In de kantine heb ik voor geïnteresseerden het achtergrondverhaal van dit draadje geplaatst. Dan kunnen we het hier gewoon over hout hebben. Het vormen van het beeldje zal niet snel gaan, ik heb zo mijn momenten...
Dit is het hout:

Het is een stuk iroko vensterbank van 40x70x325 mm, waar in de komende weken een maatje voor een bronzen beeldje uit moet komen. Dat beeldje is een souvenir uit Indonesië van een vriendin. Het hout is ook van haar afkomstig.
Over mijn ervaring met houtsnijwerk kan ik kort zijn. Toen ik een jaar of 10, 11 was vond ik het wel leuk om met mijn zakmes (dat mocht toen nog gewoon) een beetje in hout te peuteren. Mijn allermooiste werkstuk maakte ik tijdens een logeerpartijtje bij Opa en Oma. Trots toonde ik mijn prachtige dolfijntje aan Oma. Zij keek op van haar borduurwerkje en sprak: "Knap hoor jongen, maar moet hij geen huisje?". Opa kwam ook binnen, legde een vers geslachte kip op het aanrecht, zag mijn dolfijn en zei: "Da's toevallig, die zag ik net nog op de andijvie". Ik heb daarna niet veel hout meer gesneden.
Alle ingrediënten voor een foutenfestival zijn dus aanwezig: gebrek aan ervaring, geen echt houtsnijgereedschap, een willekeurig gekozen houtsoort (ooit gekregen van degene voor wie het werkstukje is bestemd, alleen daarom dus...), een flinke dosis sociale druk (daar gaan jullie voor zorgen
) en tot slot een vleugje pijnlijke herinneringen
.
Morgen ben ik er niet, overmorgen verder.
Dit is het hout:

Het is een stuk iroko vensterbank van 40x70x325 mm, waar in de komende weken een maatje voor een bronzen beeldje uit moet komen. Dat beeldje is een souvenir uit Indonesië van een vriendin. Het hout is ook van haar afkomstig.
Over mijn ervaring met houtsnijwerk kan ik kort zijn. Toen ik een jaar of 10, 11 was vond ik het wel leuk om met mijn zakmes (dat mocht toen nog gewoon) een beetje in hout te peuteren. Mijn allermooiste werkstuk maakte ik tijdens een logeerpartijtje bij Opa en Oma. Trots toonde ik mijn prachtige dolfijntje aan Oma. Zij keek op van haar borduurwerkje en sprak: "Knap hoor jongen, maar moet hij geen huisje?". Opa kwam ook binnen, legde een vers geslachte kip op het aanrecht, zag mijn dolfijn en zei: "Da's toevallig, die zag ik net nog op de andijvie". Ik heb daarna niet veel hout meer gesneden.
Alle ingrediënten voor een foutenfestival zijn dus aanwezig: gebrek aan ervaring, geen echt houtsnijgereedschap, een willekeurig gekozen houtsoort (ooit gekregen van degene voor wie het werkstukje is bestemd, alleen daarom dus...), een flinke dosis sociale druk (daar gaan jullie voor zorgen
Morgen ben ik er niet, overmorgen verder.
Laatst bewerkt: