Performance accu decoupeerzaag!

[knotwilg]

Denk je dat er veel verschil zit tussen 100.000 zagen en 200.000 zagen? Op een gegeven moment is de rek er wel uit hoor.

We leven in een rare wereld waar de verwachting is dat meer van hetzelfde altijd goedkoper is. Is het natuurlijk niet als het je winst op een andere plek verminderd.

Ook is het hoe je rekent. Als je na de eerste 100000 stuks alle kosten voor het hele jaar gedekt hebt dan kun je in principe de rest tegen grondstofprijs verkopen. Wij rekenen normaal met een vaste % toeslag per product, dan kom je vanzelf op hogere prijzen.

 

[elzenmaa]

Als je na de eerste 100000 stuks alle kosten voor het hele jaar gedekt hebt dan kun je in principe de rest tegen grondstofprijs verkopen

Dit klopt, wanneer de aantallen maar groot genoeg worden ga je naar een kilogramprijs.
En daar zit ook meteen de valkuil; uiteindelijk moet er bespaard worden op de kilogrammen om de marge te behouden maken.

Dit zag je ook met bijv. en bijv. kasten van Ikea, hout en lijm kosten geld, lucht js gratis. Dus minder hout en meer lucht.

En dan komt ook merkimago om de hoek, VAG verkoopt liever Audi’s dan Skoda‘s. 95% hetzelfde maar de verkoopprijs per kilogram en dus de marge ligt een stuk hoger. Bij de duurdere gereedschapmerken zal dit ook wel een rol spelen.

 

[jaap]

ik denk dat het onderdeel van een grotere strategie is. Als half Nederland (bij wijze van) fan is van parkside, krijgen ze ook een fijne associatie bij lidl, en als je daar parkside komt haken pak je gelijk wat andere aanbiedingen mee. Zelfs als parkside quitte speelt maak je zo toch winst.

Ze zullen wel kijken naar een breder productaanbod, maar supermarkten maken maar heel weinig marge. AH maakt een winst van net 3%, Carrefour net over de 2% en bij Jumbo wordt meer gestolen dan er winst wordt gemaakt. Er hoeft dus niet zoveel mis te gaan en ze duiken in de min.
Je hebt dagelijks eten nodig, maar ik begrijp uit bovenstaande ervaringen dat je elke maand een nieuw boormachientje nodig bent.
Een paar jaar geleden hadden ze regelmatig een plasmasnijder, dat was een zeer gewild ding, in b.v. de UK werden die in partijen opgekocht en dan met winst op Ebay aangeboden.
Lidl heeft ook 'verbruiksartikelen' zoals boortjes, trapezeboren, draadtappen, kleine doppendoosjes, af en toe schroeven, heeft iemand daar ervaring mee?

Knotwilg haalt terecht aan dat er dure grondstoffen als koper en neodymium magneten gebruikt worden. Rob van Suilen haalt de batterijen uit elkaar. Daarvan weet ik dan dat er echt kwaliteit verschil kan zitten tussen echt goede en wat minder goede li-ion cellen. De bekende 18650 cellen zitten in oudere Tesla's, waar ze veel vermogen geven en lang mee gaan, maar ook in laptops, zaklantaarns, fietsaccu's en accu's voor gereedschap.


jaap

 

[trigger]

Ze zullen wel kijken naar een breder productaanbod, maar supermarkten maken maar heel weinig marge. AH maakt een winst van net 3%, Carrefour net over de 2% en bij Jumbo wordt meer gestolen dan er winst wordt gemaakt. Er hoeft dus niet zoveel mis te gaan en ze duiken in de min.
Je hebt dagelijks eten nodig, maar ik begrijp uit bovenstaande ervaringen dat je elke maand een nieuw boormachientje nodig bent.
Een paar jaar geleden hadden ze regelmatig een plasmasnijder, dat was een zeer gewild ding, in b.v. de UK werden die in partijen opgekocht en dan met winst op Ebay aangeboden.
Lidl heeft ook 'verbruiksartikelen' zoals boortjes, trapezeboren, draadtappen, kleine doppendoosjes, af en toe schroeven, heeft iemand daar ervaring mee?
(...)


jaap

Ik gebruik regelmatig ook hun 'verbruiksmaterialen' ja. De dozen met zwarte schroeven (officieel voor gipsplaat) zijn erg fijn vind ik en heel goedkoop. De boortjes gebruik ik ook erg veel en dat is inclusief forstner bits b.v., die ik erg snel bot vind worden (maar ik heb weinig ervaring met dure varianten van dit spul). Ik heb ook een lasapparaat van Parkside en voor zover ik dat als totale amateur kan beoordelen werkt het ding best goed.

90% van wat ik van Parkside gebruik doet het prima voor het geld, af en toe zit er een wat minder product tussen.

