bij mij werkt de link niet. Kun je die nog eens posten?
Korund is idd aluminiumoxide - als mineraal, in een bepaalde kristalstructuur. SiC - siliciumcarbide - wordt wel carborundum genoemd (is / was een merk/bedrijfsnaam), als 'woordspeling op carbon/carbide en korund. SiC wordt gemaakt door een hele hoge stoom te leiden door een mengsel van zand en koolstof(poeder). Het komt ook, sporadisch, als mineraal voor - de gangbare theorie is geloof ik dat het onder bepaalde omstandigheden gevormd kan worden bij blikseminslagen. Er zijn voor zover ik weet geen geologische processen die het kunnen produceren.
Het is een veel gebruikte methode, o.a. in het polijsten van metaalpreparaten voor (electronen)microscopie, of in de motoren revisie het inslijpen van kleppen. Het slijpmiddel is ook niet heel bijzonder. Waar het om gaat is dat hij "grid 8000"[*] gebruikt. Als je daarvan weet hoe groot de korrel in micrometers is dan krijg je met veel slijpmiddelen een vergelijkbaar[**] resultaat alleen zitten die dan niet in een pasta maar op glas, papier, kunststof net oid. Ik zie niet echt een winst, of verlies, tov andere methoden.
Ja. Let wel, bij wat hier gedaan wordt en in de toepassingen die jij noemt is in feite sprake van een slijpslurrie, niet een slijppasta. In sommige toepassingen kan het verschil relevant zijn...
Idd. Beter is een 'mesh' classificatie zoals in de chemie van poeders gebruikt wordt: mesh staat voor de grootte van openingen in zeven. Die zijn al tientallen jaren (min of meer) gestandaardiseerd. Silica voor filteren en adsorptie (en chromatografie) worden meestal in 'mesh' klassen verkocht. Nog beter zou zijn een feitelijke korrelgrootteverdeling. Met daarbij dan:
Hardheid bepaalt met name snelheid van slijpen/mate van afname - en wat je ergens wel en niet mee kan slijpen (het slijpmiddel moet harder zijn - kort door de bocht - dan datgene wat je er mee wilt slijpen. vorm is belangrijker voor het resultaat - de kwaliteit van het 'scherp'. Er zijn veel verschillende korrelvormen, veelal hoe beter hoe duurder ;-) Ook een van de redenen dat coticules zo fijn slijpen - de kristalvorm van de granaten in het materiaal.
Er zijn een aantal standaarden en nog veel meer bedrijven met een eigen standaard. Al die getalletjes zijn te converteren naar micrometers. Waarom niet die gebruiken?
Inderdaad. Een slurrie is en blijft een 'vloeistof', een suspensie (slijpmiddel in olie) van lage viscositeit. Een (slijp)pasta is (voor mij) zo'n blok groene 'klei' van Koch (met chroom(III)oxide, of een blok tripoli. Iets waar je je polijstwiel of lederen strop mee 'invet'. Geen wezenlijke verschillen, maar verschillende manieren van toepassen.
