Hallo WW-forumers,
Het lijkt gebruikelijk dat mensen eerst een tijdje meelezen en dat was bij mij niet anders. Ik vind het prachtig hoe deze gebruikersgroep het gewoon fijn vindt om andere houtbewerkers te helpen, maar ook om te zien hoe andere enthousiastelingen in houtbewerking gerold zijn en hoe ze dingen aanpakken. Laat ik me dan ook maar even voorstellen:
Onder de schuilnaam RDR zit Dirk, echtgenoot, vader en grootvader. Mijn omgeving geniet van mijn Pipi-Langkous ingesteldheid (zie onderwerp van dit topic) en er zijn niet veel dingen waar ik niet aan durf beginnen. Dat is meteen een stuk van mijn levensvisie: meestal is het kwestie van eraan te durven beginnen, vanaf dan ben je toch al bezig en kan je net zo goed verder doen. Het heeft me noodgedwongen ook geleerd om nee te zeggen…
Houtprojecten waren er al vroeg bij, al waren ze tussen de andere technieken eerder sporadisch en in vergelijking met mijn andere werk echt wel van mindere kwaliteit (nu ja, de populier & limba meubeltjes voor de zelfgebouwde kampeerwagen waren best wel OK). "Echt" meubels maken heb ik om die reden altijd afgehouden, ik vond mijn werk niet precies genoeg en dan leverde het resultaat meer frustratie dan plezier op.
Tot... we een nieuw huis gingen bouwen en de meubelmaker voor een basic badkamerwerkblad in vol hout, drie kleine lades eronder met melaminefrontjes en een melamineplaat-kolomkastje erop een offerte maakte waar je een kleine tweedehands auto voor kan kopen.
Iemand die het kon weten vond dat ik dan maar de stap naar Festool moest zetten - "daarmee kan je het zeker zelf"… De lokale verdeler gaf helder advies en omdat een promosetje en een opendeurdagkorting de aanslag op mijn bankrekening enigszins temperden, stapte ik mee in de traditie om het Festoolavontuur met de invalzaag en geleidelatten in te zetten.
Het was de start van een nieuwe passie - de apparatuur en het materiaal kostten een fractie van de offerte van de meubelmaker, dus kon ik me een extra machine verantwoorden (yep, in het echte leven doe ik iets met sales
). Door zelf een naaimachinetafel te bouwen, spaarde ik genoeg uit voor een Festool Domino en omdat een patroontekentafel echt een heel glad bovenblad nodig heeft, werd ik gedwongen om een RTS vlakschuurmachine en een Rotex in huis te halen (pas later zou blijken dat een ETS excentrische schuurmachine daar een perfecte aanvulling op is). Niet mijn schuld, maar een ingemaakte kast heeft eigenlijk een bovenfrees nodig – met een LR32 systeem – en de kamerhoge blokdeuren-op-maat een bovenfrees van een maatje zwaarder. Dat hele festoolverhaal van stofvrij werken bleek op een Festool stofzuiger te steunen, uiteraard met spiraalafscheider en bluetooth afstandsbediening.
Geen idee waar ze het halen, mijn omgeving denkt dat ze een patroon herkennen…
Gelukkig werden de accu’s van mijn Panasonic boormachientje en slagschroevendraaier wat ouder, had mijn nichtje dringend mijn oude verstekzaag nodig en had die groene Bosch bandschuurmachine die nog van mijn vader geweest was niet eens zo een absoluut noodzakelijke schuurraam. Gewoon toeval, echt waar!
Omdat het een hobby is, kon ik een paar dingetjes zonder echte “verantwoording” toevoegen en als die Shaper Origin er eenmaal is, worden opeens heel wat nieuwe dingen mogelijk – hetzelfde geldt voor de lintzaag en de schaafmachine (resp. 46 en 31 cm werkbreedte, geen van beiden Festool). Een select setje handschaven en houtbeitels en extra speelgoed om alles scherp te houden vullen het geheel aan.