 

[hansth]

90% van wat ik van Parkside gebruik doet het prima voor het geld, af en toe zit er een wat minder product tussen.

Mijn ervaring is het zelfde.

 

[knotwilg]

90% van wat ik van Parkside gebruik doet het prima voor het geld, af en toe zit er een wat minder product tussen.

Stel, als je kinderen hebt, jou zoon over 40 jaar, is die dan net zo lyrisch over een Parkside als jij over je bandzaag? Het oudste stuk elektrisch handgereedschap hier is een Black&Decker boormachine, goudkleurig met een metalen huis. Ik denk dat mijn vader dat ergens in de jaren 60 heeft gekocht. Nog volledig functioneel en in gebruik. Nu koop ik geen gereedschap om aan het kind door te geven, maar dat is wel wat ik aan levensduur en service verwacht. Daar betaal ik voor. Daar spaar ik voor.

Helaas zegt de prijs daar niet veel over. Het kind wordt lang en heeft een grotere fiets nodig. Die komt er, een duur ding van gerenomeerd merk, het kind fietst meer dan 100 km/week op en neer naar school. Anderhalf jaar later ligt de trapas er helemaal uit....

Dat is een van de pijlers onder economische groei. Steeds weer (nieuw) kopen.

 

[elzenmaa]

Lidl heeft ook 'verbruiksartikelen' zoals boortjes, trapezeboren, draadtappen, kleine doppendoosjes, af en toe schroeven, heeft iemand daar ervaring mee?

Ervaring met de trapezeboren, deden helemaal niets, meteen weggegooid.

 

[hansth]

Stel, als je kinderen hebt, jou zoon over 40 jaar, is die dan net zo lyrisch over een Parkside als jij over je bandzaag? Het oudste stuk elektrisch handgereedschap hier is een Black&Decker boormachine, goudkleurig met een metalen huis. Ik denk dat mijn vader dat ergens in de jaren 60 heeft gekocht. Nog volledig functioneel en in gebruik. Nu koop ik geen gereedschap om aan het kind door te geven, maar dat is wel wat ik aan levensduur en service verwacht. Daar betaal ik voor. Daar spaar ik voor.

Helaas zegt de prijs daar niet veel over. Het kind wordt lang en heeft een grotere fiets nodig. Die komt er, een duur ding van gerenomeerd merk, het kind fietst meer dan 100 km/week op en neer naar school. Anderhalf jaar later ligt de trapas er helemaal uit....

Dat is een van de pijlers onder economische groei. Steeds weer (nieuw) kopen.

Op zich ben ik het helenaal met je eens dat het tegenwoordige gereedschap helaas gebouwd wordt als vervangingsgoed ipv als iets wat je leven lang mee gaat. Maar daar hebben we zelf ook de hand in gehad: 'we' (de maatschappij) vond het prachtig dat gereedschap ineens stukken betaalbaarder werd. Dat dit er toe geleid heeft dat het ook een stuk minder duurzaam was zagen we toen (nog) niet.
Voor mezelf geldt dat het verschil in prijs met echt duurzaam te groot is tov de mate waarin ik het gebruik: mijn meer dan 20 jaar oude Kinzo cirkelzaag heeft het vooral zo lang vol gehouden omdat hij het grootste deel van zijn leven in de doos is blijven zitten. Voor de Toledo (= Ferm) elektrische schaaf geldt het zelfde.
Overigs hoorde ik van de ZZP-er die kortgeleden een deel van het dak gerepareerd heeft dat zijn Festool invalzaag na 2 jaar (dat uiteraard in die tijd veelvuldig gebruikt is) is afgeschreven omdat er teveel speling in komt. Dus ook dat is geen gereedschap meer dat 'een leven lang mee gaat'.

 

[The Boktor]

Ervaring met de trapezeboren, deden helemaal niets, meteen weggegooid.

Mss een beetje off-topic...
Wat had je geprobeerd te boren?

 

[knotwilg]

Festool invalzaag na 2 jaar (dat uiteraard in die tijd veelvuldig gebruikt is) is afgeschreven

Binnen drie jaar gratis reparatie is wat Festool bied. Duurzaam zit niet alleen in "onkapotbaarheid" maar vooral in langdurige goede service (waar je ook voor betaald) en repareerbaarheid. Mij is het tot op zekere hoogte waard. Dus als er iets "moet" komen dan wordt er gewikt en gewogen en (lang) gespaard.

 

[trigger]

Stel, als je kinderen hebt, jou zoon over 40 jaar, is die dan net zo lyrisch over een Parkside als jij over je bandzaag? Het oudste stuk elektrisch handgereedschap hier is een Black&Decker boormachine, goudkleurig met een metalen huis. Ik denk dat mijn vader dat ergens in de jaren 60 heeft gekocht. Nog volledig functioneel en in gebruik. Nu koop ik geen gereedschap om aan het kind door te geven, maar dat is wel wat ik aan levensduur en service verwacht. Daar betaal ik voor. Daar spaar ik voor.

