Beeld "Loslaten" voor Hospice Marianahof

[wijk0983]

Bijgaand beeld heb ik uit waardering en respect gemaakt voor het hospice waar ik als vrijwilliger kook. Het is plm 90 * 35 * 13 cm en van notenhout op een iepen sokkel (met zwarte waterbeits). Afwerking is Rustins Danish oil. De vorm van het beeld komt voort uit een eerdere torso, en het vlak in het midden is bedoeld om het te laten lijken alsof dat middendeel wordt vastgehouden of losgelaten door de beide zijden. Dat loslaten is iets wat in een Hospice op veel manieren gebeurt door de clienten, familie, staf en vrijwilligers. Het moet nog worden geplaatst en ik hoop uiteraard dat de bedoeling enigszins overkomt.

Voorkant

Bekijk bijlage 85066

Achterkant



Detail onderzijde

 

[wijk0983]

Dit is dus de voorzijde (e ging iets mis met het selecteren van foto's)..

 

[Danny1984]

Mooi gemaakt, en ook zeker een mooi boodschap.

Het lijkt me mentaal heel zwaar om daar te werken en elke dag hiermee om te moeten gaan.

Ik heb dan ook heel veel respect voor de mensen die de patienten naar een rustig en vredig uiteinde begeleiden.

Gr Danny

 

[wijk0983]

Mooi gemaakt, en ook zeker een mooi boodschap.

Het lijkt me mentaal heel zwaar om daar te werken en elke dag hiermee om te moeten gaan.

Ik heb dan ook heel veel respect voor de mensen die de patienten naar een rustig en vredig uiteinde begeleiden.

Gr Danny

Dank je wel voor de waardering voor beeld en werkzaamheden. Ik weet dat het wat bijzonder kan overkomen, vandaar een kleine toelichting. In een enkel geval is het inderdaad schrijnend om client en familie te ontmoeten in de laatste levensfase. Je kunt wel voorbeelden bedenken. Maar in veruit de meeste situaties wordt het als een verademing ervaren om met aandacht verzorgd te worden zoals dit en ook andere hospices doen met hulp van de verpleegkundigen en de vele vrijwilligers. Dat vertaalt zich in een min of meer ontspannen sfeer. Ik doe dit nu een jaar, en een greep uit wat mij trof: een mevrouw die graag nog even rondgereden wil worden in de mooie tuin, een meneer die graag zeetong met asperges heeft op zijn verjaardag, een meneer die in de <huiskamer> wordt toegezongen door een koortje van gemeenteleden uit zijn geloofsgemeenschap..

 

[wijk0983]

Iemand nog reactie (naast Danny1984)? Vriendelijke groet, Hans

 

[Sang]

Ik vind het erg mooi geworden, zou zo een galerie in kunnen.
Maar heb de foto's vandaag twee keer bekeken en ik zie er alleen echt geen loslaten in. Eigenlijk krampachtig vast houden waardoor het middenstuk helemaal gek wordt en zichzelf begint te snijden.
Maar dat is het idee van kunst toch, dat iedereen zijn eigen ideeen erover heeft

 

[Welp75]

Diep respect voor je inzet. Het beeld vind ik persoonlijk erg mooi. Loslaten was niet mijn eerste gedachte, maar meer het met zorg omringen van het middenstuk, iets wat ik ook uit je verhaal wel oppik, dus misschien niet jouw bedoeling maar denkelijk wel passend

 

[wijk0983]

Dank jullie wel. Het zet me wel serieus aan het denken. Er moet misschien wat meer tekst bij .... alleen kan ik daarmee wel verwoorden wat bij mij door het hoofd gaat als ik zoiets bedenk maar voor ieder ander zal dat wel een beetje anders liggen.

Het zorgende element zit voor mij vooral in de buitenvorm van het beeld die eerder vrouwelijk is (getailleerd) en afgeleid van eerdere torso's. En het walnotenhout heeft een zachte uitstraling door de kleur, dichte structuur en afwerking met danish oil. Bijv eiken of essen associeer ik met hardere karakter-trekken.
Het vasthouden, omvatten, omarmen of hoe je het ook noemen wilt komt voor mij naar voren in het middendeel wat omvat wordt door de beide zijden. Dat lijkt het meest duidelijk te zijn.
Het loslaten (losmaken) zit voor mij in de combinatie van gesloten onderkant (recht, breed, twee stevige bussen, stevige donkere sokkel) naar de opengewerkte bovenkant die behoorlijk diep ingesneden is. Als je daarmee verder gaat komt het middendeel meer en meer los van de beide zijden en (extreem) los van de bodem.