De meeste dingen die ik maak, zijn functioneel. Al is er natuurlijk geen enkele reden om een leertoren voor mijn kleuter-kleinzoon niet in de vorm van een draak te maken of de valbeveiliging van het kinderbed geen slapende olifant… Ideeën ontstaan overal tegelijk, krijgen vorm in schetsen op de achterkant van betaalde facturen, op lege plaatsen in reclamefolders of winkelbonnetjes en worden vervolgens in verschillende computerprogramma’s op het juiste precisieniveau gebracht. De uitvoering zelf is meestal functioneel, vaak speels, soms therapeutisch…
Het lijkt gebruikelijk dat mensen eerst een tijdje meelezen en dat was bij mij niet anders. Ik vind het prachtig hoe deze gebruikersgroep het gewoon fijn vindt om andere houtbewerkers te helpen, maar ook om te zien hoe andere enthousiastelingen in houtbewerking gerold zijn en hoe ze dingen aanpakken. Laat ik me dan ook maar even voorstellen:
Onder de schuilnaam RDR zit Dirk, echtgenoot, vader en grootvader. Mijn omgeving geniet van mijn Pipi-Langkous ingesteldheid (zie onderwerp van dit topic) en er zijn niet veel dingen waar ik niet aan durf beginnen. Dat is meteen een stuk van mijn levensvisie: meestal is het kwestie van eraan te durven beginnen, vanaf dan ben je toch al bezig en kan je net zo goed verder doen. Het heeft me noodgedwongen ook geleerd om nee te zeggen…
Houtprojecten waren er al vroeg bij, al waren ze tussen de andere technieken eerder sporadisch en in vergelijking met mijn andere werk echt wel van mindere kwaliteit (nu ja, de populier & limba meubeltjes voor de zelfgebouwde kampeerwagen waren best wel OK). "Echt" meubels maken heb ik om die reden altijd afgehouden, ik vond mijn werk niet precies genoeg en dan leverde het resultaat meer frustratie dan plezier op.
Tot... we een nieuw huis gingen bouwen en de meubelmaker voor een basic badkamerwerkblad in vol hout, drie kleine lades eronder met melaminefrontjes en een melamineplaat-kolomkastje erop een offerte maakte waar je een kleine tweedehands auto voor kan kopen.
Iemand die het kon weten vond dat ik dan maar de stap naar Festool moest zetten - "daarmee kan je het zeker zelf"… De lokale verdeler gaf helder advies en omdat een promosetje en een opendeurdagkorting de aanslag op mijn bankrekening enigszins temperden, stapte ik mee in de traditie om het Festoolavontuur met de invalzaag en geleidelatten in te zetten.
Het was de start van een nieuwe passie - de apparatuur en het materiaal kostten een fractie van de offerte van de meubelmaker, dus kon ik me een extra machine verantwoorden (yep, in het echte leven doe ik iets met sales
). Door zelf een naaimachinetafel te bouwen, spaarde ik genoeg uit voor een Festool Domino en omdat een patroontekentafel echt een heel glad bovenblad nodig heeft, werd ik gedwongen om een RTS vlakschuurmachine en een Rotex in huis te halen (pas later zou blijken dat een ETS excentrische schuurmachine daar een perfecte aanvulling op is). Niet mijn schuld, maar een ingemaakte kast heeft eigenlijk een bovenfrees nodig – met een LR32 systeem – en de kamerhoge blokdeuren-op-maat een bovenfrees van een maatje zwaarder. Dat hele festoolverhaal van stofvrij werken bleek op een Festool stofzuiger te steunen, uiteraard met spiraalafscheider en bluetooth afstandsbediening.Geen idee waar ze het halen, mijn omgeving denkt dat ze een patroon herkennen…
Gelukkig werden de accu’s van mijn Panasonic boormachientje en slagschroevendraaier wat ouder, had mijn nichtje dringend mijn oude verstekzaag nodig en had die groene Bosch bandschuurmachine die nog van mijn vader geweest was niet eens zo een absoluut noodzakelijke schuurraam. Gewoon toeval, echt waar!
Omdat het een hobby is, kon ik een paar dingetjes zonder echte “verantwoording” toevoegen en als die Shaper Origin er eenmaal is, worden opeens heel wat nieuwe dingen mogelijk – hetzelfde geldt voor de lintzaag en de schaafmachine (resp. 46 en 31 cm werkbreedte, geen van beiden Festool). Een select setje handschaven en houtbeitels en extra speelgoed om alles scherp te houden vullen het geheel aan.
De meeste dingen die ik maak, zijn functioneel. Al is er natuurlijk geen enkele reden om een leertoren voor mijn kleuter-kleinzoon niet in de vorm van een draak te maken of de valbeveiliging van het kinderbed geen slapende olifant… Ideeën ontstaan overal tegelijk, krijgen vorm in schetsen op de achterkant van betaalde facturen, op lege plaatsen in reclamefolders of winkelbonnetjes en worden vervolgens in verschillende computerprogramma’s op het juiste precisieniveau gebracht. De uitvoering zelf is meestal functioneel, vaak speels, soms therapeutisch…