Helaas zegt de prijs daar niet veel over. Het kind wordt lang en heeft een grotere fiets nodig. Die komt er, een duur ding van gerenomeerd merk, het kind fietst meer dan 100 km/week op en neer naar school. Anderhalf jaar later ligt de trapas er helemaal uit....

Dat is een van de pijlers onder economische groei. Steeds weer (nieuw) kopen.

Daarom vervang ik mijn moderne spul langzaam voor eeuwig spul maar dat is niet altijd mogelijk.

 

[chevy66]

Het probleem met repareerbaarheid is dat een nieuwe machine zo goedkoop is dat repareren eigenlijk financieel niet uit kan. De verzending van de onderdelen moet je betalen en een complete machine wordt franco thuisbezorgt. Ik was wat aan het opruimen en kwam nog 2 skil schaafmachines tegen. Moet alleen een nieuw riempje in van 6 euro. Maar zo'n ding is nog niet gratis weg te geven. Dus de mesjes gaan er uit en de rest wordt gescheiden in koper, aluminium , wat losse onderdeeltjes, zoals koolborstels en het schakelaartje en het plastic gaat naar de verbrandingsoven.

 

[Scheppie]

Hoe krijgen ze het bij Parkside voor elkaar om het gereedschap zo veel goedkoper te maken dan andere merken? Haal er voor het juiste beeld nog eens 21% BTW af.. blijft bijna geen geld over. Voor 4 biertjes op een terras koop je een elektrische schaaf.... Het bier van de Lidl (IPA) smaakt me overigens prima...

jaap

Ik denk dat de grootste klap zit in:
* Geen of zeer beperkt productontwikkeling, ontwikkelen door reverse engineering
* Goedkope onderdelen en accepteren dat er regelmatig iets kapot gaat
* Nauwelijks marketing kosten
* Nauwelijks een reparatie afdeling, bij kapot gewoon vervangen
* Mindere kwaliteit accepteren, dus alles mag goedkoper uitgevoerd worden dan bij duurdere marken
* Geen voorraad, batch produceren en die wegzetten, op is op tot er weer een volgende goedkope batch aankomt
* meeliften op al bestaande winkellogistiek

Dat soort zaken scheelt allemaal aanzienlijk.....

 

[chevy66]

Ik heb een stanley boormachine in mijn machneetvoet zitten, die nog van de opa van mijn vrouw geweest is. Een solide stuk aluminium en staal met een 16mm boorkop. Enorme koolborstels, zware schakelaar, dik koper . Boort na een jaar of 70 minimaal, nog steeds met gemak 25mm gaten in stalen balken.

 

[Emilio]

Ach ja, het probleem is veel groter dan een winkelketen. We hebben een economisch systeem dat letterlijk in een crisis schiet als er niet eeuwige groeit is en dat dan in relatie tot dit:

 

[elzenmaa]

Wat had je geprobeerd te boren?

dun staalplaat

 

[Bert Vanderveen]

Ik denk dat de grootste klap zit in:
* Geen of zeer beperkt productontwikkeling, ontwikkelen door reverse engineering
* Goedkope onderdelen en accepteren dat er regelmatig iets kapot gaat
* Nauwelijks marketing kosten
* Nauwelijks een reparatie afdeling, bij kapot gewoon vervangen
* Mindere kwaliteit accepteren, dus alles mag goedkoper uitgevoerd worden dan bij duurdere marken
* Geen voorraad, batch produceren en die wegzetten, op is op tot er weer een volgende goedkope batch aankomt
* meeliften op al bestaande winkellogistiek

Dat soort zaken scheelt allemaal aanzienlijk.....

En natuurlijk de schaal (veel maken is goedkoper), het wegstrepen van kwaliteitscontrole, voor veel machines dezelfde componenten gebruiken (inkoopvoordeel), je personeel uitbuiten en onderbetalen.

 

[mathieu]

De ervaring met de kwaliteit van Parkside is over het algemeen positief, maar de meeste fabrikanten en leveranciers van goedkope machines liggen niet wakker van de kwaliteit. Gaat een machine kapot binnen de garantieperiode wordt hij gewoon vervangen. Goedkoopste oplossing. Heb je geen dure SAV voor nodig met alles wat daarbij hoort. En waarschijnlijk komen er weinig defecte machines terug want de meeste van die toestellen worden gekocht door mensen die ze weinig of niet gebruiken. Die liggen gewoon ergens te wachten totdat er opgeruimd gewordt.