Mijn vermoeden is dat <loslaten> voor alle betrokkenen de kern weergeeft van een hospice (iedere client en familie komt binnen voor een beperkte periode) maar ik zal het er met de collegas nog eens over hebben. Wie weet komt er dan een andere titel.

Vriendelijke groet, Hans

 

[hstraat]

Erg mooi beeld, en heel veel respect voor het vrijwilligers werk in de hospice. Mijn schoonmoeder heeft vorig jaar denk 2 maanden in de hospice gelegen (dit is erg lang in vergelijking met andere gasten) maar de kanker in haar hoofd maakte het thuis wonen onmogelijk. Inmiddels is mijn schoonvader zelf nu vrijwilliger in het zelfde hospice. Ik heb de vrijwilligers als zeer fijne mensen ervaren die ons door een moeilijke tijd heen geloodst hebben. Erg veel respect! PS Je opmerking Iemand nog reactie naast.... kan verkeerd vallen. weet niet hoe je dit bedoelde maar ik zie het als hunker naar aandacht. No offence.

 

[Marjan]

Ben benieuwd wat het nog geworden is, je titel. Ik zag er ook direct koesteren in, het middendeel zorgzaam omvat en ondersteund door beide zijden.
Mooi werk! Is het soort beeld waar ik altijd graag wil aankomen, een keer over de gladde en ruwe delen strelen.

 

[wijk0983]

Ben benieuwd wat het nog geworden is, je titel. Ik zag er ook direct koesteren in, het middendeel zorgzaam omvat en ondersteund door beide zijden.
Mooi werk! Is het soort beeld waar ik altijd graag wil aankomen, een keer over de gladde en ruwe delen strelen.

De titel is wel <Loslaten> gebleven ook na overleg met enkele vrijwilligers en verpleegkundigen. Het staat inmiddels op een mooie plek met een tekstbordje erbij met uitleg enzo.

 

[BoyS]

Dank jullie wel. Het zet me wel serieus aan het denken. Er moet misschien wat meer tekst bij .... alleen kan ik daarmee wel verwoorden wat bij mij door het hoofd gaat als ik zoiets bedenk maar voor ieder ander zal dat wel een beetje anders liggen.

Beste Hans, je hebt een mooi sculptuur gemaakt. Wat ik me wel af vraag is waaom de reacties je aan het denken zetten. Ieder mens is anders en ieder mens reageert anders op prikkels van buitenaf. Niet om te overdrijven maar ik heb samen met mijn collega’s de slachtoffers van mh-17 terug gevlogen. Het gaat prima met ons maar we denken hier nog iedere dag aan. Ik werk niet in een hospice (en na mh-17 wil ik als militair zelfs niks met de dood te maken willen hebben) maar wil wel even mijn respect voor je uitbrengen. Ik vind het echt een geweldig beeld. Ik moest het even verwerken en goed bekijken maar ik vind het echt een goed kunstwerk. Maar vindt de familie van de hospice gasten het ook? Het beeld spreekt boekdelen: de rustige houtsoort die aan beide zijde het zorgwekkende omarmt. En in het midden de gedachte van de persoon zelf. Het gaat alle kanten op.

prachtig beeld

Je legt de nadruk op de goede plek.

Ps. Ik denk niet dat iedereen jouw gevoel hierbij begrijpt maar je raakt de goede snaar. RESPECT!!!

 

[wijk0983]

Dank jullie wel. Het zet me wel serieus aan het denken. Er moet misschien wat meer tekst bij .... alleen kan ik daarmee wel verwoorden wat bij mij door het hoofd gaat als ik zoiets bedenk maar voor ieder ander zal dat wel een beetje anders liggen.

