000 ( coticule, Hard Arkansas, , en dergelijke ) zullen ze superscherp gemaakt kunnen worden. Echt lekker om er dan mee te draaien.

groeten
Ornament
www.houtsnijden.eu

 

John1969

Actieve deelnemer
10 jul 2023
301
162
‘s-Hertogenbosch
Dankjewel @ornament , het is een heel verhaal, had zoiets ook gevonden bij de link van @MarcelvdW , en was er ook al uit dat het gewoon gereedschap staal is en dus regelmatig geslepen moet worden.
Maar het verhaal erachter boeit me omdat het een erfenis is…..zogezegd al min of meer al vijftig jaar in de familie
 

Deze plek is voor toekomstige tekst. Door nu alvast deze kolom te activeren blijft de kolommen structuur ongewijzigd en de lezerservaring hetzelfde als er hier content geplaatst gaat worden.

Hier kan straks ook info geplaatst worden.