Beste Hans, je hebt een mooi sculptuur gemaakt. Wat ik me wel af vraag is waaom de reacties je aan het denken zetten. Ieder mens is anders en ieder mens reageert anders op prikkels van buitenaf. Niet om te overdrijven maar ik heb samen met mijn collega’s de slachtoffers van mh-17 terug gevlogen. Het gaat prima met ons maar we denken hier nog iedere dag aan. Ik werk niet in een hospice (en na mh-17 wil ik als militair zelfs niks met de dood te maken willen hebben) maar wil wel even mijn respect voor je uitbrengen. Ik vind het echt een geweldig beeld. Ik moest het even verwerken en goed bekijken maar ik vind het echt een goed kunstwerk. Maar vindt de familie van de hospice gasten het ook? Het beeld spreekt boekdelen: de rustige houtsoort die aan beide zijde het zorgwekkende omarmt. En in het midden de gedachte van de persoon zelf. Het gaat alle kanten op.

prachtig beeld

Je legt de nadruk op de goede plek.

Ps. Ik denk niet dat iedereen jouw gevoel hierbij begrijpt maar je raakt de goede snaar. RESPECT!!!

Dank je wel voor je fijne opmerkingen. Niet eerder heb ik een beeld van titel en uitleg voorzien en de reacties daarop zetten mij aan het denken, dat zit in de aard van het beestje. Met vriendelijke groet, Hans

 

[hartvoorhout.jouwweb.nl]

Beste Hans,

Een pracht beeld met een bijzonder lading.
Vaak is het moeilijk om over te brengen wat de maker voelt bij zijn creatie. Dat zelfde geldt voor de naam die het krijgt.
Bij mij kan bijvoorbeeld alleen al het materiaal een bepaalde lading aan het snijwerk mee geven. Ik heb het bijvoorbeeld van iemand gekregen of heel de vakantie mee lopen slepen.

Jij hebt wederom een prachtig beeld met een bijzondere lading gemaakt.

Petje af .

Gr Edwin

 

[wijk0983]

Beste Hans,

Een pracht beeld met een bijzonder lading.
Vaak is het moeilijk om over te brengen wat de maker voelt bij zijn creatie. Dat zelfde geldt voor de naam die het krijgt.
Bij mij kan bijvoorbeeld alleen al het materiaal een bepaalde lading aan het snijwerk mee geven. Ik heb het bijvoorbeeld van iemand gekregen of heel de vakantie mee lopen slepen.

Jij hebt wederom een prachtig beeld met een bijzondere lading gemaakt.

Petje af .

Gr Edwin

Hallo Edwin,

Dank je wel voor dit bericht en voor de complimenten.

Met vriendelijke groet, Hans

 

[SunRayes]

Ik vind het een prachtig beeld.
Maar ik krijg er eerder een gevoel van geborgenheid bij. Twee vormen die het onrustige midden vast houden, het troosten.
Ik krijg er een heel goed en veilig gevoel bij.

 

[Hkuit]

Prachtig. Een kunstenaar hoeft zich niet te verantwoorden, tekst en uitleg zijn niet nodig. Iedereen haalt er uit wat hij of zij er in ziet. Je mag gewoon trots zijn!

 

[nederhout]

Prachtig. Mooie boodschap, en mooie implementatie / vormgeving.

 

[wijk0983]

Ik vind het een prachtig beeld.
Maar ik krijg er eerder een gevoel van geborgenheid bij. Twee vormen die het onrustige midden vast houden, het troosten.
Ik krijg er een heel goed en veilig gevoel bij.

Raymond,
OK en dank je wel. Het is me ook uit andere beelden inmiddels duidelijk dat de indruk van een beeld voor mensen uiteenlopend kan zijn. Wel mooi dat het mekaar niet heel veel ontloopt. Geborgenheid en Loslaten zijn in dat hospice erg met mekaar verbonden als twee kanten van de medaille.

 

[wijk0983]

Prachtig. Een kunstenaar hoeft zich niet te verantwoorden, tekst en uitleg zijn niet nodig. Iedereen haalt er uit wat hij of zij er in ziet. Je mag gewoon trots zijn!

Klopt, maar we zitten ook op een forum waarop we meningen en ideeen uitwisselen. Ook in de beelhouwcursus vind ik het de moeite waard om te horen wat anderen ervan vinden.